BibTex RIS Kaynak Göster

DERECELİ PUANLAMA ANAHTARI İLE ÖZ, AKRAN VE ÖĞRETMEN DEĞERLENDİRMESİ

Yıl 2016, Sayı: 39, 58 - 69, 04.10.2016
https://doi.org/10.21764/efd.93792

Öz

Son yıllarda performans değerlendirme için kullanılan araçlar arasında dereceli puanlama anahtarlarının sıklıkla kullanıldığı ayrıca öz değerlendirme ve akran değerlendirme uygulamalarının eğitim araştırmalarında önemli bir yer edindiği görülmektedir. Bu çalışma kapsamında öğretmen adaylarının sözlü sunum performansları dereceli puanlama anahtarı ile akranları, kendileri ve öğretmenleri tarafından değerlendirilmiş ve sonrasında öz, akran ve öğretmen değerlendirmeleri karşılaştırılmıştır. Öğretmen adaylarının performans değerlendirmeye ve dereceli puanlama anahtarı kullanımına ilişkin yeterliklerinin geliştirilmesine katkı sağlaması hedeflenen çalışmada var olan bir durum ortaya konulmaya çalışıldığından betimsel yöntem izlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 18 öğretmen adayı ve 1 alan eğitimi uzmanı oluşturmuştur. Her bir öğretmen adayının performansı kendisi, akranları ve öğretmeni tarafından analitik türde geliştirilmiş dereceli puanlama anahtarı aracılığıyla değerlendirilmiştir. Öz, akran ve öğretmen değerlendirmelerinin karşılaştırılmasına yönelik araştırma probleminin çözümü için veriler Friedman testi ile analiz edilmiştir ve sonucunda değerlendirmeler arasında anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Öğretmen adaylarının performanslarına ilişkin olarak yaptıkları öz değerlendirmelerin, akranları ve öğretmenleri tarafından yapılan değerlendirmelerden istatistiksel olarak anlamlı biçimde düşük olduğu belirlenmiştir. Akran değerlendirmesi ile öğretmen değerlendirmesi arasında bulunan farkın ise istatistiksel olarak anlamlı olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Andrade, H. G. (2000). Using rubrics to promote thinking and learning. Educational Leadership, 57 (5), 13-18.
  • Andrade, H. G. (2001). The effects of instructional rubrics on learning to write. Current Issues in Education [On-line], 4 (4). http://cie.asu.edu/volume4/number4/ adresinden 12 Ekim 2010 tarihinde indirilmiştir.
  • Andrade, H. G. (2005). Teaching with rubrics: the good, the bad, and the ugly. College Teaching, 53 (1), 27-31.
  • Andrade, H. G. & Boulay, B. A. (2003). Role of rubric-referenced self-assessment in learning to write. The Journal of Educational Research, 97 (1), 21-30.
  • Andrade, H. G. & Du, Y. (2005). Student perspectives on rubric-referenced assessment. Practical Assessment, Research and Evaluation, 10 (3), 1-11.
  • Atılgan, H., Kan, A., & Doğan, N., (2007). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Berberoğlu, G. (2006). Sınıf içi ölçme ve değerlendirme teknikleri. İstanbul: Morpa Yayıncılık. Bostock, S. (2001). Student peer assessment. http://www.heacademy.ac.uk/resources/detail/resource_database/id422_student_peer_assessment adresinden 10 Ekim 2013 tarihinde indirilmiştir. In Higher Education Academy
  • Boud, D. & Falchikov, N. (1989). Quantitative studies of self-assessment in higher education: a critical analysis of findings. Higher Education, 18, 529-549.
  • Dannefer, E., Henson, L., Bierer, S., Grady-Weliky, T., Meldrum, S., Nofziger, A., et al. (2005). Peer assessment of professional competence. Medical Education 39 (7), 713–722.
  • Dochy, F., Segers, M., & Sluijsmans, D. (1999). The use of self-, peer and co-assessment in higher education: a review. Studies in Higher Education, 24 (3), 331–350.
  • Falchikov, N. (1995). Peer feedback marking: developing peer assessment. Innovations in Education and Training International, 32, 175-187.
  • Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS (2nd ed.). London: Sage Publications.
  • Goodrich, H. G. (1997). Understanding rubrics. Educational Leadership, 54 (4), 14-17.
  • Hafner, J. C., & Hafner, P. M. (2003). Quantitative analysis of the rubric as an assessment tool: an emprical study of student peer-group rating. International Journal of Science Education, 25 (12), 1509-1528.
  • Halonen, J. S., Bosack, T., Clay, S., McCarthy, M., Dunn, D. S., Hill IV, G., W., et al. (2003). A rubric for learning, teaching, and assessing scientific inquiry in psychology. Teaching of Psychology, 30 (3),196-208.
  • Jensen, K. (1995). Effective rubric design. The Science Teacher, 62 (5), 34-37.
  • Kutlu, Ö., Doğan, C. D., & Karakaya, İ. (2008). Öğrenci başarısının belirlenmesi: performansa ve portfolyoya dayalı durum belirleme. Ankara: Pegem Akademi.
  • Lindblom-Ylänne, S., Pihlajamäki, H., & Kotkas, T. (2006). Self-, peer- and teacher-assessment of student essays. Active Learning in Higher Education, 7 (1), 51–62.
  • Luft, J. A. (1997). Design your own rubric. Science Scope, 20 (5), 25-27.
  • Luft, J. A. (1999). Rubrics: design and use in science teacher education. Journal of Science Teacher Education, 10 (2), 107-121.
  • MEB (2007). Ortaöğretim 9.sınıf biyoloji dersi öğretim programı. Ankara.
  • Moskal, B. M. (2000). Scoring rubrics: what, when and how? Practical Assesment, Research & Evaluation, 7 (3). http://PAREonline.net/getvn.asp?v=7&n=3 adresinden 24 Ekim 2013 tarihinde indirilmiştir.
  • Phillip, C. (2002). Clear expectations: rubrics and scoring guides. Knowledge Quest, 31(2), 26-27.
  • Popham, J. W. (2007). Classroom assessment: what teachers need to know (5th ed.). USA: Pearson Education.
  • Reddy, M. (2007). Effect of rubrics on enhancement of student learning. Educate, 7 (1), 3-17.
  • Saito, H. & Fujita, T. (2004). Characteristics and user acceptance of peer rating in EFL writing classrooms. Language Teaching Research, 8, 31–54.
  • Sluijsmans, D., Dochy, F., & Moerkerke, G. (1999). Creating a learning environment by using self-, peer- and co-assessment. Learning Environments Research, 1, 293–319.
  • Sluijsmans, D., Brand-Gruwel, S., & van Merriënboer, J. J. G. (2002). Peer assessment training in teacher education: effects on performance and perceptions. Assessment & Evaluation in Higher Education, 27 (5), 443–454.
  • Somervell, H. (1993). Issues in assessment, enterprise and higher education: the case for self, peer and collaborative assessment. Assessment & Evaluation in Higher Education, 18, 221–233.
  • Topping, K. J. (2009). Peer assessment. Theory into Practice, 48 (1), 20–27.
  • Whittaker, R. C., Spencer, S. J., & Duhaney, D. (2001). Creating instructional rubrics for inclusive classroom. Teaching Exceptional Children, 34 (2), 8-13.
  • Wiggins, G. (1991). Standart, not standardization: evoking quality student work. Educational Leadership, 48 (5), 18-25.
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Didem Kılıç

Perihan Güneş

Yayımlanma Tarihi 4 Ekim 2016
Gönderilme Tarihi 9 Mart 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Sayı: 39

Kaynak Göster

APA Kılıç, D., & Güneş, P. (2016). DERECELİ PUANLAMA ANAHTARI İLE ÖZ, AKRAN VE ÖĞRETMEN DEĞERLENDİRMESİ. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(39), 58-69. https://doi.org/10.21764/efd.93792

Cited By









Peer Assessment and Active Learning Experiences of Social Studies Teacher Candidates
Review of International Geographical Education Online
İrem Namlı Altıntaş
https://doi.org/10.33403/rigeo.615716