The Effects of Cooperative Learning Methods on The Understanding of The Particulate Nature of Matter

Yıl 2015, Cilt: 16 Sayı: 2, 371 - 389, 01.05.2015

Mustafa Alyar , Kemal Doymuş

Öz

The purpose of this research is to determine the effect of learning together, readingwriting-aplication and student teams-achievement divisions methods used in cooperative learning model and teacher-centered teaching method in teaching of “The Understanding of The Particulate Nature of Matter” on students’ academic achievement. The sample of this study consists of 96 students from science teacher education program at first-year undergraduates an Educational Faculty during the 2013-2014 academic year. In the study, Preliminary Information Tests PIT , Academic Achievement Test AAT and The Particulate Nature of Matter Tests PNMT1,2,3,4 were used for the data collection. The results of one-way variance analysis applied for AAT and post-PNMT1,2,3,4 scores showed a significant effect of teaching methods aplied in terms of academic achievement. According to these results in “The Understanding of The Particulate Nature of Matter”, cooperative learning methods was more effective than the teacher-centered teaching method in improving the students academic achievement

Anahtar Kelimeler

Cooperative learning model, academic achievement, the particulate nature of matter

MADDENİN TANECİKLİ YAPISININ ANLAŞILMASI ÜZERİNE İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME YÖNTEMLERİNİN ETKİSİ

Öz

Bu araştırmanın amacı işbirlikli öğrenme modelinin uygulanmasında kullanılan birlikte öğrenme, okuma yazma uygulama, öğrenci takımları başarı bölümleri yöntemleri ve öğretmen merkezli öğrenme yönteminin “Maddenin Tanecikli Yapısının Anlaşılması” üzerine etkisini tespit etmektir. Çalışmanın örneklemini, 2013-2014 eğitim-öğretim yılında bir Eğitim Fakültesi Fen Bilgisi Öğretmenliği Programında öğrenim gören toplam 96 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Ön Bilgi Testi ÖBT Akademik Başarı Testi ABT ve Maddenin Tanecikli Yapısı Testleri MTYT1,2,3,4 kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler tanımlayıcı istatistikler, tek yönlü ANOVA ve Post-Hoc testleri LSD kullanılarak değerlendirilmiştir. Veri sonuçlarına göre, işbirlikli öğrenme yöntemlerinin maddenin tanecikli yapısının anlaşılmasının sağlanmasında öğretmen merkezli öğrenme yöntemine göre daha etkili olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca MTYT1,2,3,4 son test puanları için yapılan tek yönlü ANOVA analizi sonuçları, uygulanan öğretim yöntemlerinden işbirlikli öğrenme yöntemlerinin, geleneksel öğrenme yöntemine göre “Maddenin Tanecikli Yapısının Anlaşılması” konusunda daha etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İşbirlikli öğrenme modeli, akademik başarı, maddenin tanecikli yapısı

