Dijital Öykü Uygulamasının Özel Yetenekli Öğrencilerin Yazma Becerilerine Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 4, 12 - 18, 31.12.2018

Serkan Demir , Hacer Kılıçkıran

Öz

Bu araştırmanın amacı, Dijital Öyküleme uygulamasının özel yetenekli
öğrencilerin yazma becerilerine etkisini incelemektir. Uygulama Storyboard adlı
web 2.0 aracı ile gerçekleştirilmiştir. Tek gruplu ön-test son-test modeline
dayalı çalışma Bilim ve Sanat Merkezinde öğrenim gören 20 özel yetenekli
öğrenci ile yürütülmüştür. Veriler, yazma becerileri tutum ölçeği ve yarı
yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilmiştir. Nicel verilerin analizinde
İlişkili Örneklemler t Testi, nitel verilerin analizinde betimsel analiz yöntemleri
kullanılmıştır. Analizlerden elde edilen sonuçlara göre Dijital Öyküleme
Uygulaması’nın özel yetenekli öğrencilerin yazma becerilerini olumlu yönde
etkilediği tespit edilmiştir. Ayrıca Dijital Öyküleme uygulaması ile elde
edilen görsellerin daha fazla duyuya hitap etmesi, süreç boyunca öğrencilerin
dijital öykülemede aktif rol alması ve sınıf ortamında kendi hayal güçlerini
özgürce ifade etme durumunun öğrenciler üzerinde olumlu katkılar sağladığı ve
öğrencilerin ilgilerini çektiği sonuçlarına ulaşılmıştır. Betimsel analiz
bulgularından elde edilen öğrenci görüşlerinin de dijital öyküleme
yöntemlerinin etkilerini destekler nitelikte olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dijital öyküleme, web 2.0 araçları, yazma becerisi, Özel yetenekli öğrenciler

Kaynakça

• Abdollahpour, Z., & Maleki, N. A. (2012). The impact of exposure to digital flash stories onIranian EFL learners’ written reproduction of short stories. Canadian Journal on Scientific and Industrial Research, 3(2), 40-53.
• Bozdoğan, D. (2012). Content analysis of Elt students’ digital stories for young learners. Novitas-ROYAL (Research on Youth and Language), 6 (2), 126-136.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Deneysel Desenler: Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi (3. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Campbell, T. A. (2012). Digital storytelling in an elementary classroom: Going beyond entertainment. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 69, 385 – 393.
• Chuang, W. T., Kuo, F. L., Chiang, H. K., Su, H. Y., & Chang, Y. H. (2013). Enhancingreading comprehension and writing skills among Taiwanese young EFL learners using digital storytelling technique. 21st International Conference on Computers in Education. Denpasar Bali, Indonesia, [Çevrim-içi: http://icce2013bali.org/datacenter/mainconferenceproceedingsforindividualdownl oad/c6/C6-s-227.pdf], Erişim tarihi: 7 Nisan 2017.
• Çıralı, H. (2014). Dijital Hikâye Anlatımının Görsel Bellek Ve Yazma Becerisi Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara
• Figa, E. (2004). The virtualization of stories and storytelling. Storytelling Magazine,16(2), 34-36.
• Graham, S., Berningen, V. ve Fan, W. (2007). "The Structural Relationship Between Wrting Attitude and Writing Achivement in First and Third Grade Students", Contemporary Educational Psychollogy, S: 32.
• Göçer, A. (2014). "Yazma Tutum Ölçeği’nin (YTÖ) Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması", Kastamonu Eğitim Dergisi, S: 22(2).
• Karadağ, E. ve Ayvaz-Tunç, Ö. (2013). Postmodern Oluşturmacılığa Dijital Öyküleme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4) , 310-315.
• Karakoyun, F. (2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adayları ve ilköğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Karoğlu, A. (2015). Öğretim sürecinde hikâye anlatmanın teknolojiyle değişen doğası: dijital hikâye anlatımı. Eğitim Teknolojisi Kuram ve uygulama, 5(2), 89-106.
• Kılıç, F. (2014). Awareness and cognıtive load levels of teacher candidates towards student products made by digital storytelling, Turkish Online Journal of Distance Education, 15(3).
• Mays, N., & Pope, C. (2000). Qualitative research in health care, assessing quality in qualitative research. BMJ, 320, 50-52.
• Miller, L. C. (2010). Make me a story: Teaching writing through digital storytelling. USA: Stenhouse Publishers.
• Ricci, C. M., & Beal, C. R. (2002). The effect of interactive media on children’s story memory. Journal of Educational Psychology, 94(1), 138-144.
• Streubert, H. J., & Carpenter, D. R. (2011). Qualitative research in nursing. (5th ed.). Philadelphia: Lippincott Williams ve Wilkins.
• Temizkan, M. (2011). Yaratıcı yazma etkinliklerinin öykü yazma becerisi üzerindeki etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 919-940.
• Temizkan, M. ve Sallabaş, M. E. (2009). Öğretmen adaylarının okuma ve yazmaya yönelik tutumlarının karşılaştırılması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(27), 155-176
• Torres, A., Ponce, E., & Pastor, D. (2012). Digital storytelling as a pedagogical tool within a didactic sequence in foreign language teaching. Digital Education Review, (22), 1-18
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.