MATEMATİK VE SINIF ÖĞRETMENLERİ İLE ÖĞRETMEN ADAYLARININ MATEMATİK ÖĞRENMEYİ ÖĞRETMEYE İLİŞKİN TUTUMLARI

Yıl 2011, Cilt: 8 Sayı: 2, 39 - 55, 05.06.2012

Dilek Çağırgan Gülten

Öz

Öğretmenlerin “matematik öğrenmeyi öğretme”ye ilişkin tutumlarının matematik öğretimi içinde önemli bir role sahip olduğu düşüncesiyle bu araştırmanın yapılması planlanmıştır. Araştırma için; Gülten ve Derelioğlu (2006) tarafından geliştirilen 32 maddeden oluşan dört faktörlü “Matematik Öğrenmeyi Öğretmeye İlişkin Tutum Ölçeği” ve demografik form, 40 matematik ve 38 sınıf öğretmeni ile 33 matematik ve 32 sınıf öğretmen adayına uygulanmıştır. Ölçeğin ve “öğretmenin rolü”, “aktif öğrenme”, “öğrenmeyi öğretme”, “değerlendirme” alt faktörlerinin branşa göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amacıyla tek yönlü varyans analizi (ANOVA); cinsiyet değişkenine ilişkin farkın sınanması için ilişkisiz grup t testi; yaş ile ilişkinin incelenmesi için Pearson korelasyon katsayısı tekniği kullanılmıştır.
Verilerin analizi sonucunda matematik öğretmenlerinin tutum ölçeği puanlarının matematik ve sınıf öğretmen adaylarına göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu, 'Öğrenmenin Değerlendirilmesi' alt ölçeği hariç öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının yaşları arttıkça ölçek puanlarının arttığı ve 'Öğrenmeyi Öğretme' alt ölçeği hariç, erkeklerin ölçek puanlarının bayanlardan anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Öğrenmeyi Öğrenme, Öğrenmeyi Öğretme, Matematik Öğretimi, Öğretmen, Öğretmen Adayı

MATEMATİK VE SINIF ÖĞRETMENLER İLE ÖĞRETMEN ADAYLARININ MATEMATİK ÖĞRENMEY ÖĞRETMEYE İLİŞKİN TUTUMLARI

Öz

This research is largely inspired by the belief that, teachers' attitudes toward "teaching how to learn mathematics " have an important role in teaching mathematics. Research methodology comprises the application of a four-factored "Attitude Scale Regarding the Teaching of Mathematics Learning" involving 32 items and a demographic form to 40 mathematics and 38 classroom teachers and 33 prospective mathematics and 32 prospective classroom teachers. Both the scale and the demographic form were developed by Gülten and Derelioglu (2006). Oneway variance analysis (ANOVA) was used in order to determine if there is subject-specific variation with respect to certain sub-factors such as " the role of the teacher", "active learning", "teaching how to learn", "evaluation. Independent group t test was used to test gender variation and Pearson correlation coefficient technique was used to examine variation with respect to age. Analysis of the data revealed that the attitude scale scores of mathematics teachers was significantly higher than the mathematics and classroom candidate teachers. It has been found that teachers' and teacher candidates' scale points increased with increasing age, except for the "Learning Assessment' sub-scale. It has also been found that scale points of males were significantly higher than females, except for "Teaching of Learning" sub-scale.  

Anahtar Kelimeler

Learning to Learn, Teaching How to Learn, Mathematics Teaching, Teacher, Prospective Teacher