Kaynakça

• Aksoy, G., Doymuş, K., Karaçöp, A., Şimşek, Ü. ve Koç, Y. (2008). İşbirlikli öğrenme yönteminin genel kimya laboratuar dersinin akademik başarısına etkisi ve öğrencilerin bu yöntem hakkındaki görüşleri. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 212-227.
• Ayvacı, H., ve Küçük, M.Ş. (2005).İlköğretim okulu müdürlerinin fen bilgisi laboratuarlarının kullanımı üzerindeki etkileri. Milli Eğitim Dergisi. 32 (165), 150-161.
• Colburn, A. (2004). Inquiry scientists want to know.Educational Leadership 62(1), 63-66.
• Cuevas, P., Lee, O., Hart, J. & Deaktor,R. (2005). Improving science inquiry with elementary students of diverse backgrounds. Journal of Research in Science Teaching, 42(3), 337- 357.
• Çalışkan, S., Sezgin, S. G. ve Erol, M. (2005). İşbirlikli öğrenme yönteminin öğrencilerin fizik laboratuar başarısı ve tutumu üzerindeki etkileri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 30(320), 23-29.
• Çelik, S., Şenocak, E., Bayrakçeken, S., Taşkesenligil, Y. ve Doymuş, K. (2005). Aktif öğrenme stratejileri üzerine bir derleme çalışması. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 155-185.
• Çepni, S. ve Çil, E. (2009). Fen ve teknoloji programı (tanıma, planlama, uygulama ve SBS’yle ilişkilendirme) İlköğretim 1. ve 2. kademe Öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi
• Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Karaçöp, A. (2007). Genel kimya laboratuarı dersinde öğrencilerin akademik başarısına, laboratuar malzemelerini tanıma ve kullanmasına işbirlikli ve geleneksel öğrenme yönteminin etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 28, 31-43.
• Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Şimşek, U. (2005). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme: İşbirlikli öğreneme yöntemi ve yöntemle ilgili çalışmalar, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,7(1), 59-83.
• Doymuş, K., Şimşek, Ü., Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikli öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi, Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1 (2), 103-115.
• Dörtlemez, D. (2010). Lisans düzeyinde temel fizik laboratuvarlarında işbirlikli öğrenmenin öğrencilerin akademik başarısı ve başarı güdüsüne etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Erdem, A. (2009). Preservice teachers’ attitudes towards cooperative learning in mathematics course. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 1, 1668-1672.
• Eshietedoho, C.G. (2010). The effects of cooperative learning methods on minority ninth graders in earth and space science. Unpublished Doctoral Dissertation, Nova Southeastern University, Florida.
• Gök, Ö., Doğan, A., Doymuş, K. ve Karaçöp, A. (2009). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarılarına ve fen tutumlarına etkileri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1), 193-209.
• Hanze, M. and Berger, R. (2007). Cooperative learning, motivational effects, and student characteristics: An experimental study comparing cooperative learning and direct instruction in 12th grade physics classes. Learning and Instruction, 17, 29-41.
• Hsin-Kai W., Krajcik J. S. & Soloway E. (2001). Promoting understanding of chemical representations: Students' use of a visualization tool in the classroom. Journal of Research in Science Teaching, 38 (7), 821-842.
• İnce, H.H., Yücel, S. ve Efe, R. (2007). Omurgasız ve omurgalı hayvanlar sistematiği derslerinin öğrenci merkezli ve işbirlikli yöntem ile öğretilmesi. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi,9, 64-68.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (27. Baskı), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Klecker, B.M. (2002). Formative classroom assessment using cooperative groups: Vygotsky and random assignment. Paper Presented at the Annual Meeting of the Midwest Association of Teachers of Educational Psychology, October 11, Oxford.
• Knackendoffell, E.A. (2005). Collobarative teaming in the secondary school. Focus on Exceptional Children, 37 (5), 1-16.
• McMillan, H. & Schumacher, S. (2006). Research in education evidence-based inquiry. (6th Edition). Boston: Allyn and Bacon Inc. NJ
• Nammouz, M.S. (2005). A study of the effects that grouping laboratory partners based on logical thinking abilities have on their problem solving strategies in a general chemistry course. Unpublished Doctoral Dissertation, Clemson University, USA.
• Okumuş, S., Öztürk, B., Doymuş, K. ve Alyar, M. (2014). Maddenin tanecikli yapısının mikro ve makro boyutta anlaşılmasının sağlanması [Aiding comprehension of the particulate of matter at the micro and macro levels]. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi - Journal of Educational Sciences Research, 4 (1), 349- 368. http://ebad-jesr.com/
• Rollnick, M., Lubben, F., Lotz, S., and Dlamini, B. (2002). What do under prepared students learn about measurement from introductory laboratory work. Research in Science Education, 32, 1-18.
• Stamovlasis, D., Dimos, A., and Tsaparlis, G. (2006). A study of group interaction processes in learning lower secondary physic. Journal of Research in Science Teaching, 43(6), 556–576.
• Şengören, S.K. (2006). Optik dersi ışıkta girişim ve kırınım konularının etkinlik temelli öğretimi: işbirlikli öğrenme yönteminin etkilerinin araştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Kızıloğlu N. (2005). Lise düzeyinde öğrenim gören öğrencilere grupla öğrenme yönteminin kazandırdığı bilgi ve beceriler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 67-80.
• Şimşek, Ü., Doymuş, K., Doğan, A. ve Karaçöp, A. (2009).İşbirlikli öğrenmenin iki farklı tekniğinin öğrencilerin kimyasal denge konusundaki akademik başarılarına etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(3), 763-791.
• Tanel, Z. (2007).Lisans düzeyindeki manyetizma konularına ilişkin temel kavramların öğretilmesinde işbirlikli öğrenmenin etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 67-79.
• Taşdemir, A. (2004). Fen bilgisi öğretmenliği kimya laboratuarı dersinde çözeltiler konusunun öğrenilmesinde işbirlikli öğrenme yönteminin etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Topsakal, S. (2006). Fen ve Teknoloji Öğretimi (İlköğretim 6-8).Ankara: Nobel Yayınları.
• Watanabe, M., Nunes, N., Mebane, S., Scalise,K., and Claesgens, J. (2007). Chemistry for all, instead of chemistry just for the elite: Lessons learned from detracted chemistry classrooms. Science Education, 91(5), 683-709.
• Zahara A. and Md. Anowar H. (2010). A comparison of cooperative learning and conventional teaching on students’ achievement in secondary mathematics. Procedia-Social and Behavioral Sciences Journal, 9, 53–62.
• Zimmerman, D.K., and Gallagher, S.R. (2006). Creavity and team environment: An exercise illustrating how much one member can metter. Journal of Management Education, 30 (4), 617-625.