The relationship between metacognitive learning strategies and academic e-dishonesty of university students

Yıl 2020, , 78 - 96, 26.11.2020

Aslihan Kocaman , Ayşegül Bakar Çörez

https://doi.org/10.33400/kuje.809323

Cited By: 3

Öz

Academic dishonesty, which is defined as plagiarism during academic studies and unauthorized use of ideas and information of others, has emerged as academic e-dishonesty with the increasing use of information technologies. Scientific and academic activities can be considered as a process guided by individuals through metacognitive strategies. Students are required to plan this learning process effectively, use information that they accessed through information technologies without doing academic dishonesty and evaluate their own learning process. It is thought that academic e-dishonesty behaviors of students, that use information technologies in their learning process, may be related with their metacognitive learning skills. The main purpose of this study is to investigate the relationship between metacognitive learning strategies and academic e-dishonesty among university students. Students' metacognitive learning strategies and academic e-dishonesty levels were also examined in terms of gender, academic achievement and extracurricular self-study hours. Data was gathered through a survey composed of three parts: the first part was created by the researchers to collect data about demographics, second part was “Metacognitive Learning Strategies Scale” developed by Namlu (2004) and the last part was “Internet-Triggered Academic Dishonesty Scale (ITADS)” developed by Akbulut et al. (2008). Data was collected from 357 students of five universities located in Turkey. According to the findings there is a low level negative correlation between students' metacognitive learning strategies and academic e-dishonesty. There is significant difference by gender for the two variables. Metacognitive learning strategies differ significantly according to academic achievement and extracurricular self-study hours. Nevertheless, academic e-dishonesty does not differ significantly according to academic achievement and extracurricular self-study hours

Anahtar Kelimeler

Ethics, academic e-dishonesty, metacognitive learning strategies, information technology ethics

Üniversite öğrencilerinin bilişötesi öğrenme stratejileri ile akademik e-usulsüzlük yapma durumları arasındaki ilişki

Öz

Bilimsel çalışmalar sırasında yapılan aşırma, başkalarına ait fikir ve bilgileri izinsiz kullanma gibi davranışlar olarak tanımlanan akademik usulsüzlük; son yıllarda bilişim teknolojilerinin artan kullanımı ile akademik e-usulsüzlük durumu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bilimsel ve akademik etkinlikler, bireylerin bilişötesi stratejilerle yönlendirdikleri bir süreç olarak düşünülebilir. Öğrencilerin bu öğrenme sürecini doğru bir şekilde planlaması, bilişim teknolojileri sayesinde eriştiği bilgiyi akademik usulsüzlüğe başvurmadan kullanması ve kendi öğrenme süreçlerini değerlendirmeleri gerekmektedir. Öğrenme sürecinde bilişim teknolojilerinden faydalanan öğrencilerin bir araştırma yaparken e-usulsüzlük yapıp yapmama durumlarının bilişötesi becerileriyle ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın temel amacı üniversite öğrencilerinin bilişötesi öğrenme stratejileri ile akademik e-usulsüzlük yapma durumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Öğrencilerin bilişötesi öğrenme stratejileri ve akademik e-usulsüzlük yapma durumları cinsiyet, akademik başarı ve ders dışı serbest çalışma saati açısından da incelenmiştir. Veri toplama aracı olarak betimsel verileri elde etmek için araştırmacıların oluşturdukları form, Namlu (2004) tarafından geliştirilen “Bilişötesi Öğrenme Stratejileri Ölçeği” ve Akbulut ve diğ. (2008) tarafından geliştirilen İnternet Kaynaklı Akademik Usulsüzlük Ölçeği (Internet-Triggered Academic Dishonesty Scale-ITADS) kullanılmıştır. Türkiye’de farklı üniversitelerde öğrenim gören 357 öğrenci ile yürütülen çalışma bulgularına göre öğrencilerin bilişötesi öğrenme stratejileri ile akademik e-usulsüzlük düzeyleri arasında düşük düzeyli negatif ilişki bulunmuştur. Her iki durum da cinsiyete göre farklılık göstermektedir. Bilişötesi öğrenme stratejilerinin akademik başarıya ve ders dışı serbest çalışma saatlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği; akademik çalışmalarda e-usulsüzlüğe başvurma durumunun ise akademik başarıya ve ders dışı çalışma saatlerine göre anlamlı farklılık göstermediği ortaya çıkmıştır

