Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 2, 0 - , 19.01.2015

Nihal Tunca , Senar Alkın Şahin , Özge Aydın

https://doi.org/10.17860/efd.92694

Cited By: 44

Öz

Bu araştırmada, öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin belirlenmesi ve yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin çeşitli değişkenlere göre karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırma, tarama modelinde nicel bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini, 2014-2015 eğitim öğretim yılında, Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Fakültesinde öğrenim gören toplam 1125; tabakalı örnekleme tekniği ile belirlenen örneklemini ise 286 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Diker-Coşkun ve Demirel (2010) tarafından geliştirilen “Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği (YBÖEÖ)” kullanılmıştır. Araştırmada öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerini belirlemek amacıyla betimsel istatistikler hesaplanmıştır. İkili karşılaştırmalarda t-testi, üçten daha fazla boyutu olan karşılaştırmada ise tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Verilerin normalliğinin sağlanmadığı durumlarda ise üçlü karşılaştırmalarda Kruskall Wallis H Testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular doğrultusunda; öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin düşük olduğu, cinsiyete göre farklılaşmadığı; Sosyal Bilgiler Öğretmenliği ve Fen Bilgisi Öğretmenliği programlarında öğrenim gören öğretmen adaylarının ortalamalarının Sınıf Öğretmenliğindekilerden daha yüksek olduğu; akademik başarı ortalaması 2.00 ile 2.99 arasında olan öğretmen adaylarının, 3.00 ile 4.00 arasında olan öğretmen adaylarından daha yüksek olduğu; birinci sınıf öğretmen adaylarının diğer sınıflara göre daha düşük olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yaşam boyu öğrenme, yaşam boyu öğrenme eğilimleri, öğretmen adayları

Kaynakça

• Akkoyunlu, B. (2008). Bilgi okuryazarlığı ve yaşam boyu öğrenme. International Educational Technology Conference (IECT). (2008 Mayıs). Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eskişehir.
• Akkuş, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin göstergesi olarak 2006 pısa sonuçlarının türkiye açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Aksoy, M. (2008). Hayat boyu öğrenme ve kariyer rehberliği ilkelerinin istihdam edilebilirliğe etkileri: Otel işletmeleri üzerine bir uygulama. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Atik Kara, D., ve Kürüm, D. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenme kavramına yükledikleri anlam (Anadolu Üniversitesi örneği). Sözel bildiri, 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
• Bahadır, Z., ve Certel, Z. (2012). Beden eğitimi öğretmenlerinin meraklılık düzeyleri üzerine bir araştırma (Kayseri İli Örneği). Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6 (3), 340-348.
• Çokluk-Bökeoğlu, Ö., ve Yılmaz, K. (2005). Üniversite öğrencilerinin eleştirel düşünmeye yönelik tutumları ile araştırma kaygıları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 41, 47-67.
• Demirel, M. (2009, Mayıs). İlköğretim programlarına yaşam boyu öğrenme becerileri açısından eleştirel bir bakış. Sözel bildiri, I. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale, Tam Metin Bildirileri Kitabı, 1-25.
• Demirel, M,. ve Akkoyunlu, B. (2010, Nisan). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve bilgi okuryazarlığı özyeterlilik algıları. 10 th. International Educational Technology Conference, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul, Proceedings Book, 2, 1126- 1133.
• Dinevski, D., & Dinevski, I. V. (2004). The concepts of university lifelong learning provision in Europe. Transition Studies Review, 11 (3), 227-235
• Deringöl, Y., Yaman, Y., Özsarı, İ., ve Gülten, D. Ç. (2010, Kasım). İlköğretim öğretmen adaylarının meraklılık düzeylerinin incelenmesi. Sözel bildiri, International Conference on New Trends in Education and Their Implications (ICONTE), (2010, Kasım), Antalya.
• Diker-Coşkun, Y., ve Demirel, M. (2010). Lifelong learning tendencey scale: the study of validity and reliability. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 5, 2343-2350.
• Diker-Coşkun, Y., ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
• Devlet Planlama Teşkilatı. (2001). Sekizinci beş yıllık kalkınma planı. 05/10/2014 tarihinde www.dpt.gov.tr/DocObjects/Download/3206/oik584.pdf adresinden alınmıştır.
• Emir, S. (2012). Eğitim fakültesi öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 34-57.
• Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim, 38 (170), 237-252.
• Güçlü, S., Bostan, N., ve Tabak, R. S. (2013). Dumlupınar Üniversitesi Hemşirelik Bölümü son sınıf öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme davranışlarının belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21 (2), 459-468.
• Güleç, İ., Çelik, S., ve Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2 (3), 34-48.
• Günüç, S., Odabaşı, H. F., ve Kuzu, A. (2012). Yaşam boyu öğrenmeyi etkileyen faktörler. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 309-325.
• İzci, E., ve Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (9), 101-114.
• Karadeniz-Bayrak, B. (2014). Öğretmen adaylarının bilgi okuryazarlık düzeyleri ve eleştirel düşünme eğilimleri üzerine bir araştırma. The Journal of Academic Social Science Studies, 25, 436-456.
• Kılıç, Ç. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye yönelik algıları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3 (4), 79-87.
• Kıvrak, E. (2007). Avrupa birliği ve Türkiye’de yaşam boyu öğrenme politikaları ve istihdam ilişkisinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Köksal, N., ve Çöğmen, S. (2013). Pre-Service teachers as lifelong learners: University facilities for promoting their professional development. Eğitim Araştırmaları–Eurasian Journal of Educational Research, 53, 21-40.
• Öğüt, A. (2003). Bilgi Çağında Yönetim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Polat, C. ve Odabaş, H. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu Bildiri Kitabı (International Symposium on Globalization, Democratization and Turkey) Proceedings içinde (596-606). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Poyraz, H. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme profilleri ile kurumları tarafından desteklenme algıları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Selvi, K. (2011). Teachers’ lifelong learning competencies. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Dergisi, 1 (1), 61-69.
• Sönmez, V. (1998). Gelecekteki Olası Eğitim Sistemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şahin, Ç., ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (16), 395-417.
• Şahin, M., Akbaşlı, S., ve Yanpar-Yelken, T. (2010). Key competences for lifelong learning: The case of prospective teachers. Educational Research and Review, 5 (10), 545-556.
• Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği (1999). Türkiye’de mesleki ve teknik eğitimin yeniden yapılandırılması. Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği (Rapor No: TY 1184/1999).
• Uysal, M. (2009). Adult education in developed countries. International Journal of Educational Policies, 3 (2), 17-23.
• Yaman, F. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.