Oyunlarla Matematik Öğretiminin Ortaokul 7. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Başarısına Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 17 Sayı: 4, 1972 - 1987, 01.12.2018

Neslihan Usta , Ayşe Derya Işık , Fatih Taş Gonca Gülay Gülsün Şahan Süreyya Genç , Fatma Diril Özge Demir Kazım Küçük

https://doi.org/10.17051/ilkonline.2019.506917

Cited By: 4

Öz

Bu
araştırmanın amacı oyunlarla matematik öğretiminin ortaokul yedinci sınıf
öğrencilerinin matematik başarısına etkisini incelemektir. Araştırmanın çalışma
grubunu Bartın ilindeki iki okulun yedinci sınıflarında okuyan 39 öğrenci oluşturmuştur.
Yapılan araştırmada problemin değerlendirilme aşamasında deneysel yöntem
kullanılmıştır. Araştırmanın modeli ise kontrol gruplu ön test–son test yarı
deneysel model olarak belirlenmiştir. Bu çalışmada veriler ortaokul yedinci sınıf
matematik dersinin “Yüzdeler, Doğrular ve Açılar, Çokgenler, Çember ve Daire”
ünitelerini kapsayan başarı testleri ile toplanmıştır. Bu başarı testleri
araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. Veri analizinde gruplardaki kişi
sayısının az olmasından dolayı nonparametrik teknikler kullanılmıştır. Bağımlı
gruplar arasındaki analizlerde Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi, bağımsız
gruplar için Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Matematik konuları açısından
bakıldığında araştırma sonucunda Yüzdeler, Doğrular ve Açılar ile Çokgenler
konularında oyunlarla matematik öğretiminin okuldaki öğretim faaliyetlerine
göre öğrencilerin başarıları üzerinde daha olumlu etkileri olduğu
belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Matematiksel oyun, Oyunlarla Matematik Öğretimi, Matematik Başarısı, Ortaokul Yedinci Sınıf Öğrencisi

