Öğretmen Adaylarının Aidiyet Duyguları ve Araştırma Topluluğu Algılarıyla İlgili Bir İnceleme

Yıl 2017, Sayı: 44, 90 - 114, 21.12.2017

Sinan Keskin , Süleyman Sadi Seferoğlu

https://doi.org/10.21764/maeuefd.309133

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmanın amacı harmanlanmış öğrenme deneyimine sahip öğretmen
adaylarının aidiyet duyguları ile araştırma topluluğu modeli kullanılarak
bilişsel, toplumsal ve öğretimsel buradalık algılarının incelenmesidir.
İlişkisel araştırma yöntemlerine göre gerçekleştirilen bu araştırmanın çalışma
grubunu Ankara’da bulunan bir devlet üniversitesindeki Bilgisayar ve Öğretim
Teknolojileri Eğitimi bölümünde öğrenim gören 117 öğrenci oluşturmaktadır.
Araştırma için veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan “kişisel bilgi
formu”, Ersanlı ve Koçyiğit (2013) tarafından Türkçeye uyarlanan “Ait Olma
Ölçeği” ve Öztürk (2012) tarafından Türkçeye uyarlanan “Araştırma Topluluğu
Ölçeği” aracılığı ile toplanmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmen
adaylarının aile, meslek ve arkadaş grubuna aidiyet duygularının iyi düzeyde
olduğu belirlenmiştir. Buna göre harmanlanmış öğrenme etkinliklerinin öğretmen
adaylarında sosyal açıdan yabancılaşma ve izolasyona neden olmadığı
söylenebilir. Bulgulardan ayrıca, öğretmen adaylarının; araştırma topluluğu modelinde
yer alan toplumsal, öğretimsel ve bilişsel buradalık algılarının iyi düzeyde
olduğu ve birbirleri ile benzer özellikler gösterdiği anlaşılmaktadır.
Çevrimiçi araçları kullanma konusunda yeterliliği yüksek olan bireylerin
bilişsel buradalıkları ve mesleki aidiyet düzeyleri de yüksektir. Araştırma
bağlamında ele alınan araştırma topluluğu ve aidiyet duygusuna ilişkin alt
boyutlar arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki bulunmaktadır. Ayrıca öğretmen
adaylarının çevrimiçi araçları kullanma konusunda yeterliklerinin ve
becerilerinin artırılması onların bilgiyi yapılandırma süreçlerine, toplumsal
buradalık algılarına ve mesleki aidiyetlerine olumlu katkı sağlayacağı
belirlenmiştir.  

Anahtar Kelimeler

Araştırma topluluğu, aidiyet, harmanlanmış öğrenme, öğretmen adayları

An Investigation of Prospective Teachers’ Sense of Belonging and Perceptions of the Community of Inquiry

Öz

The purpose of this study is to
examine sense of belonging and perception of cognitive, social and teaching
presences of prospective teachers, who have blended learning experiences. The
participants were 117 prospective teachers at a state university in Ankara. In
order to collect data, a personal information form, a belonging scale and a
community of inquiry instrument were used. The belonging scale was adapted into
Turkish by Ersanlı and Koçyiğit (2013) from a scale developed by Hagerty and
Patusky (1995). The community of inquiry instrument was adapted into Turkish by
Ozturk (2012) from a scale developed by Arbaugh, Cleveland-Innes, Diaz,
Garrison, Ice, Richardson and Swan (2008). According to the results, the
overall sense of belonging to prospective teachers was found to be at a good
level. It can be said that blended learning activities by prospective teachers
don’t cause social alienation and isolation. Teacher candidates’ social, instructional
and cognitive presence perception is at a good level and were found to be
similar to each other. Prospective teachers who have high proficiency in using
online tools; cognitive presence, and occupational belonging levels are
determined to be high. There is a significant and positive relationship among
sub-dimensions of the community of inquiry and the sense of belonging. It has
also been determined that prospective teachers' increased competence and skills
in using online tools will positively contribute to their knowledge building
processes, perception of social presence and occupational belonging.

