Soli Pompeiopolis Sütunlu Caddesi’nde Bulunan Doğu Sigillatası D Grubu Seramikleri

Yıl 2019, Sayı: 42, 245 - 274, 25.12.2019

Volkan Yıldız

https://doi.org/10.21497/sefad.675220

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmada, Kilikya Bölgesi’nin önemli liman kentlerinden biri olan Soli Pompeiopolis’te 1999 ile 2018 yılları arasında Sütunlu Cadde’de gerçekleştirilen kazılar sonucunda bulunan Geç Hellenistik ve Roma Erken İmparatorluk Dönemi kırmızı astarlı seramik gruplarından olan Doğu Sigillata D grubu değerlendirilmiştir. Soli Pompeiopolis Doğu Sigillata D grubu seramikleri Kilikya Bölgesi’ndeki kazılar arasında şimdiye kadar bulunan en zengin Doğu Sigillata D grubunu oluşturmaktadır. Bu kadar zengin bir buluntu grubu beraberinde 14 farklı formdan oluşan geniş bir form repertuvarının oluşmasını sağlamıştır. Soli Pompeiopolis Doğu Sigillata D grubu seramiklerinin form repertuvarının oluşturulmasında, Doğu Sigillata D’lerin sofra kapları ya da bir başka ifadeyle yiyecek ve içecek servisinde kullanılan lüks servis kapları olarak bilinmesi de önemli bir çıkış noktası olmuştur. Bu sınıflandırmaya göre tabaklar, kaseler ve kraterler ana grupları oluşturmaktadır. Soli Pompeiopolis Sütunlu Caddesi’nde bulunan Doğu Sigillata D’ler MÖ 1. yüzyılın ikinci yarısı ile MS 1. yüzyılın sonu arasına tarihlenmektedir. Kentte bu grubun en yoğun görüldüğü tarih ise MS 1. yüzyıldır.

Anahtar Kelimeler

Kilikya, Soli Pompeiopolis, Kıbrıs, Kıbrıs Sigillataları, Doğu Sigillata D

Eastern Sigillata D Group Pottery from the Colonnaded Street of Soli Pompeiopolis

Öz

In this research, I studied Eastern Sigillata D finds, one of the red slip ware groups of the Late Hellenistic and the Early Imperial Roman periods which were found during the excavations carried out between 1999 and 2018 in the Colonnaded Street of Soli Pompeiopolis, one of the important port cities of the Cilicia Region. Eastern Sigillata D finds of Soli Pompeiopolis constitute the richest Eastern Sigillata D group ever found during the excavations in Cilicia. This rich group of finds leads to a wide form repertoire, consisting of 14 different forms. Eastern Sigillata D is known as tableware (or in other words, luxury serving vessels for food and drinks) and this is also an important starting point for constituting the form repertoire of the Eastern Sigillata D from Soli Pompeiopolis. According to this classification; plates, bowls and kraters are the main groups. Eastern Sigillata D finds from The Colonnaded Street of Soli Pompeiopolis are dated from the second half of the 1st century BC to the end of the 1st century AD. They are most common in the city during the 1st century AD.

