Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı Okuma Öğrenme Alanındaki Kazanımlarla İlgili Eleştirel Bir Değerlendirme

Yıl 2016, Sayı: 32, 144 - 169, 30.12.2016

Gökhan Arı , Hasan Kağan Keskin

Öz

Okuma, belirli bir program çerçevesinde okulda edinilen ve hayat boyu kullanılan bir anlama becerisidir. İlkokul ve ortaokul düzeyinde ana dili öğretim programlarında okuma becerisiyle ilgili kazanımlar ve bunların uygulanması önemlidir. Çünkü nitelikli bir okuma eğitimi alan öğrenciler sonraki öğrenim basamaklarında akademik anlamalarının önemli bir kısmını bu beceri ile sağlayacaklardır. Bu çalışmanın amacı 2015 yılında yayımlanan Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı okuma öğrenme alanındaki ilkokuma, akıcı okuma, söz varlığı ve anlama kazanımlarını eleştirel bir bakış açısıyla değerlendirmektir. Değerlendirme, özcü değerlendirme yaklaşımıyla doküman incelemesi yönetimi kullanılarak yapılmıştır. Kazanımlar incelendiğinde akıcı okumanın metin türü, okuma hızı, vurgu, tonlama, yazım kuralları ve noktalama işaretlerine odaklandığı görülmektedir. Söz varlığını oluşturan kazanımlar anlam ve dil bilgisi temellidir. Anlama kazanımları ise anlama için yapılması gereken davranışlar, metin türü, metinlerarasılık, anlam kurma, açıklama ve anlatma gibi özellikleri ihtiva etmektedir. Program’daki temel sorunlardan birisi, kazanım ifadelerinin yazımındaki hatalardır. Program’da okuma öğrenme alanını oluşturan kazanımlarla ilgili önemli bir sorun; söz varlığı ve anlama, akıcı okuma ve anlama kazanımlarının birbiri içerisinde tekrar etmesi, çakışması; yani binişik olarak yazılmasıdır. Bir başka sorun da bir sınıfta başlayan kazanımın sürekliliğinin olmamasıdır. Bir sınıfta başlayan kazanım üst sınıfta yer almamakta ama daha üst sınıf düzeyinde tutarsız biçimde işlenmektedir. Okumanın doğasında olan temel özelliklerin (alışkanlık kazanma, çıkarım yapma vs.) kazanımlaştırılmadığı, dolayısıyla eksiklerin olduğu gözlenmektedir. Bu eksiklerin, yanlışların, tutarsızlıkların giderilmesi ve okuma öğrenme alanının –diğer öğrenme alanlarının da- iyi yapılandırılması gerekmektedir.

 

Anahtar Kelimeler

Türkçe eğitimi, okuma, ilkokuma, akıcı okuma, söz varlığı, anlama.

A Critical Evaluating of Acquisitions in Reading Learning Areas of Turkish Curriculum (1-8th Grades)

Öz

Reading is a comprehension skill acquired at school within a particular program and used lifelong. Acquisitions for reading skills and implementation of them in mother language teaching programs at the level of both primary school and secondary school are important. Because students who receive a qualified education for reading will be able to provide a significant portion of their academic understanding in the next levels of learning thanks to this skill. The aim of this study is to evaluate the acquisitions of elementary-reading, fluent-reading, vocabulary, and comprehension in reading as a learning area in the Turkish Language Teaching (1-8th Grades) Curriculum published in 2015 with a critical perspective. The evaluation has been conducted by using the document review technique and self-assessment approach. When the acquisitions are examined, it seems that fluent reading focuses on the type of text, the speed of reading, emphasis, intonation, writing rules and punctuation marks. The acquisitions that make up the vocabulary are based on meaning and grammar. Nevertheless acquisitions of comprehension include the features such as behaviors need to do for comprehension, the type of text, intertextuality, construction of meaning, explanation and narration. It has been found that the main problem in the program is that there are mistakes in the writing the expression of acquisitions. An important problem with the acquisitions of reading as a learning area in the program is that the acquisitions of the vocabulary and comprehension, the acquisitions of fluent-reading and comprehension are repeated within each other, superposed and written over and over. Another problem is that there is no continuity of the acquisition that is started/emerged in a class. The acquisition that started with a class are not included in the upper class, but are taught at that class level inconsistently. It is observed that the basic features that are caused from the nature of reading (acquiring a habit, making an inference, etc.) are not conceptualized, and therefore they are missing. These deficiencies, mistakes, inconsistencies must be eliminated and reading as a learning area and also the other learning areas need to be well structured.

 

Anahtar Kelimeler

Turkish education, reading, elementary reading, fluent reading, vocabulary, comprehension.