Anahtar Kelimeler

etik,, akademik e-usulsüzlük,, bilişötesi öğrenme stratejileri, bilişim etiği

Kaynakça

• Akbulut, Y., Şendağ, S., Birinci, G., Kılıçer, K., Şahin, M. C., & Odabaşı, H. F. (2008). Exploring the types and reasons of Internet-triggered academic dishonesty among Turkish undergraduate students: Development of Internet-Triggered Academic Dishonesty Scale (ITADS). Computers & Education, 51, 463-473.
• Akbulut, Y., Uysal, Ö., Odabaşı, H. F., & Kuzu, A. (2008). Influence of gender, program of study and PC experience on unethical computer using behaviors of Turkish undergraduate students. Computers & Education, 51(2), 485-492.
• Alsuwaileh, B. G., Russ-Ef, D. F., & Alshurai, S. R. (2016). Academic dishonesty: A mixed-method study of rational choice among students at the college of basic education in Kuwait. Journal of Education and Practice, 7(30), 139-151.
• Baykara, K. (2011). Öğretmen adaylarının bilişötesi öğrenme stratejileri ile öğretmen yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(40), 80-92.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Özkahveci, Ö. ve Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
• Buyukozturk, S., Kilic Cakmak, E., Akgun, O. E., Karadeniz, S. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (Geliştirilmiş 13. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Ciardiello, A. V. (1998). Did you ask a good question today? Alternative cognitive and metacognitive strategies. Journal of Adolescent and Adult Literacy, 42(3), 209-10.
• Colnerud, G., & Rosender, M. (2009). Academic dishonesty, ethical norms and learning. Assessment & Evaluation in Higher Education, 34(5), 505-517.
• Comas-Forgas, R., & Sureda-Negre, J. (2010). Academic plagiarism: Explanatory factors from strudents’ perspective. Journal of Academic Ethics, 8(3), 217-232.
• Creswell, J. W. (2008). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (3rd ed.). New Jersey: Pearson Education International.
• Dansereau, D. F., Brooks, L. W., Holley, C. D., & Collins, K. W. (1983). Learning strategies training: Effects of sequencing. The Journal of Experimental Education, 51(3), 102-108.
• Deniz, J. (2015). Müzik öğretmeni adaylarının bilişötesi öğrenme stratejilerini kullanma düzeyleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(14), 1-14.
• Eminoğlu, E. (2008). Üniversite öğrencilerinin akademik sahtekârlık eğilimlerinin ölçülmesine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Eret, E., & Ok, A. (2014). Internet plagiarism in higher education: Tendencies, triggering factors and reasons among teacher candidates. Assessment & Evaluation in Higher Education, 39(8), 1002-1016.
• Everson, H. T., & Tobias, S. (1998). The ability to estimate knowledge and performance in college: A metacognitive analysis. Instructional Science, 26, 65-79.
• Flavell, J. H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive-developmental inquiry. American Psychologist, 34(10), 906-911.
• Harris, J. K. (1994). Plagiarism in computer science courses. In: Proceedings of the 1994 Ethics in Computer Age, 133–135.
• Hartman, H. J. (1998). Metacognition in teaching and learning: An introduction. Instructional Science, 26, 1-3.
• Howard, R. M., & Davies, L.J. (2009). Plagiarism in the Internet age. Educational Leadership, 66(6), 64–67.
• Keçeci, A., Bulduk, S., Oruç, D., & Çelik, S. (2011). Academic dishonesty among nursing students: A descriptive study. Nursing Ethics, 18(5), 725–733.
• Kenny, D. (2007). Student plagiarism and professional practice. Nurse Education Today, 27, 14-18.