Anahtar Kelimeler

Cilicia, Soli Pompeiopolis, Cyprus, Cypriot Sigillatas, Eastern Sigillata D

Kaynakça

• Beaufort, F. (1818). Karamania, or a brief description of the south coast of Asia Minor and of the remains of antiquity. London: Printed for R. Hunter.
• Bes, P. (2015). Once upon a time in the east. The chrological and geographical distribution of Terra Sigillata and red slip ware in the Roman east. Oxford: Archaeopress Publishing Ltd.
• Crowfoot, G. M. (1957). Terra Sigillata general list. The object from Samaria. Samaria-Sebaste III. London: Palestine Exploration Fund. p. 306-357.
• Ferrazzoli, A. F. (2003). Instrumentum domesticum. Tipologia dei reperti ceramici e aspetti delle produzioni e della circolazione dei materiali. ed. Eugenia Equini Schneider. Elaiussa Sebate II: Un Porto tra Oriente e Occidente. Roma: L’ERMA di Bretschneider. p. 649-661.
• Fırat, N. (1999). Perge Konut Alanı Keramiği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
• Gunneweg, J.- P., Isadore-Yellin, J. (1983). The provenience, typology and chronology of eastern Terra Sigillata. QEDEM 17. Jerusalem: Printed in Israel et “Ahva” Press.
• Hayes, J. W. (1967). Cypriot Sigillata. RDAC, p. 65-77.
• Hayes, J. W. (1973). Roman pottery from the South Stoa at Corinth. Hesperia 42, p. 416-473.
• Hayes, J. W. (1985). Sigillate Orientali. EAA. Enciclopedia dell’arte classica e orientale. Atlante delle forme ceramiche II: Ceramica fine Romana nel bacino Mediterraneo. Roma.
• Hayes, J. W. (1991). Paphos. The Hellenistic and Roman Pottery. Vol. Bd.III. Nicosia: Published for The Republic of Cyprus by the department of antiquities. Cyprus Printed By Imprinta LTD.
• Hayes, J. W. (2008). The Roman pottery. Fine ware imports, the Athenian Agora XXXII. Princeton New Jersey: The American School of Classical Studies at Athens.
• Jones, F. F. (1950). The Hellenistic and Roman periods. The Pottery Excavations at Gözlükule, Tarsus I. Princeton New Jersey: Princeton University Press. p. 149-296.
• Kenrick, P. M. (1985). The fine pottery. Excavations at Sidi Khrebish Benghazi (Berenice). Vol. III, 1. London: Typeset by JSOT Press. University of Sheffield.
• Kenyon, K. M. (1957). Roman and later wares, Terra Sigillata. The object from Samaria, Samaria-Sebeste III. London: Palestine Exploration Fund. p. 281-306.
• Lund, J. (1997). The distribution of Cypriot Sigillata as evidence of sea- trade involving Cyprus. In res maritimae. Cyprus and the Eastern Mediterranean from Prehistory to Late Antiquity, eds. S. Swiny, R. L. Hohlfelder and H. W. Swiny. p. 201-215.
• Lund, J. (2002). The Ontogenesis of Cypriot Sigillata. Acta Hyperborea 9, (pots fort he living pots fort he dead). p.185-225.
• Munsell (2013). Munsell Soil Color Charts. U.S. Gov. Print. Washington D.C.
• Oransay, B. S. A. (2012). Side 2009-2011 yılı kazılarında ele geçen Doğu Sigillatası D (Kıbrıs Sigillatası) seramikleri. Anadolu/Anatolia 28, s. 109-138.
• Özdilek, B. (2018). Andriake limanından ele geçen DSD grubu/Kıbrıs Sigillataları ışığında Lykia’nın Doğu Akdeniz ile deniz ticareti. Phaselis Issue IV, s. 56-77.
• Rosenthal, R. (1978). The Roman and Byzantine Pottery. In E. Stern. Excavations at Tel Mevarakh (1973-1976). Part 1: From the Iron Age to the Roman period. Qedem 9. Monograpohs of the Institute of Archaeology. p.14-19.
• Sackett, L.H. (1992). Roman pottery. Knossos from Greek city to Roman colony. Excavations at the unexplored mansion II. BSA. Suppl. 21. London: Thames and Hudson.
• Slane, K. W. (1997). The fine wares. The Hellenistic and Roman pottery. Tell Anafa II, 1. An Arbor: Kelsey Museum Fieldwork Series. p.252-405.
• Strabon (2000). Geographika/Coğrafya.Antik Anadolu coğrafyası. çev. A. Pekman. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
• Tekocak, M. (2006). Kelenderis Roma çağı seramiği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi.
