The Effect of Active Learning Approach Jigsaw II Technique on Student Attitudes Relating To Science 4th Grade Science Course

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 10, 317 - 334, 03.12.2017

Zeki Apaydın , Mehmet Ali Kandemir

https://doi.org/10.18009/jcer.336175

Cited By: 4

Öz

In this research, the
effect of the fourth grade science course subject teaching in accordance with
Jigsaw II technique on the attitudes of students in aspect of science course in
line with the active learning approach was examined. The research was carried
out for a period of 9 weeks with the participation of total 60 students
contained in experimental and control groups in 2016-2017 academic year. This
research was conducted according to the semi-experimental pattern with pre-test
and post-test control groups. While the education and training process was
organized according to the Jigsaw II technique among the active learning
techniques to the experimental group, training and teaching process was
organized according to the traditional approach to the control group. As a
result of this research, it is concluded that the education and training
process performed in compliance with Jigsaw II technique in line with the active
learning approach has more positively affected the student attitudes compared
to education and training process performed according to traditional approach
in 4th grade science course. (p <.05).

Anahtar Kelimeler

Active learning approach, student, attitudes towards science

Aktif Öğrenme Yaklaşımı Jigsaw II Tekniğinin 4. Sınıf Fen Bilimleri Dersine Yönelik Öğrenci Tutumlarına Etkisi

Öz

Bu araştırmada, aktif
öğrenme yaklaşımı doğrultusunda jigsaw II tekniğine uygun olarak yapılan
dördüncü sınıf fen bilimleri dersi konu öğretiminin, öğrencilerin fen bilimleri
dersine yönelik tutumları üzerine etkisi incelenmiştir. Araştırma 2016-2017
eğitim ve öğretim yılında deney ve kontrol gruplarında bulunan toplam 60
öğrencinin katılımı ile 9 hafta süreyle gerçekleştirilmiştir. Bu araştırma ön
test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desene göre düzenlenmiştir. Deney
grubuna aktif öğrenme tekniklerinden jigsaw II tekniğine göre eğitim ve öğretim
süreci düzenlenirken, kontrol grubuna geleneksel yaklaşım doğrultusunda eğitim
ve öğretim süreci düzenlenmiştir. Bu araştırmanın sonucunda 4. sınıf fen
bilimleri dersinde aktif öğrenme yaklaşımı doğrultunda jigsaw II tekniğine
uygun olarak yapılan eğitim öğretim sürecinin, geleneksel yaklaşıma göre
yapılan eğitim ve öğretim sürecine oranla öğrenci tutumları üzerinde daha fazla
olumlu etki bıraktığı sonucuna ulaşılmıştır (P<.05).

