Sayıların Öğretimine Yönelik Özyeterlik Algısı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 1, 16 - 27, 20.10.2023

Merve Doğan , Mesut Öztürk , Mustafa Albayrak

Öz

Bu çalışma sınıf öğretmeni adaylarının sayıların öğretimine yönelik özyeterlik algılarını ölçebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçek geliştirmek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada nicel araştırma desenlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmada iki aşamalı örneklem seçimi yapılmıştır. İlk aşamada ölçeğin yapı geçerliğini sağlamak amacıyla 300 sınıf öğretmeni adayından veri toplanmıştır. İkinci aşamada ölçeğin yapısının doğrulanıp doğrulanmadığını test etmek için 75 sınıf öğretmeni adayından veri toplanmıştır. Çalışmanın verilerinin toplanması için alan yazın taraması yapılarak araştırmacılar tarafından madde havuzu oluşturulmuş ve bu madde havuzundan seçilen 27 madde ile testin ilk formu oluşturulmuştur. Test dil geçerliği için iki Türk Dili uzmanına sunulmuş ve uzmanlardan alınan görüşler doğrultusunda testteki soruların dilinin anlaşılır olduğu belirlemiştir. Form uygulandıktan sonra yapılan geçerlik analizi sonucunda 12 maddeden oluşan sınıf öğretmeni adaylarının sayıların öğretimine yönelik özyeterlik algılarını ölçebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sayı kavramı, sayıların öğretimi, özyeterlik

Kaynakça

• Albayrak, M. (2010). Eğitim fakülteleri ve sınıf öğretmenleri için ilköğretimde matematik ve öğretimi-1. Yazarın Kendi Yayını
• Argün, Z., Arıkan, A., Bulut, S. ve Halıcıoğlu, S. (2014). Temel matematik kavramların künyesi. Gazi Kitabevi.
• Aydemir, T. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim matematik dersi programının sayılar öğrenme alanı içeriğine ilişkin hazır bulunuşluk düzeyleri (Tez No. 226802) [Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/giris.jsp
• Aydın, S. (2018, Kasım). İlköğretim matematik öğretmeni adaylarının sayı öğretme 311 bilgilerini yordayan değişkenler. T. Özseven ve V. Karaca (Ed.) ISAS2018-Winter - 2nd international symposium on innovative approaches in scientific studies içinde (ss. 1080-1082). SETSCI-Conference Proceedings. http://www.set-science.com
• Bandura, A. ve Adams, N. E. (1977). Analysis of self-efficacy theory of behavioral change. Cognitive Therapy and Research, 1(4), 287-310. https://doi.org/10.1007/BF01663995
• Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni spss uygulamaları ve yorum (28. baskı). Pegem Akademi.
• Coppola, C., Di Martino, P., Pacelli, T. ve Sabena, C. (2012). Primary teachers’ affect: A crucial variable in the teaching of mathematics. Nordic Studies in Mathematics Education, 17(3-4), 101-118. https://ncm.gu.se/wp-content/uploads/2020/06/17_34_107124_coppola.pdf
• Çetin, Ö. F. ve Dane, A. (2004). Sınıf öğretmenliği III. sınıf öğrencilerinin geometrik bilgilere erişi düzeyleri üzerine. Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(2), 427-436. https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/81336/
• Deringöl, Y. (2018). Sınıf öğretmeni adaylarının matematik öğretimi kaygıları ve matematik öğretimi yeterlikleri. Journal of Theoretical Educational Science, 11(2), 261-278. https://doi.org/10.30831/akukeg.364483
• Günşen, G. ve Uyanık, G. (2020). Okul öncesi öğretmenlerinin fen eğitimi öz-yeterlik inancı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eurasian Journal of Teacher Education, 1(1), 1-24. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ejte/issue/54382/722154
• Hacıömeroğlu, G. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının matematik öğretimi yeterlik inançları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 1-18. https://dergipark.org.tr/tr/pub/uefad/issue/16692/173497
• Mcmillan, J. ve Schumacher, S. (2014). Research in education evidence-based ınquiry (7th ed.). Pearson New International Edition.
• Öztürk, M. ve Büyüksevindik, B. (2021). Matematiksel güven. E. Ertekin ve B. Dilmaç (Ed.) Matematiğin duyuşsal özellikleri içinde (1. baskı, ss. 23-44). Pegem Akademi.
• Öztürk, M., Akkan, Y. ve Kaplan, A. (2019). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin temel matematik ispatlarını yapma sürecindeki bilişsel yapılar ve argümanları. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 8(2), 429-452.
• Özyer, S. (2016). Sayı öğretiminde özel eğitim alanına geçiş yapan sınıf öğretmelerinin kullandıkları yöntemlerin araştırılması (Tez No. 435873) [Yüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/giris.jsp
• Sarikaya, İ. (2021). Öğretmen Adayı Yazma Öz-Yeterliği Envanterinin uyarlanması: Sınıf öğretmeni adaylarının yazma ile ilgili inançları ve yazma başarıları arasındaki ilişki. Eurasian Journal of Teacher Education, 2(3), 176-194. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ejte/issue/66119/1023112
• Schunk, D. H. (2019). Learning theories: An educational perspective. Pearson.
• Seçer, İ. (2017). Spss ve Lisrel ile pratik veri analizi (3.baskı). Anı Yayıncılık.
• Swackhamer, L. E., Koellner, K., Basile, C. ve Kimbrough, D. (2009). Increasing the self-efficacy of inservice teachers through content knowledge. Teacher Education Quarterly, 36(2), 63-78. https://www.jstor.org/stable/23479252
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. baskı). Nobel Akademik.
• Teke, D. ve Sözbilir, M. (2021). Öğretmen adaylarının kaynaştırma eğitimine yönelik öz yeterliklerini belirlemek için ölçek geliştirme. Eurasian Journal of Teacher Education, 2(1), 55-68. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ejte/issue/62027/858787
• Ünlü, M. (2021). Matematiğe yönelik özyeterlik inancı. E. Ertekin ve B. Dilmaç (Ed.) Matematiğin duyuşsal özellikleri içinde (ss. 45-64). Pegem Akademi.
• Yazgan-İnanç, B. ve Yerlikaya, E. E. (2020). Kişilik kuramları (16. Baskı). Pegem Akademi.