Kaynakça

• Altun, M. (2005). Matematik Eğitimi. Bursa: Aktüel Alfa Akadem i Bas. Yay. Dağ. Ltd. Şti.
• Altun, M. (2007). Ortaöğretimde Matematik Eğitimi. Bursa: Aktüel Alfa Akadem i Bas. Yay. Dağ. Ltd. Şti.
• Aşkar, P. ve Umay A. (2002). İlköğretim Matematik Bölümü Öğrencilerinin Bilgisayarla İlgili Öz-Yeterlik Algısı, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 21 .
• Aydın, B. ve Peker, M. (2003). Öğretmen Adaylarının İlköğretim Sertifika Programında Okutulan Matematik Öğretimi Dersine Yönelik Tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi. 11 (1): 21-30.
• Baki, A. ve Birgin, O. (2002). Matematik Eğitiminde Alternatif Bir Değerlendirme Olarak Bireysel Gelişim Dosyası Uygulaması. Retrieved April 27,2007,fromhttp://www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-5/b_kitabi/PDF/Matematik/Bildiri/t208d.pdf.
• Balcı, D. (2004). Çağdaş yabancı dil öğretiminde öğrenmeyi öğretme. Retrieved April 14, 2007, from http://www.ingilish.com/db2.htm.
• Batdal, G., Avcı, Y. (May 4-5, 2006). "Dünün ve Bugünün Öğretmenlerine Göre Değişen Dünya Koşullarında Öğretmenlik". III. International Symposium On Teacher Education. Çanakkale: Çanakkale 18 March University. (Sözlü Bildiri).
• Baykul, Y. (2005). İlköğretimde Matematik Öğretimi (1-5. Sınıflar). Ankara: Pege m A Yayıncılık.
• Charles, C.M. (2000). Öğretmenler İçin Piaget İlkeleri. (Çev. G. Ülgen). Ankara: Pege m A Yayıncılık (Orijinal eserin yayım tarihi 1992).
• Çakmak , M. (2005). İlköğretimde Etkili Matematik Öğretimi ve Öğretmen Rolleri. A. Altun ve S. Olkun (Ed.), Güncel Gelişmeler Işığında İlköğretim: Matematik- Fen- TeknolojiYönetim (37-57). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çapa, Y. ve Çil. N. (2000). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18 : 69-73.
• Dede, Y. (2006). Matematik Öğretmenlerinin Öğretim Etkinliklerinin Değerlendirilmesi. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Bildiri Kitabı. I. Cilt: 283-292.
• Doğan, M. (2004). Aday Öğretmelerin Matematik Hakkındaki Düşünceleri: Türk ve İngiliz Öğrencilerin Karşılaştırılması. Yüzüncüyıl Üniversitesi, Elektronik Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2).
• Dursun, Ş. ve Dede, Y. (2004). Öğrencilerin Matematikte Başarısını Etkileyen Faktörler: Matematik Öğretmenlerinin Görüşleri Bakımından. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2): 217-230.
• Gülten, D.Ç. ve Derelioğlu, Y. (2006). Öğretmen Adaylarının Matematik Öğrenmey i Öğretmeye İlişkin Tutumlarını İncelemeye Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması, Eğitim Araştırmaları Dergisi (EJER), 6 (24), 103¬111 .
• Işık, C., Albayrak, M. ve İpek, A.S. (2005). Matematik Öğretiminde Kendini Gerçekleştirme. Kastamonu Eğitim Dergisi. 13 (1): 129-138.
• Kahyaoğlu, M. ve Yangın, S. (2007). İlköğretim Öğretmen Adaylarının Mesleki Özyeterliklerine İlişkin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi. 15 (1): 73-84.
• Kemertaş, İ. (2001). Uygulamalı Genel Öğretim Yöntemleri (Geliştirilmiş Dördüncü Baskı). İstanbul: Birsen Yayınevi.
• Mamaç , H.N., Ünsal, N. ve Yavuz , D. (2005). İlköğretim Matematik 3 Öğretmen Kılavuz Kitabı. İstanbul: Doğan Ofset.
• MEB. (2005). İlköğretim Matematik Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
• Olkun, S. ve Toluk, Z. (2003). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Özden, Y. (2002). Eğitimde Yeni Değerler (6. Baskı). Ankara: Pege m A Yayıncılık.
• Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme (6. Baskı). Ankara: Pege m A Yayıncılık.
• Özer, B. (1998). Eğitim Bilimlerinde Yenilikler (Editör: Ayhan Hakan). Eskişehir: T.C. ANADOL U ÜNİVERSİTESİ YAYINLARI NO: 1016. http://www.aof.edu.tr/kitap/IOLTP/1266/unite09.pdf
• Özdemir, A.Ş. ve Yılmaz, E. (2006). Matematik Öğretmenlerinin Performansları¬ nın Değerlendirilmesinde Yeni Bir Yaklaşım. Eğitim Araştırmaları Dergisi. 6 (22): 166-178.
• Saban, A., Korkmaz, İ. ve Akbaşlı, S. (2004). Öğretmen Adaylarının Mesleki Kaygıları. Eğitim Araştırmaları Dergisi. 5 (17): 198-209.
• Soylu, Y., Işık, A. ve Konyalıoğlu, A.C. (2004). Eğitim Fakülteleri Sınıf Öğretmenliği Programında Okutulan Matematik Derslerinin İlköğretim Matematik Müfredatına Uygunluğu. Kastamonu Eğitim Dergisi. 12 (1): 117- 124.
• Umay , A. (2002). İlköğretim Matematik Öğretmenliği Programının Öğrencilerin Matematiğe Karşı Özyeterlik Algısına Etkisi. Retrieved April, 14, 2007, from http://www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-5/ b_kitabi/PDF/Ogretmen Yetistirme /Bildiri/t311 DA.pdf.
• Ülgen, G. (1995). 'Eğitim Psikolojisi' Birey ve öğrenme (İkinci Baskı). Ankara: Bilim Yayınları.
• Yeşildere, S. ve Türnüklü, E.B. (2004). Matematik Öğretiminde Oluşturmacı Değerlendirme. Eğitim Araştırmaları Dergisi. 4 (16): 39-49.