Johannes Palaschko’nun Op. 49 10 Etüdüne Yönelik Çalışma Önerileri

Yıl 2023, Cilt: 16 Sayı: 31, 453 - 473, 30.06.2023

Çağlar Baykal

https://doi.org/10.21602/sduarte.1297915

Öz

Öz
Bu araştırmanın amacı, Johannes Palaschko’nun “Op. 49 Gelişmiş Viyolacılar İçin 10 Etüt” adlı eserinin teknik incelemesini yaparak esere yönelik çalışma önerilerinde bulunmaktır. Bu araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi kullanılmıştır. Araştırmadaki veriler, literatür taramasından ve Johannes Palaschko’nun “Op. 49 Gelişmiş Viyolacılar İçin 10 Etüt” eserinden elde edilmiştir. Verilerin analizinde doküman analizi doğrultusunda etüdün teknik incelemesi yapılmıştır. Çalışmanın güvenilirliğini artırmak için doğrudan kaynak (Carl Friedrich Schmidt, 1910, Heilbronn) üzerinden teknik inceleme yapılmıştır. Çalışma önerilerinin güvenilirliğini, doğruluğunu ve temsil edilebilirliğini artırmak için literatür karşılaştırması yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda çalışma önerileri içerisinde pek çok farklı taktik sunulmuştur. Çalışma önerilerinin etkililiğine yönelik bilimsel çalışmalar yapılması önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Viyola, Johannes Palaschko, Etüt, Çalışma Önerileri

Kaynakça

• Akkaya, E. (2012). Orkestral Viyola Repertuvarı İçin Çalışma Kılavuzu, Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yaylı Çalgılar Sanat Dalı.
• Altheide, D. L. (2000). “Tracking Discourse and Qualitative Document Analysis”, Poetics, Volume 27, Issue 4, s. 287-299.
• Altınel, F. N. (2020). 19. Yüzyıl Romantik Viyola Sonatları Ekseninde Yoruma Yönelik Müzikal ve Teknik Yaklaşımlar, Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Müzik Anasanat Dalı.
• Benian, A. B. (2019). Viyola İçin Bestelenmiş ve Kemandan Transkripsiyonu Yapılmış Başlıca Etüt Kitapları Üzerine Bir İnceleme, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Müzik Anasanat Dalı. Biricik, S. B. (2011). Cemal Reşit Rey Keman Konçertosu’nun İcrasına Yönelik Çalışma Yöntemleri, Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Müzik Anasanat Dalı.
• Castledine, M. A. (1998). Etudes and Viola Pedagogy, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Cincinnati: University of Cincinnati, Doctor of Musical Arts.
• Grove, G. (2009). “Etudes”, A Dictionary of Music and Musicians (A.D. 1450–1880), New York: Cambridge University Press, Volume 1, s. 496-497.
• Karaduman, N. (2002). Johann Sebastian Bach (1685-1750) BWV 1014-1019 Eşlikli Sonatların Yoruma Yönelik Çalışma Yöntemleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Müzik Anasanat Dalı.
• Kömürcü, A. (2009). Pietro Rovelli'nin Keman İçin 12 Kaprisinin İncelenmesi ve Teknik Çalışma Önerileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yaylı Çalgılar Anasanat Dalı.
• Kruse, S. L. (1985). The Viola School of Technique: Etudes and Methods Written Between 1780 and 1860, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Muncie: Ball State University, Doctor of Arts.
• Pfannschmidt, M. (2010). Mark Pfannschmidt ile Palaschko üzerine maille yazışma, 10 Şubat.
• Randel, D. M. (1986). “Etude”, The New Harvard Dictionary of Music, Cambridge: The Belknap Press of Harvard University Press.
• Randel, D. M. (2003). “Etude”, The Harvard Dictionary of Music, Cambridge: The Belknap Press of Harvard University Press, s. 546.
• Riley, M. W. (1993). The History of the Viola, Second Edition, Michigan: Braun-Brumfield.
• Silva, U. C. D. (2010). Original and Transcribed Etude Books for Viola: A Reference Guide for Teachers and Students, Yayımlanmış Doktora Tezi, Athens: University of Georgia, Doctor of Musical Arts.
• Stolba, K. M. (1968). A History of the Violin Étude to About 1800 Volume I, Kansas: Fort Hays Studies Series 45.
• Stowell, R. (2001). The Early Violin and Viola: A Practical Guide, Cambridge: Cambridge University Press.