İlkokul Öğrencilerinin Okul Dışı Öğrenme Ortamındaki Tecrübeleri İle İlgili Görüşleri: Meslek Atölyeleri

Yıl 2021, Cilt: 21 Sayı: 1, 1 - 12, 30.06.2021

Songül İrdem Diremci Melike Yavuz Topaloğlu

Öz

Bu çalışmanın amacı, ilkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin okul dışı öğrenme ortamlarından biri olan Afacanlar Dünyasında gerçekleştirilen Çocuk Meslek Atölyeleri hakkındaki görüşlerini ortaya koymaktır. Bu araştırma; öğrencilerin görüşlerinin açık uçlu soru formları ile nitel olarak elde edilmesi yoluyla gerçekleştirilen betimsel bir çalışmadır. Çalışma 2019-2020 eğitim-öğretim yılında Kocaeli ilinde bulunan bir ilkokulda öğrenim gören 40 üçüncü sınıf öğrencisi ile birlikte yapılmıştır. Çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırma kapsamında Çocuk Meslek Atölyelerinin yer aldığı Afacanlar Dünyasına bir ziyaret düzenlenmiştir. Ziyaret kapsamında önce öğrencilere atölyelerde yer alan meslekler ile ilgili kıyafet verilmiş sonra gerekli yönlendirmeler yapılmış ve mesleklerle ilgili dünyayı keşfetmeleri sağlanmıştır. Ardından öğrencilerin elde ettikleri tecrübeler üzerine tartışmalar yürütülmüş ve öğretmen tarafından gerekli bilgilendirmeler yapılmış ve etkinlik sonlandırılmıştır. Araştırma verileri ziyaret öncesinde ve sonrasında ön test ve son test olarak uygulanan açık uçlu soru formu ile elde edilmiştir. Araştırma verileri içerik analizi yoluyla çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda okul dışı öğrenme ortamında gerçekleştirilen atölyelerin sınıf içi eğitimi destekleyecek birçok olumlu yönü olduğu görülmüştür. Ayrıca; öğrenciler bu ortamların derslere olumlu katkı sağladığını ve yeni bilgiler edinme, bilgiyi pekiştirme, eğlenceli vakit geçirme gibi beklentilerini karşıladıklarını belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Okul dışı öğrenme ortamları, informal öğrenme, atölyeler, ilkokul öğrencileri

