Uluslararası Uzaktan Eğitim Örgütlerinin İletişim Ağları Ve İşbirliği Rejimleri

Yıl 2019, , 871 - 900, 30.12.2019

Elif Toprak Mehmet Fırat , Seçil Kaya Gülen Serpil Koçdar N. Gizem Koçak Erhan Akdemir , Kazım Demirer

https://doi.org/10.37093/ijsi.659080

Öz

Ulusaşırı işbirlikleri, devletlerin dışında çok sayıda ulusal ve uluslararası aktörün aktif olarak; ortak çıkarlar, amaçlar, değerler etrafında buluşmalarına ve sinerji oluşturmalarına ortam ve olanak sunmaktadır. Bu aktörler, ulusaşırı işbirlikleri yanında hükümetler arasındaki işbirliklerine de etki etmektedir. Uzaktan eğitimin uluslararasılaşması sonucunda bu alanda aktif olan örgütler ve mesleki ağlar, eğitimde rejim oluşumu yönünde etkinliklerde bulunmaktadır. Proje UZENET kapsamında (Uluslararası Uzaktan Eğitim Örgütleri İletişim Ağlarının ve İşbirliği Rejimlerinin Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi), uzaktan eğitim alanında çalışan uluslararası örgütlerin iletişim ağları ve işbirliği modelleri uluslararası rejim unsurlarına göre karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Araştırmanın temel amacı; uluslararası uzaktan eğitim örgütlerinin iletişim ağlarının ne ölçüde rejimlere dönüştüğü ve ortak hareket edilebildiğinin belirlenmesidir. Ortak çatılar altında kurumsallaşan işbirliklerinin, kendi içinde ve diğer örgütlerle geliştirdikleri ortak norm, değer ve kurallar saptanarak bu veriler ışığında alanda bir rejim oluşturma konusunda hangi aktörlerin daha belirleyici olduğu ve rejimin hangi konularda daha güçlü olduğu tartışılmaktadır. Araştırmanın kuramsal temelini, uluslararası rejim teorilerinden bilgi-bazlı/bilişsel yaklaşım oluşturmaktadır. Karşılaştırmalı durum çalışması olarak desenlenen araştırmada yirmi (20) farklı uzaktan öğretim örgütüyle çalışılmıştır. Araştırma bulgularına dayanarak bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmelerin uluslararası rejim yaklaşımlarından bilgiye dayalı olanları, özellikle “fikirlere, öğrenmeye, bilgi topluluklarına” dayalı uluslararası işbirliği anlayışını ön plana çıkardığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Uluslararası Rejim, Uzaktan Eğitim, Uluslararası Uzaktan Eğitim Örgütleri, Transnasyonel Eğitim, Epistemik Topluluklar.

Anahtar Kelimeler

Uluslararası Rejim, Uzaktan Eğitim, Uluslararası Uzaktan Eğitim Örgütleri, Transnasyonel Eğitim, Epistemik Topluluklar

COMMUNICATION NETWORKS AND COOPERATION REGIMES OF INTERNATIONAL DISTANCE EDUCATION ORGANIZATIONS

Öz

Increasing transnational cooperation in open and distance education provides opportunities for non-state actors to meet around common interests, objectives, values. Besides transnational cooperation, these actors also motivate intergovernmental cooperation processes. International organizations and professional networks in the field, share common normative values and lead to the construction of cooperation regimes. Project UZENET (A Comparative Analysis of the Communication Networks and Cooperation Regimes of the International Distance Education Organizations) aims to make comparative analyses of communication networks and regimes of international distance education organizations, with an eye to the conceptual framework of international regime theory. The major research question asks “the extent to which decision making procedures of organizations can be transformed into regimes and provide tools for sustainability of international cooperation”. The institutionalization of cooperation under organizations within common norms, values and rules are determined and discussed, in order to project light to the actors that are active in regime structures. The theoretical framework is epistemic regime theory which concentrates on epistemic communities towards cognitive regime building processes. Twenty (20) different distance education organizations are taken as a sample in this comparative case-study. According to the findings, the developments in the information and communication technologies bring forth knowledge-based regime approaches in international cooperation.
Keywords: International Regime, Distance Education, Epistemic Communities.

Anahtar Kelimeler

International Regime, Distance Education, International Distance Education Organizations, Transnational Education, Epistemic Communities

Kaynakça

• Aksoy, S.Z. (2015). “Rejim Teorileri”, Uluslararası İlişkiler, 12 (46), 57-77.
• Aydın, U. (2011). “Uluslararası İşbirliğini Yeniden Düşünmek: Rekabet Politikasında Düzenleyici Ağlar Örneği”, Uluslararası İlişkiler, 8 (30), 103-123.
• Castells, M. (2013). Ağ Toplumunun Yükselişi (3. Baskı). Çeviren Ebru Kılıç. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Demiray, U. (Ed.) 2010. E-Learning Practices. Volume I-II. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Erdoğan, İ. (1995). “Uluslararası İletişim Düzeni”, Bilim ve Ütopya.
• Haas, P. (1992). “Introduction: Epistemic Communities and International Policy Coordination.” International Organization (IO), Vol. 46/1, (Winter 1992), ss. 1-35.
• Karseth, B. (2006). “Curriculum Restructuring in Higher Education After the Bologna Process: A New Pedagogic Regime?”, Revista Espanola de Educacion Comparada, 12, 255-284.
• Kaya Y. ve Kaya S. (2011). “Uluslararası Çevre Rejimlerinde Etkinlik Sorunu”, Uluslararası İlişkiler, 8 (30), 125-148.
• Keohane, Robert O., and Joseph S. Nye.(1987). Power and Interdependence Revisited, International Organization, 41, 725-753.
• Krasner, S. D. (1983). International regimes, Cornell University Press, USA.
• Mitchell, R. B. (1998). Sources of transparency: Information systems in international regimes. International Studies Quarterly, 42, 109-130.
• Nye, J. S. Jr. (2004). Soft Power: The Means to Success in World Politics, Perseus Books Group.
• Özçelik, S. (2012). “Uluslararası Rejim Kavramı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme: Yapısalcı, Kurumsal ve Bilişsel Temel Teoriler”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 7 (1), 231-250.
• Ritzer, G. (2011). Sosyoloji Kuramları (8. Baskı). Çeviren Himmet Hülür. Ankara: De Ki Basım Yayım.
• Rosenau J.N. ve Koehn P.H. (2002). “Transnational Competence in an Emergent Epoch”, International Studies Perspectives, 3, 105-127.
• Tarrow, S. (2001). “Transnational Politics: Contentions and Institutions in International Politics”, Annual Review of Political Science, 4, 1-23.
• Toprak, E. (2014). Açık ve Uzaktan öğrenmede Uluslararası İşbirliği: Anadolu Üniversitesi ve Avrupa Uzaktan Eğitim Üniversiteleri Birliği. Açıköğretimle 30 Yıl. Editörler: Özkul A.E., Aydın C.H., Toprak E., Genç Kumtepe E. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Young, O. R. (1998) Creating Regimes: Arctic accords and international governance, Cornell University Press, USA.
• Young, O. R. (1999). Governance in world affairs, Cornell University Press, USA.
• Young, O.R. (1982). “Regime Dynamics: The Rise and Fall of International Regimes”, International Organization, 36 (2), 277-297.
• Zawacki-Richter, O., E. M. Bäcker & S. Vogt. (2009). “Review of Distance Education Research (2000-2008): Analysis of Research Areas, Methods and Authorship Patterns”, The International Review of Research in Open and Distributed Learning (IRRODL), 10 (6), 21-50.