• Tekocak, M. (2009). African and Cypriot red slip wares from Kelenderis. SOMA 2008. Proceedings of the XII Symposium on Mediterranean Archaeology. ed. Hakan Oniz. Eastern Mediterranean University.Famagusta. North Cyprus 5-8 March 2008. BAR International Series 2009. Oxford: Archaeopress. p.132- 142.
• Tekocak, M.-Yıldız, V. (2011). A group of red slip ware from Akşehir Museum”. SOMA 2009. Proceedings of the XIII Symposium on Mediterranean Archaeology. eds. Hakan Oniz-Erdogan Aslan. Selcuk University of Konya. Turkey 23-24 April 2009. BAR International Series 2011. Oxford: Archaeopress. p. 115- 122.
• Tekocak, M. (2013). Late Roman C (Phocean Red Slip) Ware from the lower city sondage in Kelenderis”. SOMA 2010. eds. Proceedings of the 14th Symposium on Mediterranean Archaeology. Yana Morozova-Hakan Oniz. Taras Shevchenko National University of Kiev. Ukraine. 23-25 April 2010. BAR International Series 2013. Oxford: Archaeopress. p. 161- 169.
• Tekocak, M. (2017). Akdeniz’de Antik Çağ’da bir liman kenti olan Kelenderis’te aşağı şehir sondajında bulunan Doğu Sigillatası A Grubu seramikleri. SUTAD 41, s. 213-235.
• Uygun, Ç. (2011). Tepecik kırmızı astarlı seramikleri (İ.Ö.2. YY – İ.S. 4. YY), Patara IV, 2. İstanbul: Ege Yayınları.
• Vıaene, W. Poblome, J. Ottenburgs, R. Kucha, H. Hertogen, J. V. C. Waelkens, M. Laduron, D. (1995). Geochemical distribution of trace elements in Sagalassos Red Slip Ware. Sagalassos III. eds.Marc Waelkens-J.Poblome. p. 245-270.
• Williams, C. (1989). Anemurium. The Roman and Early Byzantine pottery. Wetteren: Printed By Universa.
• Yağcı, R. (2001). The importance of Soli in the archaeology of Cilicia in the second millenium B.C. Varia Anatolica XIII. La Cilicie: Espaces et Pouvoirs Locaux (2e Millénaire av. J.-C.4e siécle ap. J.-C.). Kilikia: Mekanlar ve Yerel Güçler (M.Ö.2.binyıl-M.S.4.yüzyıl). Uluslararası Yuvarlak Masa Toplantısı Bildirileri. eds.Eric Jean et.all. 2-5 Kasım 1999. İstanbul: Ege Yayınları. p.159-165.
• Yağcı, R. (2003a). Beyaz astarlı (White Slip) II kapları ve İ.Ö. II. binde Kıbrıs Soli İlişkileri. Adalya 6, s. 1-14.
• Yağcı, R. (2003b). The stratigraphy of Cyprus WS II and Mycenaean cups in Soli Höyük excavations. Identifying Changes: The Transition from Bronze to Iron Ages in Anatolia and its Neighbouring Regions. eds. Bettina Fischer et all. November 8-9. 2002. İstanbul: Türk Eskiçağ Bilimleri Enstitüsü. p. 93-106.
• Yağcı, R. (2006). Soli-Kilikia’da bulunan lotus bezemeli amphora parçaları ve lotus koklayan ‘Kutsal Fahişe’ figürü. Hayat Erkanal’a Armağan. Kültürlerin Yansıması/Studies in Honor of Hayat Erkanal. eds. Engin Özgen - Armağan Erkanal Öktü. İstanbul: Homer Kitabevi. s. 801-808.
• Yağcı, R. (2007a). Soli (Kilikia) Miken IIIC Kapları. Patronvs. Patronvs, Festschrift für Coşkun Özgünel. 65. Yaşında Ahmet Coşkun Özgünel’e Armağan. eds. Erhan Öztepe-Musa Kadıoğlu. İstanbul: Homer Kitabevi. s. 383-392.
• Yağcı, R. (2007b). Hittites at Soli (Cilicia). Studi Micenei ed Egeo-Anatolici 49, 1. p. 797-806.
• Yağcı, R. (2008a). Soli/Pompeiopolis. Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi. 3. İstanbul: YEM Yayın. s. 1426-1427.
• Yağcı, R. (2008b). A grave at Soli Höyük from the Hittite Imperial period. Prof. Dr. Haluk Abbasoğlu’na 65.Yaş Armağanı. EUERGETES. Festschrift für Prof.Dr. Haluk Abbasoğlu zum 65.Geburtstag. eds. Aşkım Özdizbay et.all. İstanbul: AKMED/Koç Üniversitesi Suna&İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Merkezi. s. 1217-1226.
• Yağcı, R. (2011). Mersin’in antik dönem ticaret tarihinde Soli/Pompeiopolis limanı. Türk Deniz Ticareti Tarihi Sempozyumu III. Mersin ve Doğu Akdeniz. 7-8 Nisan 2011. İstanbul: Umur Basım ve Kırtasiye San. Ve Tic.A.Ş. s. 56-64.
• Yağcı, R. (2013) Problematizing Greek colonization in the Eastern Mediterranean in the seventh and sixth centuries BC: the case of Soli”. Raugh Cilicia: New Historical and Archaeological Approaches. Proceedings of an International Conference held at Lincoln. Nebreska. October 2007. eds. Michael C. Hoff-Rhys F. Townsend.Oxford: Oxbow Book Company. p. 6-15.