Anahtar Kelimeler

belonging, blended learning, community of inquiry, prospective teachers

Kaynakça

• Afreen, R. (2014). Bring your own device (BYOD) in higher education: opportunities and challenges. International Journal of Emerging Trends & Technology in Computer Science, 3(1), 233-236.
• Anderson, T. (2008). The theory and practice of online learning. Athabasca University Press.
• Arbaugh, J. B., Cleveland-Innes, M., Diaz, S. R., Garrison, D. R., Ice, P., Richardson, J. C., & Swan, K. P. (2008). Developing a community of inquiry instrument: Testing a measure of the community of inquiry framework using a multi-institutional sample. The Internet and Higher Education, 11(3), 133-136.
• Başer Gülsoy, V. G., Doğusoy Taylan, B., & Yakın, İ. (2014). Students’ internet and web 2.0 use: a case of Burdur’s middle schools. ICEMST 2014, 6(199), 1075.
• Benbunan-Fich, R., Hiltz, S. R., & Harasim, L. (2005). The online interaction learning model: An integrated theoretical framework for learning networks. Learning together online: Research on asynchronous learning networks, 19-37.
• Çağıltay, K., Çakıroğlu, J., Çağıltay, N., & Çakıroğlu, E. (2001). Öğretimde bilgisayar kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 19-28.
• Çakmak, E. K., Çebi, A., & Kan, A. (2014). E-öğrenme ortamlarına yönelik “Sosyal bulunuşluk ölçeği” geliştirme çalışması. Educational Sciences: Theory & Practice, 14(2), 755-768.
• Chen, K. C., & Jang, S. J. (2010). Motivation in online learning: Testing a model of self-determination theory. Computers in Human Behavior, 26(4), 741-752.
• Conole, G., & Alevizou, P. (2010). A literature review of the use of Web 2.0 tools in Higher Education. A report commissioned by the Higher Education Academy. UK: The
Open
University. [Çevrim-içi: https://www.heacademy.ac.uk/system/files/conole_alevizou_2010.pdf Erişim tarihi: 10 Şubat 2016.]
• Cooper Cutting, J. (2010). SPSS: descriptive statistics. [Çevrim-içi: http://psychology.illinoisstate.edu/jccutti/138web/spss/spss3.html, Erişim tarihi: 10 Ocak 2016.]
• Doğan, D., Duman, D., & Seferoğlu, S. S. (2011). e-Öğrenme ortamlarında toplumsal buradalığın arttırılması için kullanılabilecek iletişim araçları. XIII. Akademik Bilişim Konferansı’nda (AB11) Sunulmuş Bildiri. (pp. 689-696). İnönü Üniversitesi, Malatya. [Çevrim-içi: http://ab.org.tr/ab11/kitap/dogan_duman_AB11.pdf, Erişim tarihi: 25.04.2017.]
• Efe, H. A. (2015). The relation between science student teachers’ educational use of web 2.0 technologies and their computer self-efficacy. Journal of Baltic Science Education, 14(1), 142-154.
• Ersanlı, K., & Koçyiğit, M. (2013). Ait olma ölçeği’nin psikometrik özellikleri. International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(12), 751-764.
• Gaff, B. M. (2015). Byod? omg!. Computer, 48(2), 10-11.
• Garrison, D. R. (2007). Online community of inquiry review: Social, cognitive, and teaching presence issues. Journal of Asynchronous Learning Networks, 11(1), 61-72.
• Garrison, D. R., Anderson, T., & Archer, W. (2000). Critical inquiry in a text-based environment. The Internet and Higher Education, 2(2-3), 87-105.
• Garrison, D. R., Anderson, T., & Archer, W. (2003). A theory of critical inquiry in online distance education. Handbook of distance education, 1, 113-127.
• Garrison, D. R., & Arbaugh, J. B. (2007). Researching the community of inquiry framework: Review, issues, and future directions. The Internet and Higher Education, 10(3), 157-172.
• Gökçearslan, Ş. (2013). Çevrimiçi öğrenme topluluğu hissi ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Kütüphaneciliği, 27(1), 154-165.
• Hagerty, B., & Patusky, K. (1995). Developing a measure of sense of belonging. Nursing Research, 44, 9-13.
