Argümantasyon Tabanlı Bilim Öğrenme Yaklaşımında Üniversite Öğrencilerinin Tartışma Süreçlerinin İncelenmesi

Yıl 2018, , 564 - 581, 30.12.2018

Özlem Baydaş Funda Yeşildağ-hasançebi , Selcan Kilis

https://doi.org/10.17679/inuefd.341522

Cited By: 7

Öz

Öğrencilerin
kavramsal ve derinlemesine bilgi düzeylerini artırmak, araştırma, sorgulama ve eleştirel
düşünme becerilerini geliştirmek için eğitimde kullanılan stratejilerden biri
argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımıdır. Çalışmanın amacı,
Argümantasyon Tabanlı Bilim Öğrenme (ATBÖ) sürecinde öğrencilerin sözlü
tartışmalara katılım sıklığını ortaya çıkarmak, ATBÖ yaklaşımın öğrencilerin tartışmaya
karşı isteklilikleri üzerine etkisi ve tartışma isteklilikleriyle tartışmalara
katılım sıklıkları arasındaki ilişki düzeyini incelemektir. Bu nicel çalışmada,
Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü’nde eğitim gören 3.sınıf
öğrencileri (N=48, Kadın:20, Erkek:28) ile çalışılmıştır. Katılımcılar, uygun
örnekleme yöntemine göre seçilmiştir. Araştırma uzaktan eğitim dersin
kapsamında yürütülmüştür. Uygulama süresince öğrenciler 3-4 kişilik gruplar
halinde 13 farklı gruba ayrılmıştır. Araştırmada nicel veriler,  betimsel analiz ve çıkarımsal analiz
yöntemleriyle (bağımlı örneklem t-testi, Pearson korelasyon) analiz edilmiştir.
Nitel verilerin analizi yapılırken, Nvivo programından yararlanılarak içerik
analizi yapılmıştır. Sonuçlar, ATBÖ yaklaşımının öğrencilerin tartışma
istekliliğini artırdığını ve düşük düzeyde de olsa tartışma istekliliği ile
öğrencilerin tartışmaya katılım sıklıklarının pozitif ilişkili olduğunu
göstermiştir. 

Anahtar Kelimeler

Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme, argümantasyon, çevrimiçi tartışma

An Investigation of University Students’ Discussion Process in Argumentation Based Inquiry Approach

Öz

Argumentation
based inquiry approach is one of the ways used in education in order to
increase students’ conceptual and deep learning, and improve their research,
inquiry, and critical thinking skills. The aim of this study is to investigate
students’ participation ratio into discussion oriented argumentation in the
argumentation based inquiry approach process as well as the relationship
between the effect of this approach on students’ discussion willingness and
their discussion willingness and participation ratio into discussion. In this
study, convergent parallel design from mixed-method research designs was
applied. This study was conducted with junior students (N=48, Female: 20,
Male: 28) educated in the Department of Computer Education and Instructional
Technology. They were selected based on convenience sampling method, and the
data was collected in fall semester in the academic year of 2016-2017. The
research was conducted in the course Distance Education which was designed
based on scientific argumentation based learning approach. During the
treatment process, students were grouped into 13 different groups composed of
3-4 students. The quantitative data was analyzed with descriptive statistics
and inferential statistics (t-test, Spearman correlation). The qualitative
data was analyzed through Nvivo based on content analysis. The findings
indicated that argumentation based inquiry approach increased students’
discussion willingness, and there was a positive significant relationship,
though being at a low level, between their discussion willingness and
participation ratio into discussion.

Anahtar Kelimeler

Argumentation based inquiry approach, argumentation, online discussion, discussion willingness.