Kaynakça

• Akbıyık, C., & Ay, G. K. (2014). Okul öncesi yönetici ve öğretmenlerin düşünme becerilerinin öğretimine yönelik algıları: Bir durum çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29-1), 1-18.
• Anderson, D.,Lucas, K. B. ve Ginns, I. S. (2003). Theoretical Perspectives on Learning in an Informal Setting. Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 177-199. DOI: 10.1002/tea.10071
• Arnas, Y. A. (2017). Oyun, öğrenme ve deneyimin birleşimi: çocuk müzeleri. Yaratıcı Drama Dergisi, 12(2), 17-30.
• Avcı, G.,& Gümüş, N. (2019). Sınıf dışı eğitim etkinliklerine yönelik öğrenci görüşleri.Turkish Studies - Educational Sciences, 14 (3), 351-377.
• Bakioğlu, B. & Karamustafaoğlu, O. (2014). Outdoor science education: Technical visitto a dialysis center, Turkish Journal of Teacher Education, 3(2), 15-26.
• Bartley, J. E.,Mayhew, L. M. ve Finkelstein, N. D. (November 2009). Promoting Children’s Understanding and Interest in Science through Informal Science Education. Physics Education Research Conference Proceedings.
• Behrendt, M.,& Franklin, T. (2014). A review of research on school fieldtrips and their value in education. International Journal of Environmental and Science Education, 9(3), 235-245.
• Bozdoğan, E., A., Kavcı, A. (2016). Sınıf Dışı Öğretim Etkinliklerinin Ortaokul Öğrencilerinin Fen Bilimleri Dersindeki Akademik Başarılarına Etkisi. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 13-30.
• Bozdoğan, A. E., Okur, A. ve Kasap, G. (2015). Planlı Bir Alan Gezisi İçin Örnek Uygulama: Bir Fabrikası Gezisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14)
• Cleaver, J. (1988) Doing Children’s Museums: A Guide to 225 Hands-on Museums. USA: Williamson Publishing Co
• Çalışkan, H. ve Çerkez, S. (2012). “Sosyal Bilgiler Derslerindeki Müzeyle Eğitim Uygulamalarının Öğrenci Görüşleri Çerçevesinde Değerlendirilmesi” International Online Journal of Educational Sciences, Vol.41, s. 162-173.
• Çil, E. ve Yanmaz, D. (2016). İlkokul Öğrencilerinin Müze Ziyareti Deneyimleri.15. Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (USOS).
• Falk, J. H. ve Dierking, L. D. (2000). Learning From Museums: Visitors Experiences and the Making of Meaning. Lanham: AltaMiraPress.
• Fallik, O., Rosenfeld, S. ve Eylon, B. S. (2013). School and Out-of-School Science: A Model for Bridging the Gap. Studies in Science Education, 49(1), 69-91. DOI:10.1080/03057267.2013.822166
• Griffin, J. (2004). Research on Students and Museums: Looking More Closely at the Students in School Groups. Science Education, 88(1), 59-70. DOI:10.1002/sce.20018
• Karamustafaoğlu, S., Ayvalı, L., & Ocak, Y. (2018). Okul öncesi eğitimde informal ortamlara yönelik öğretmenlerin görüşleri. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 3(2), 38-65.
• Kisiel, J. (2013). Introducing Future Teachers to Science beyond the Classroom. Journal of Science Teacher Education, 24(1), 67-91. DOI 10.1007/s10972- 012-9288-x
• Lakin, L. (2006). Science beyond the classroom. Journal of BiologicalEducation, 40(2), 88-90.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), (2018). 2023 Eğitim Vizyonu. Milli Eğitim Bakanlığı. http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf adresinden 05.09.2020 tarihinde alınmıştır.
• MEB, (2019). Millî Eğitim Bakanlığı Okul Dışı Öğrenme Ortamları Kılavuzu. https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/118732/mod_resource/content/0/13.hafta%20%28mebkilavuz%29.pdf adresinden 05.09.2020 tarihinde alınmıştır.
• Miles, M. B.,&Huberman, M. A. (1994). An expanded source book qualitative data analysis. London: Sage Publication.
• Noel, A. M. (2007). Elements of a winning field trip. Kappa Delta Pi Record, 44(1), 42‐ 44. DOI: 10.1080/00228958.2007.10516491.
• NSTA, National Science Teachers Association (2012). An NSTA position statement: Learning science in informal environments. http://www.nsta.org/docs/PositionStatement_Informal.pdf adresinden 05.09.2020 tarihinde alınmıştır.
• Pereira, R., Pinho, R., Lopes, L., Antunes, S.C., Abrantes, N. ve Gonçalves, F. (2006). Helping Teachers ToUse Urban Natural Areas For Science Teaching and Environmental Education. Fresenius Environmental Bulletin,15(11), 1467-1473.
• Randler, C.,Kummer, B. ve Wilhelm, C. (2012). Adolescent Learning in theZoo: Embedding a Non-Formal Learning Environment toTeachFormalAspects of VertebrateBiology. Journal of ScienceEducationandTechnology, 21(3),384-391.DOI 10.1007/s10956-011-9331-2
• Rivkin, M. S. (2000). OutdoorExperiencesforYoungChildren.http://ericae.net/edo/ed448013.htm adresinden erişilmiştir.
• Sanders, D. L. (2007). Making Public the Private Life of Plants: The Contribution of Informal Learning Environments. International Journal of Science Education, 29(10), 1209-1228. DOI:10.1080/09500690600951549
• Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: içerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(2), 60-81.
• Smith,E.F., Steel, G. ve Gidlow, B. (2010). The Temporary Community: Student Experiences of School-Based Outdoor Education Programmes. Journal of Experiential Education, 33(2), 136-150. DOI:10.1177/105382591003300204
• Sontay, G., Tutar, M., Karamustafaoğlu, O. (2016). Okul Dışı Fen Öğrenme Ortamları ile Fen Öğretimi Hakkında Öğrenci Görüşleri: Planetaryum Gezisi”. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 1-24.
• Şahin, A., Ayar, M. C., & Adıgüzel, T. (2014). Fen, teknoloji, mühendislik ve matematik içerikli okul sonrası etkinlikler ve öğrenciler üzerindeki etkileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 4(1), 1-26.
• Orion, N.,Hofstein, A., Tamir, P., &Giddings, G. J. (1997). Devolopment and validation of an instrument for assesing the learning environment of outdoor science activities. Science Education, 81, 161‐171
• Tatar, N. ve Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve Teknoloji Dersi Öğretmenlerinin Okul Dışı Eğitime Yönelik Görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896.
• Worth K. (2010). Science in Early Childhood Classrooms: Content and Process. http://ecrp.uiuc.edu/beyond/seed/index.html.http://ecrp.uiuc.edu/beyond/seed/worth.html adresinden 05.09.2020 tarihinde alınmıştır.
• Yavuz, M. ve Balkan Kıyıcı, F. (2012) Hayvanat Bahçelerinin Fen Öğretiminde Kullanımına İlişkin Öğrenci Görüşleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 134-156.
• Yavuz, M. ve Balkan Kıyıcı, F. (2012). İnformal öğrenme ortamlarının ilköğretim öğrencilerinin fene karşı kaygı düzeylerinin değişmesine ve akademik başarılarına etkisi: Hayvanat bahçesi örneği. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Özet Kitabı. Niğde Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Niğde.
• Yavuz, M. (2012). Fen eğitiminde hayvanat bahçelerinin kullanımının akademik başarı ve kaygıya etkisi ve öğretmen-öğrenci görüşleri.Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Yavuz Topaloğlu, M. (2016). Sosyobilimsel konulara dayalı okul dışı öğrenme ortamlarının öğrencilerin kavramsal anlamalarına ve karar verme becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.