• Kıral, B., & Saracaloğlu, S. (2018). Akademik sahtekârlık eğilimi ile olumsuz değerlendirilme korkusu arasındaki ilişki. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal of Education Faculty), 15(1), 323-359.
• Kruger, J., & Dunning, D. (1999). Unskilled and unaware of it: How difficulties in recognizing one’s own incompetence lead to inflated self-assessments. Journal of Personality and Social Psychology, 77(6), 1121-1134.
• Namlu, A. (2004). Bilişötesi öğrenme stratejilerinin ölçme aracının geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 123-136.
• Odabaşı, H. F., Birinci, G., Kılıçer, K., Şahin, M. C., Akbulut, Y., & Şendağ, S. (2007). Bilgi iletişim teknolojileri ve İnternet’le kolaylaşan akademik usulsüzlük. Sosyal Bilimler Dergisi, 2007(1), 503-518.
• Orhan, F., & Günay, A. (2014). Üniversite öğrencilerinin İnternet tabanlı akademik usulsüzlük nedenlerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 15(1), 176-190.
• Oxford, R. N. (1990). Language learning strategies: What every teacher should know. Boston, Massachusetts: Heinle & Heinle Publishers.
• Pfannenstiel, N. (2010). Digital literacies and academic integrity. International Journal for Educational Integrity, 5(2), 41-49.
• Ridley, D. S., Schutz, P. A., Glanz, R. S., & Weinstein, C. E. (1992). Self-regulated learning: The interactive influence of metacognitive awareness and goal setting. Journal of Experimental Education, 60(4), 293-306.
• Senemoğlu, N. (2018). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. (25. Baskı) Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sezer, T. A. (2016). Hemşire adaylarının bilişötesi öğrenme stratejilerinin sınıf düzeyi ve akademik başarı değişkenleri açısından incelenmesi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi (STED), 25(4), 146-151.
• Sıcak, A., & Arslan, A. (2016). The relation between prospective teachers’ goal orientations and academic e-dishonesty. Universal Journal of Educational Research, 4(7), 1660-1666.
• Soter, H. A. (2015). Learning how to learn: Incorporating metacognition in the business writing classroom. Student Success in Writing Conference, 48. https://digitalcommons.georgiasouthern.edu/sswc/2015/2015/48
• Şendağ, S., Duran, M., & Fraser, M. R. (2012). Surveying the extent of involvement in online academic dishonesty (e-dishonesty) related practices among university students and the rationale students provide: One university’s experience. Computers in Human Behavior, 28(3), 849-860.
• Tunca, N., & Alkın-Şahin, S. (2014). Öğretmen adaylarının bilişötesi (üst biliş) öğrenme stratejileri ile akademik öz yeterlik inançları arasındaki ilişki. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 4(1), 47-56.
• Uçak, N. Ö. (2012). Öğrencilerin intihal algısı. Prof. Dr. K. Gülbün Baydur’a armağan içinde (ss. 173-182). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü.
• Uzun, E., Karakuş, T., Kurşun, E., & Karaaslan, H. (2007). Öğrenci gözüyle “aşırma” (intihal): neden ve çözüm önerileri. Akademik Bilişim’07 - IX. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 31 Ocak - 2 Şubat 2007, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
• Ünal, Y., & Özenç Uçak, N. (2017). Farklı eğitim ve kültürlerdeki üniversite öğrencilerinin intihale ilişkin görüş ve davranışları. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 34(1), 177-194.
• Ünal, M. (2010). The relationship between meta-cognitive learning strategies and academic success of university students (Ahi Evran University sample). International Online Journal of Educational Sciences, 2(3), 840-864.