Kaynakça

• Akyol, H. (2012). Türkçe ilkokuma yazma öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Akyol, M. ve Baştuğ, M. (2015). Yapılandırılmış akıcı okuma yönteminin üçüncü sınıf öğrencilerinin akıcı okuma ile okuduğunu anlama becerilerine etkisi. Trakya University Journal of Social Science, 17(1), 125-141.
• Arı, G. (2014). Beşinci sınıf öğrencilerinin kullandığı ASOAT ve YO-DE okuma stratejilerinin anlamaya etkisi. Eğitimde Kuram ve Uygulama Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 535-555.
• Arı, G. (2016). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı sözlü iletişim öğrenme alanındaki kazanımlara eleştirel bir bakış. Sakarya University Journal of Education, 6(2), 235-253. DOI: 10.19126/suje.40827
• Baştuğ, M. ve Demirtaş, G. (2016). İlkokuma ve yazma öğretimi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Bayburtlu, Y. S. (2015). 2015 Türkçe dersi öğretim programı ve 2006 Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(15), 137-158. Doi: 10.7827/TurkishStudies.8817
• Büyükkaragöz, S. S. (1997). Program geliştirme kaynak metinler. Konya: Öz Eğitim.
• Chall, J. S., Jacobs, V. A. ve Baldwin, L. E. (1991). The reading crisis: Why poor children fall behind. Massachusetts: Harvard University Press.
• Demirel, Ö. (2000). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A.
• Doğanay, A., Sarı, M. (2006). Öğretim amaçlarının belirlenmesi, ifade edilmesi ve uygun içeriğin seçilmesi. In A. Doğanay ve E. Karip (Eds.), Öğretimde planlama ve değerlendirme (pp. 31-76). Ankara: Pegem Akademi.
• Duffy, G. (2009). Explaing reading. New York: Guilford.
• Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Kadıoğlu.
• Güneş, F. (1997). Okuma-yazma öğretimi ve beyin teknolojisi. Ankara: Ocak.
• Hasbrouck, J. ve Tindal, G. A. (2006). Oral reading fluency norms: A valuable assessment tool for reading teachers. The Reading Teacher, 59(7), 636-644. doi: 10.1598/rt.59.7.3
• Hudson, R. F., Lane, H. B. ve Pullen, P. C. (2005). Reading fluency assessment and instruction: What, why, and how? The Reading Teacher, 58(8), 702-714.
• Hudson, R. F., Pullen, P. C., Lane, H. B. ve Torgesen, J. K. (2009). The Complex Nature of Reading Fluency: A Multidimensional View. Reading & writing quarterly: overcoming learning difficulties, 25(1), 4 - 32.
• Karadağ, Ö. (2012). Anlama becerileri açısından Türkçe dersi öğretim programı (6, 7, 8. sınıflar)’na eleştirel bir bakış. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36(1), 97-110.
• Karadağ, Ö. (2013). Kelime öğretimi. İstanbul: Kriter.
• Keskin, H. K. (2012). Akıcı okuma yöntemlerinin okuma becerileri üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kurudayıoğlu, M. ve Soysal, T. (2016) Cumhuriyet dönemi ilkokul Türkçe dersi öğretim programlarının söz varlığının geliştirilmesi açısından incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(4), 559-598.
• MEB (2005). İlköğretim Türkçe dersi (1-5. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim.
• MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim.
• MEB (2015). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim.
• Meyer, M. S. ve Felton, R. H. (1999). Repeated reading to enhance fluency: Old approaches and new directions. Annals of Dyslexia, 49, 283-306.
• NAEP (2005). Fourth-grade students reading aloud: NAEP 2002 special study of oral reading. Washington, DC: National Assessment of Educational Progress.
• National Reading Panel. (2000). Teaching children to read: An evidence-based assessment of the scientific research literature on reading and its implications for reading instruction. National Reading Panel.
• Ornstein, A. C. ve Hunkins, F. P. (2014). Eğitim programı temeller, ilkeler, sorunlar. (çev. ed. A. Arı). Konya: Eğitim.
• Patel, R. & McNab, C. (2011). Displaying prosodic text to enhance expressive oral reading. Speech Communication, 53(3), 431-441. doi: 10.1016/j.specom.2010.11.007
• Rasinski, T. (2006). Reading fluency instruction: Moving beyond accuracy, automaticity and prosody. The Reading Teacher, 59(7), 704-706.
• Rasinski, T. (2010). The fluent reader. New York: Scholastic.
• Rayner, K. (1998). Eye movements in reading and information processing: 20 years of research. Psychological Bulletin, 124(3), 372-422.
• Samuels, S. J. (1979). The method of repeated readings. Reading Teacher, 32, 403-408.
• Samuels, S. J. (2006). Reading fluency: Its past, present, and future. In T. V. Rasinski, C. L. Z. Blachowicz & K. Lems (Eds.), Fluency instruction : research-based best practices (pp. xvii, 302 p.). New York ; London: The Guilford Press Inc.
• Schwanenflugel, P. J., Hamilton, A. M., Kuhn, M. R., Wisenbaker, J. M.ve Stahl, S. A. (2004). Becoming a fluent reader: Reading skill and prosodic features in the oral reading of young readers. J Educ Psychol., 96(1), 119-129. doi: 10.1037/0022-0663.96.1.119
• Therrien, W. J. ve Hughes, C. (2008). Comparison of repeated reading and question generation on students' reading fluency and comprehension. Learning Disabilities -- A Contemporary Journal, 6(1), 1-16.
• Topping, K. J. (2006). Paired Reading. Impact of a Tutoring Method on Reading Accuracy, Comprehension, and Fluency. In T. Rasinski, C. Blanchowicz ve K. Lems (Eds.), Fluency Instruction. Research-Based Best Practices (Vol. 10). New York: The Guilford Press.
• Topping, K. J. (2014). Paired Reading and Related Methods for Improving Fluency. International Electronic Journal of Elementary Education, 7(1), 57-70.
• Ülper, H. ve Yalınkılıç, K. (2010). Son iki Türkçe programına göre hazırlanan Türkçe ders kitaplarındaki metin sonu sorularının nicel ve nitel görünümü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 449-461.
• Vaughn, S., Chard, D. J., Bryant, D. P., Coleman, M., Tyler, B.-J., Linan-Thompson, S. ve Kouzekanani, K. (2000). Fluency and comprehension interventions for third-grade students. Remedial and Special Education, 21(6), 325-335. doi: 10.1177/074193250002100602
• Wolf, M. ve Katzir-Cohen, T. (2001). Reading fluency and its intervention. Scientific Studies of Reading, 5(3), 211-239.