Anahtar Kelimeler

Aktif öğrenme yaklaşımı, öğrenci, fen bilimleri dersine yönelik tutum

Kaynakça

• Açıkgöz, K., Ü. (2014).Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayınevi. Akşid, F., & Şahin, C. (2011). Coğrafya öğretiminde aktif öğrenmenin akademik başarı ve tutum üzerine etkisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 1-26. Aronson, E. (2000). The jigsaw classrom. 16.02.2015 tarihinde https://www.jigsaw.org/ sayfasından alınmıştır. Amber, M. (2014). Actıve learnıng in the scıence classroom. Honors Projects. Paper 113. Aykaç, N. (2005). Öğrenme ve öğretim sürecinde aktif öğrenme yöntemleri. Ankara: Naturel Yayıncılık. Aydede, M., N., (2006). İlköğretim altıncı sınıf fen bilgisi dersinde aktif öğrenme yaklaşımını kullanmanın akademik başarı, tutum ve kalıcılık üzerine etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Adana. Aydede, M., N., & Matyar, F. (2008).Sktif öğrenme yaklaşımının öğrencilerin fen bilgisi dersine yönelik tutumları üzerine etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (3), 17–28. Aydede, M., N., & Matyar, F. (2009).Fen Bilgisi Öğretiminde Aktif Öğrenme Yaklaşımının Bilişsel Düzeyde Öğrenci Başarısına Etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, Yıl 6, Sayı 1, 115-127. Baessa, Y., Chesterfıeld, R., & Ramos, T. (2002). Active learning and democratic behavior in guatemalan rural primary schools. Carfax Publishing, 32 (2), 205-218. Bonwell, C. C. & Eison, J. A. (1991). Active learning: Creating excitement in the classroom. Clearinghouse on Higher Education. Washington, DC Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F., (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Büyüköztürk, Ş. (2016). Veri analiz el kitabı. Ankara: Pegem Akademi. Bonwell, C. C. & Eison, J. A. (1991). Active learning: creating excitement in the classroom. Clearing House on Higher Education. Washington, DC. Cook, E., D., & Hazelwood, A., C. (2002). An active learning strategy for the classroom ‘‘who wants to win . . . some mini chips ahoy?’’. Journal of Accounting Education, 20, 297-306. Çakır, N., Şenler, B., Taşkın, B. (2007). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik tutumlarının belirlenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(4), 637-655. Çakmak, M. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının laboratuar ile fen bilgisine yönelik tutumları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Kafkas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Kars. Çepni, S. (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Yazarın Kendisi. Çepni, S. (Ed.) (2016). Fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Pegem Akademi. Doymuş, K., Şimşek, Ü., & Şimşek, U. (2005). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme: I. işbirlikçi öğrenme yöntemi ve yöntemle ilgili çalışmalar. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 59-83. Doğanay, A. (Ed) (2012). Öğretim ilke yöntem ve teknikleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Hançer, A., H., Şensoy, Ö., &Yıldırım, H., İ. (2003). İlköğretimde çağdaş fen bilgisi öğretiminin önemi ve nasıl olması gerektiği üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 13, 80-88. Kaptan, F., & Korkmaz, H. (2001). İlköğretimde etkili öğretme ve öğrenme öğretmen el kitabı. Ankara: MEB Yayınları. Karasar, N. (1994). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd. Kartal, T. (2007). İlköğretim fen bilgisi öğretiminde aktif öğrenme yönteminin öğrencilerin başarılarına, tutumlarına ve hatırda tutmalarına etkisi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Konya. Kaya, H., & Böyük, U. (2011). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin fen ve teknoloji dersine ve fen deneylerine karşı tutumları. Türk Bilim Araştırma Vakfı Dergisi,4 (2), 120-130. Kiras, B. (2013). Vücudumuzda sistemler ünitesinin öğretiminde aktif öğrenmenin öğrencinin başarı, tutum ve yaratıcılığına etkisi. İstanbul Üniversitesi Fen bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. Klein, P. D. (2006). The challenges of scientific literacy: from the viewpoint of second generation cognitive science. International Journal of Science Education, 28 (2-3), 143-178. Koç, G. (2000). Etkin öğrenme yaklaşımlarının eğitim ortamlarında kullanılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı:19, ss: 220-226. Pintrich, P. R. (2000). The role of orientation in self-regulated learning. In M., Boekaerts ve P.R.,Pintrich (Eds.), Handbook of Self-Regulation,13-39, San Diego, CA: Academic Pres. Pundak, D., Herscovitz, O., Shacham, M., & Biton, R. (2009). Instructors' attitudes toward active learning. Interdisciplinary Journal of E-Learning and Learning Objects, Volume 5, 215-232. Senemoğlu, N. (1998). Gelişim öğrenme ve öğretim: kuramdan uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi. Türkben, T. (2015). Aktif öğrenme yöntemiyle oluşturulmuş sınıf ortamınının öğrenciler üzerisindeki etkisi. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10 (7), p. 899-916. Türksoy, E. (2012). İlköğretim 5. sınıf fen ve teknoloji dersinde aktif öğrenme teknikleri ile zenginleştirilmiş öğretimin öğrencinin akademik başarıları ve tutumları üzerine etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Yüksek Lisans Tezi, Burdur. Wilke, R. R., (2003). The effect of active learning on student characteristics in human physiology course for nonmajors . Advence in Physıology Education, 4 (27), 207-223 Yıldırım, A. (2009). Bilgisayar eğitiminde aktif öğrenmenin öğrenci akademik başarısı, tutumu ve kalıcılığına etkisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Ankara.