• Harasim, L. M. (1993). Global Networks: Computers and International Communication. MIT Press, Cambridge.
• Horizon Report. (2014). Horizon Report 2014 Higher Education Edition. California, USA: New Media Consortium. [Çevrim-içi: https://www.nmc.org/pdf/2014-nmc-horizon-report-he-EN.pdf, Erişim tarihi:01.02.2017].
• Ilgaz, H., & Aşkar, P. (2009). Çevrimiçi uzaktan eğitim ortamında topluluk hissi ölçeği geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(1), 27-35.
• Jones, P., Kolloff, M., & Kolloff, F. (2008). Teaching them to think: Best practices for developing critical thinking skills for online learners. 24th Annual Conference on Distance Teaching & Learning.
• Lim, C. K. (2001). Computer self‐efficacy, academic self‐concept, and other predictors of satisfaction and future participation of adult distance learners. American Journal of Distance Education, 15(2), 41-51.
• Olpak, Y. Z., & Çakmak, E. K. (2009). E-öğrenme ortamları için sosyal bulunuşluk ölçeğinin uyarlama çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 142-160.
• Öztürk, E. (2012). Araştırma topluluğu ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 11(2).
• Rourke, L., Anderson, T., Garrison, D. R., & Archer, W. (2007). Assessing social presence in asynchronous text-based computer conferencing. International Journal of E-Learning & Distance Education, 14(2), 50-71.
• Rubin, B., Fernandes, R., & Avgerinou, M. D. (2013). The effects of technology on the community of inquiry and satisfaction with online courses. The Internet and Higher Education, 17, 48-57.
• Seferoğlu, S. S. (2009). İlköğretim okullarında teknoloji kullanımı ve yöneticilerin bakış açıları. XI. Akademik Bilişim Konferansı’nda (AB09) bildiri olarak sunulmuştur. (pp. 403-410). Harran Üniversitesi, Şanlıurfa. [Çevrim-içi: http://ab.org.tr/ab09/kitap/seferoglu_AB09.pdf, Erişim tarihi: 14 Ekim 2016.]
• Shifron, R. (2010). Adler's need to belong: Mental health. The Journal of Individual Psychology, 66(1).
• Siemens, G. (2014). Connectivism: A learning theory for the digital age. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning, 2(1).
• So, H. J., & Brush, T. A. (2008). Student perceptions of collaborative learning, social presence and satisfaction in a blended learning environment: Relationships and critical factors. Computers & Education, 51(1), 318-336.
• Tataroğlu, B. (2009). Matematik Öğretiminde Akıllı Tahta Kullanımının 10. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarıları, Matematik Dersine Karşı Tutumları ve ÖzYeterlilik Düzeylerine Etkiler, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Topkaya, E. Z. (2010). Pre-service English language teachers' perceptions of computer self-efficacy and general self-efficacy. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(1).
• Tu, C., & Corry, M. (2002). Research in online learning community. e-Journal of Instructional Science and Technology (e-Jist), 5(1).
• Usluel, Y. K., & Haşlaman, T. (2003). Öğretmenlerin bilgisayar kullanımına karşılaştırmalı bir yaklaşım: varolan ve tercih ettikleri bilgisayar kullanma durumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 204-213.
• Wilfong, J. D. (2006). Computer anxiety and anger: The impact of computer use, computer experience, and self-efficacy beliefs. Computers in Human Behavior, 22(6), 1001-1011.
• Yalçınkaya, Y., & Özkan, H. H. (2014). Ortaöğretim öğretmenlerinin etkileşimli tahta kullanımına yönelik öz yeterlikleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 69-91.
• Yıldırım, S. (2007). Current utilization of ICT in Turkish basic education schools: A review of teacher's ICT use and barriers to integration. International Journal of Instructional Media, 34(2), 171.