Kaynakça

• Akkuş, R., & Kurt, İ. (2012). Argümantasyon Tabanlı Bilim Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Akademik Başarısına ve Kritik Düşünme Becerisine Etkisi. 10. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi (UFBMEK), Niğde.
• Akpınar, E., & Ergin, Ö. (2005). Yapılandırmacı kuramda fen öğretmeninin rolü. İlköğretim Online, 4(2), 55-64, 2005.
• Ayas, A., & Sözbilir, M. (2015). Kimya öğretimi “öğretmen eğitimcileri, öğretmenler ve öğretmen adayları için iyi uygulama örnekleri. Ankara: Pegem A Yayıncıık
• Balci, C., & Yenice, N. (2016). Effects of the scientific argumentation based learning process on teaching the unit of cell division and ınheritance to eighth grade students. Online Submission, 2(1), 67-84.
• Cavagnetto, A.R., Hand, B., & Norten-Meier, L. (2010). Negotiating the ınquiry question: A comparison of whole class and small group strategies in grade five science classrooms. Research in Science Education, 41(2), 193-209.
• Ceylan, Ç. (2010). Fen laboratuvar etkinliklerinde argümantasyon tabanlı bilim öğrenme– ATBÖ Yaklaşımının Kullanımı. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Chin, C., & Osborne, J. (2010). Students’ questions and discursive ınteraction: their ımpact on argumentation during collaborative group discussions in science. Journal of Research in Scıence Teaching, 47 (7), 883–908.
• Choi, A., Hand, B., & Norton-Meier, L. (2014). Grade 5 students’ online argumentation about their in-class inquiry investigations. Research in Science Education, 44(2), 267-287.
• Creswell, J.W. (2013). Araştırma Deseni (Çev. Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap
• Creswell, J.W., & Plano-Clark, V. L. (2015). Karma yöntem araştırmaları tasarımı ve yürütülmesi (Çev. Ed. Y. Dede & S. B. Demir). Ankara: Anı.
• Çınar, D. (2013). Argümantasyon temelli fen öğretiminin 5. sınıf öğrencilerinin öğrenme ürünlerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Demirel, R. (2016). Argümantasyon destekli öğretimin öğrencilerin kavramsal anlama ve tartışma istekliliklerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(3), 1087-1108.
• Dey, I. (2003). Qualitative data analysis: A user friendly guide for social scientists. Routledge.
• Doğan, N., Çakıroğlu, J., Bilican, K., & Çavuş, S. (2009). Bilimin doğası ve öğretimi. (1. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Driver, R., Newton, P., & Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science education, 84(3), 287-312.
• Erduran, S., & Jimenez-Aleixandre, M. P. (2007). Argumentation in science education: Recent developments and future directions. New York: Teacher’s College Press.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.
• Hand, B. (2008). Introducing the science writing heuristic approach. In B. Hand (Ed.), Science inquiry, argument and language: A case for the science writing heuristic. Rotterdam, The Netherlands: Sense Publishers.
• Hand, B., & Norton-Meier, L. (Eds.). (2011). Voices from the Classroom. Springer Science & Business Media.
• Hand, B., & Prain, V. (2002). Teachers implementing writing to learn strategies in junior secondary science: A case study. Science education, 86(6), 737-755.
• Hand, B., Wallace, C., & Yang, E. (2004). Using the science writing heuristic to enhance learning outcomes from laboratory activities in seventh grade science: Quantitative and qualitative aspects. International Journal of Science Education, 26, 131-149.
• Hein E. G. (1991). Constructivist learning theory, The Museum and the Needs of People. CECA (International Committee of museum Educators) Conference, Jerusalem Israel, 15-22 October 1991 (www.exploratorium.edu), Jerusalem, Israel, 15-22 October, viewed 24 April 2009, available at http://www.exploratorium.edu/IFI/resources/constructivistlearning.html
• Hiğde, E., & Aktamış, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının argümantasyon temelli fen derslerinin incelenmesi: Eylem araştırması. İlköğretim Online, 16(1), 89-113.
• Kalem, S., & Fer, S. (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortamının öğrenme, öğretme ve iletişim sürecine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3(2), 433-461.
• Kaya, O. N. (2005). Tartışma teorisine dayalı öğretim yaklaşımının öğrencilerin maddenin tanecikli yapısı konusundaki başarılarına ve bilimin doğası hakkındaki kavramalarına etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
• Kaya, O. N., & Kılıç, Z. (2008). Etkin bir fen öğretimi için tartışmacı söylev. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 89-100.
• Kıngır, S. (2011). Using the science writing heuristic approach to promote student understanding in chemical changes and mixtures. (Unpublished doctoral dissertation) Middle East Technical University: Ankara, Turkey.
• Küçükahmet, L. (Editör). (2004). Sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Lemke, J. L. (1990). Talking Science: Language, Learning, and Values. Norwood NJ: Ablex.
• Martin, A. M., & Hand, B. (2007). Factors affecting the implementation of argument in the elementary science classroom. A longitudinal case study. Research in Science Education, 39, 17-38.
• Nam, J., Choi, A., & Hand, B. (2011). Implementation of the science writing heuristic (SWH) approach in 8th grade science classrooms. International Journal of Science and Mathematics Education, 9(5), 1111-1133.
• Newton, P., Driver, R., & Osborne, J. (1999). The place of argumentation in the pedagogy of school science. International Journal of Science Education, 21(5), 553–576.
• Norris, S. P., & Phillips, L. M. (2003). How literacy in its fundamental sense is central to scientific literacy. Science Education, 87(2), 224-240.
• Öğreten, B., & Uluçınar, S. Ş. (2014). Argümantasyona dayalı fen öğretiminin etkililiğinin incelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(1), 75-100.
• Özden, Y. (2011). Öğrenme ve öğretme. (11. Baskı). Ankara: Pagem Yayıncılık.
• Simon, S., Erduran, S., & Osborne, J. (2006). Learning to teach argumentation: Research and development in the science classroom. International Journal of Science Education, 28, 235-260.
• Şimsek, H., & Yıldırım, A. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yalçın-Çelik, A. (2010). Bilimsel tartışma (argümantasyon) esaslı öğretim yaklaşımının lise öğrencilerinin kavramsal anlamaları, kimya dersine karşı tutumları, tartışma isteklilikleri ve kalitesi üzerine etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yeh, K. H., & She, H. C. (2010). On-line synchronous scientific argumentation learning: Nurturing students' argumentation ability and conceptual change in science context. Computers & Education, 55(2), 586-602.
• Yeşildağ-Hasançebi, F., & Günel, M. (2013). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının dezavantajlı öğrencilerin fen bilgisi başarılarına etkisi. İlköğretim Online, 12(4), 1056-1073 .
• Yıldırır, H. E., & Nakiboğlu, C. (2014). Kimya öğretmen ve öğretmen adaylarının derslerinde kullandıkları argümantasyon süreçlerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 124-154.
• Yoon, S. Y., Bennett, W., Mendez, C. A., & Hand, B. (2010). Setting up conditions for negotiation in science. Teaching Science: The Journal of the Australian Science Teachers Association, 56(3), 51-55.