Çalışma, çevreci otel restoranında yemek yeme niyetini etkileyen faktörlerin Planlı Davranış Teorisi (PDT) bağlamında belirlenmesini amaçlamaktadır. Çalışmada, Antalya Belek bölgesinde çevreye duyarlı işletme belgesine sahip bir oteldeki 533 müşteriden anket tekniği ile toplanan veriler analiz edilmiştir. Çevreci otel müşterilerinin yemek yeme niyetini ölçmek için Ajzen’in (1991) Planlı Davranış Teorisinden yararlanılmıştır. Müşterilerin çevreci otel restoranında yemek yemesine ilişkin cinsiyetin tutum ve niyete bir etkisi olduğu sonucuna varılmıştır. Müşterilerin çevreci otel restoranında yemek yemesine ilişkin medeni durumun öznel normlara bir etkisi olduğu bulunmuştur. Müşterilerin çevreci otel restoranında yemek yemesine ilişkin eğitim durumunun tutuma etkisi olduğu belirlenmiştir. Bunların dışında müşterilerin yaş ve gelirinin çevreci otel restoranında yemek yemesine ilişkin hiçbir bağımsız değişkenle bir ilişkisi olmadığı ve ayrıca çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin Algılanan Davranış Kontrolünün (ADK) hiçbir demografik değişkene etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine ilişkin en güçlü etkiyi tutum oluşturmakta iken en zayıf etkiyi ADK oluşturmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Çevreci Uygulamalar, Çevreci Restoran, Planlı Davranış Teorisi, Yemek Yeme Niyeti.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Temmuz 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 13 Sayı: 2 |