Kaynakça

• Akkuş-Sevigen, F. (2013). Oyun temelli matematik eğitim programı’nın çocuğun matematik ge¬lişimine etkisinin incelenmesi.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Akın, Y. ve Cancan, M. (2007). Matematik öğretiminde problem çözümüne yönelik öğrenci görüşleri analizi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi(16), 374-390. Aksoy, N. C. (2014). Dijital oyun tabanlı matematik öğretiminin ortaokul 6. sınıf öğrencilerinin başarılarına, başarı güdüsü, öz-yeterlik ve tutum özelliklerine etkisi.(Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Aksoy, N. C. ve Kaleli-Yılmaz, G. (2011). Kesirler konusunda uygulanan oyun destekli öğretimin altıncı sınıf öğrencilerinin matematiğe yönelik tutumlarına etkisi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (I-II), 105-117. Alkan, H. ve Altun, M. (1998). Matematik öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Altun, M. (2014). Ortaokullarda (5, 6, 7 ve 8.sınıflarda) matematik öğretimi. Bursa: Aktüel Yayıncılık. Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişisine ve kalıcılığa et¬kisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Baykul, Y. (2014). Ortaokulda matematik öğretimi (5-8. Sınıflar). Ankara: Pegem Akademi. Beyhan, N. ve Tural, H. (2007). İlköğretim matematik öğretiminde oyunla öğretimin erişiye etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 37-48. Bilen, M. (1999). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık. Biriktirir, A. (2008). İlköğretim 5. sınıf matematik dersi geometri konularının verilmesinde oyun yönteminin Erişiye Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Brown, J. S., Collins, A. ve Duguid, P. (1989). Situated cognition and the culture of learning. Educaional Researcher, 18(1), 32-42. Charles, M., Bustard, D. ve Black, M. (2009). Experiences of promoting engagement in game-based learning. Proceedings of the European Conference on Games Based Learning, 397-403. Demirel, Ö. (2006). Öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Gelen, İ. ve Özer, B. (2010). Oyunlaştırmanın beşinci sınıf matematik dersinde problem çözme becerisi ve derse karşı tutum üzerindeki etkisi. e-Journal of New World Sciences Academy, 5(1), 71-87. Güneş, G. (2010). İlköğretim ikinci kademe matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerin kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri (Kars İli Örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kafkas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kars. Hanbaba, L. ve Bektaş, M. (2007). Oyunla öğretim yönteminin hayat bilgisi dersi başarısı ve tutumuna etkisi. Abant izzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1). 115-128. Hays, R. T. (2005).The effectiveness of instructional games: a literature review and discussion.Erişim tarihi:17.11.16,http://faculty.uoit.ca/kapralos/csci5530/Papers/hays_instructionalGames.pdf Hill, J. (2012). Problem-based learning: Math made relevant. Unpublished master of education thesis. Moravian College, Bethlehem, Pennsylvania. Jones, M. G. ve Brader, L. (2002). The impact of constructivism on education: language. Discourse, and Meaning, American Communication Journal, 5(3), Spring. Karaca, E. (2008). Test ve madde analizi. S. Erkan, ve M. Gömleksiz (Ed.), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (ss. 239-305) içinde. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Karadağ, E. ve Çalışkan, N. (2005). Kuramdan uygulamaya ilköğretimde drama. Ankara: Anı Yayıncılık. Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Kaya, S. ve Elgün, A. (2015). Eğitsel oyunlar ile desteklenmiş fen öğretiminin ilkokul öğrencilerinin akademik başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi. 23(1), 329-342. Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. Sınıf matematik dersinde oyunla öğretimde kullanılan ödüllerin matematik başarısına etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Köroğlu, H. ve Yeşildere, S. (2002, Eylül). İlköğretim II. kademede matematik konularının öğretiminde oyunlar ve senaryolar. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresinde sunulan bildiri, ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi, Ankara. Lee, Y. L. (2008). Educational game themes of a fraction brick game. In Hello! Where are you in the landscape of educational technology? Proceedings ascilite Melbourne 2008. http://www.ascilite.org.au/conferences/melbourne08/procs/lee-poster.pdf Micheels, W., J. ve Karnes, M. R. (1968). Eğitimde başarının ölçülmesi(İ. Yurt, Çev.) Ankara: Ajans Türk Matbaası. Olkun, S. ve Toluk Uçar, Z. (2004). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık. Öztürk, D. (2007). Bilgisayar oyunlarının çocukların bilişsel ve duyuşsal gelişimleri üzerindeki etkisinin incelenmesi.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Özyürek, A. ve Çavuş, Z. S. (2016). İlkokul öğretmenlerinin oyunu öğretim yöntemi olarak kullanma durumlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166. Prince. M. (2004). Does active learning work? A review of the research. Journal of Engr. Education, 93(3), 223-231. Randel, J., Morris, B., Wetzel, C. ve Whitehill, B. (1992). The effectiveness of games for educational purposes: A review of recent research, Simulation & Gaming, 23 (3), 261–276. Romberg, T. A., ve Kaput, J. J. (1999). Mathematics worth teaching, mathematics worth understanding, In E. Fennema & T. A. Romberg (Eds.), Mathematics classrooms that promote understanding (pp. 3-17). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. Romine, X. (2004). Using games in the classroom to enhance motivation, participation, and retention: A pre-test and post-test evaluation, Culminating Experience Action Research Projects 5, Spring, 283-295. Rutherford, K. (2015). Why play math games? Erişim tarihi 17.11.16, http://www.nctm.org/publications/teaching-children-mathematics/blog/why-play-math-games. Sertöz, S. (2002). Matematiğin aydınlık dünyası. Ankara: Semih Ofset. Sezgin-Memnun, D. ve Akkaya, R. (2010). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin matematik dersi hakkındaki düşünceleri. Kuramsal Eğitimbilim, 3(2), 100-117. Shi, Y. (2003). Using voleyball games as examples in teaching mathematics. Teaching Mathematics Applications, 22(2), 53-62. Song, Z. (2002). Designing game-based interactive mathematics learning environments for children. Unpublished master's thesis. The University of British Columbia, Department of Computer Science. Türk Dil Kurumu (2018). Büyük Türkçe sözlük. Erişim tarihi: 05.02.2018, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5a7868ce1c50b8.96144665. Tural-Sönmez, M. ve Artut, P. (2012, Haziran). Web üzerinden sunulan eğitsel matematik oyunlarının kesirler ve ondalık sayılara ilişkin öğrenci başarısına etkisi. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi bildiriler kitabı içinde. Niğde: Niğde Üniversitesi. Tural, H. (2005). İlköğretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Toluk, Z. (2003). Matematik nedir? İlköğretim online. 2(1). 36-41. Usta, N. (2016). Oyunlarla matematik ders notu. Bartın: Bartın Üniversitesi Yayınları.. Usta, N., Işık, A., Şahan, G., Genç, S., Taş, F., Gülay, G., Diril, F., Demir, Ö. ve Küçük, K. (2017). Öğretmen adaylarının matematik öğretiminde oyunların kullanımı ile ilgili görüşleri. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3 (1), 328-344. Vankúš, P. (2008). Games based learning in teaching of mathematics at lower secondary school. Acta Didactica Universitatis Comenianae Mathematics, 3, 103-120. Yabaş, D. (2008). Farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerin özyeterlik algıları, bilişüstü becerileri ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğitici matematik oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.