BibTex RIS Kaynak Göster

Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü

Yıl 2011, Cilt: 16 Sayı: 16, - , 01.12.2011

Öz

Günümüzde, gerek gelişmiş gerekse gelişmekte olan ülkeler, neo-liberal politikalar tarafından şekillendirilen bir reform dalgasının etkisi altına girmişlerdir. Bu reform dalgasının en temel özelliği, dünya geneline hızla yayılmasıdır. Bu yayılma sürecine, uluslararası örgütlerden enstitülere kadar birçok aktör katkı sağlamaktadır. Bugün, uluslararası düzeyde aktif bir şekilde faaliyetlerini sürdüren enstitülerden biri Açık Toplum Enstitüsü’dür (ATE). ATE’nin neo-liberal politikaların hizmetinde olduğu ve özellikle belirli bölgelerin liberalleşmesinde önemli rol oynadığı iddia edilmekle birlikte, ilgili literatürde ATE’ye ve bu iddialara odaklanan akademik çalışmalara rastlamak pek mümkün değildir. Bu bağlamda, çalışmanın amacı, ATE’nin kamu yönetiminde neo-liberal reformların yayılması sürecinde oynadığı rolü politika transferi bağlamında analiz etmektir.

Kaynakça

  • Alesina, A. ve D. Dolar (2000), “Who Gives Foreign Aid to Whom and Why”, Journal of Economic Growth, 5(1), 33-63.
  • Bennett, C. (1991), “What Is Policy Convergence and What Causes It?”, British Journal of Political Science, 21(2), 215-33.
  • Brown, S. (2005), “Foreign Aid and Democracy Promotion: Lessons from Africa”, European Journal of Development Research, 17(2), 179-198.
  • Common, R. (1998), “The New Public Management and Policy Transfer: The Role of International Organizations”, M. Minogue, C. Polidano ve D. Hulme (der.), İçinde: Beyond the New Public Management: Changing Ideas and Practices in Governance, Cheltenham: Edward Elgar, 59-75.
  • Demmers, J., A.E.F. Jilberto ve B. Hogenboom (2004), “Good Governance and Democracy in a World of Neoliberal Regimes”, J. Demmers, A.E.F. Jilberto ve B. Hogenboom (der.), İçinde: Good Governance in the Era of Global Neoliberalism, London: Routledge, s. 1-32.
  • Dolowitz, D. (2000), “Policy Transfer: A New Framework of Policy Analysis”, D. Dolowitz, R. Hulme, M. Nellis ve F. O’Neill (der.), İçinde: Policy Transfer and British Social Policy: Learning From USA, Buckingham: Open University Press, 9-37.
  • Dolowitz, D. ve D. Marsh (1996), “Who Learns What From Whom: A Review of the Policy Transfer Literature”, Political Studies, XLIV, 343-57.
  • Dolowitz, D. ve D. Marsh (1998), “Policy Transfer: A Framework for Comparative Analysis”, M. Minogue, C. Polidano ve D. Hulme (der.), İçinde: Beyond the New Public Management: Changing Ideas and Practices in Governance, Cheltenham: Edward Elgar, 38-58.
  • Evans, M. ve J. Davies (1999), “Understanding Policy Transfer: A Multi-Level, Multi Disciplinary Perspective”, Public Administration, 77(2), 362-85.
  • Eyestone, R. (1977), “Confusion, Diffusion and Innovation”, The American Political Science Review, 77(2), 441-47.
  • Farazmand, A. (2002), “Administrative Ethics and Professional Competence: Accountability and Performance under Globalization”, International Review of Administrative Science, 68(1), 127-143.
  • Gray, V. (1973), “Innovation in the States: A Duffusion Study”, The American Political Science Review, 67(4), 1174-85.
  • Knill, C. (2005), “Introduction: Cross-national Policy Convergence: Concepts, Approaches and Explanatory Factors”, Journal of European Public Policy, 12(5), 764-75.
  • Larbi, G. (1999), “The New Public Management Approach and Crisis States”, United Nations Research Institute for Social Development, Discussion Paper, No: 112, Geneva.
  • Minogue, M. (1998), “Changing the State: Concepts and Practice in the Reform of Public Sector”, M. Minogue, C. Polidano ve D. Hulme (der.), İçinde: Beyond the New Public Management: Changing Ideas and Practices in Governance, Cheltenham: Edward Elgar, 17-37.
  • Mossberger, K. ve H. Wolman (2003), “Policy Transfer As a Form of Prospective Policy Evaluation: Challenges and Recommendations”, Public Admnistration Review, 63(4), 428-40.
  • OSI (2008), Strategy for the Think Tank Fund 2008-2010, Open Society Institute, Budapest.
  • OSI (2009), Soros Foundations Network Report 2008, Open Society Institute, New York.
  • OSI (2010), Open Society Stories 2009, Open Society Institute, New York.
  • Padgett, S. (2003), “Between Synthesis and Emulation: EU Policy Transfer in the Power Sector”, Journal of European Public Policy, 10(2), 227-45.
  • Polidano, C. ve D. Hulme (1999), “Public Management Reform in Developing Countries: Issues and Outcomes”, Public Management, 1(1), 121-32.
  • Radaelli, C.M. (2000), “Policy Transfer in European Union: Institutional Isomorphism a Source of Legitimacy”, Governance, 13(1), 25-43.
  • Riggirozzi, M.P. (2007), “The World Bank as Conveyor and Broker of Knowledge and Funds in Argentina’s Governance Reforms”, D. Stone ve C. Wright (der.), İçinde: The World Bank and Governance: A Decade of Reform and Reaction, London: Routledge, 207-27.
  • Rose, R. (1993), Lesson-Drawing In Public Policy, Chatham: Chatham House Publishers.
  • Seeliger, R. (1996), “Conceptualizing and Researching Policy Convergence”, Policy Studies Journal, 24(2), 287-306.
  • Sobacı, M.Z. (2009a), “Regional Development Agencies in Turkey: Are They Examples of Obligated Policy Transfer?”, Public Organization Review, 9(1), 51-65.
  • Sobacı, M.Z. (2009b), İdari Reform ve Politika Transferi: Yeni Kamu İşletmeciliğinin Yayılışı, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Sobacı, M.Z. (2009c), “Günümüzdeki İdari Reformlara Politika Transferi Odaklı Bir Bakış”, N. Akyıldız, S. Aydın, A. Erençin, S. Güzelsarı ve N. Aytemur Sağıroğlu (der.), İçinde: 18. Yüzyıldan 21. Yüzyıla Kamu Yönetiminde Reform – 6. KAYFOR Bildiriler Kitabı, Ankara: TODAİE Yayınları, 17-29.
  • Sobacı, M. Z. (2010), “Yönetişim ve Politika Transferi: Koşulsallık Bağlamında Bir Analiz”, A. Çukurçayır, H. T. Eroğlu ve H. Eşki Uğuz (der.), Yönetişim: Kuram, Boyut, Uygulamalar içinde, Konya: Çizgi Kitabevi, 311-39.
  • Stone, D. (1999), “Learning Lessons and Transfering Policy Across Time, Space and Disciplines”, Politics, 19(1), 51-9.
  • Stone, D. (2004), “Transfer Agents and Global Networks in the Transnationalization of Policy”, Journal of European Public Policy, 11(3), 545-66.
  • Stone, D. (2008), “Transnational Philanthropy, Policy Transfer Networks and the Open Society Institute”, GARNET Working Paper, No: 41/08.
  • Şaylan, G. (1995), Değişim, Küreselleşme ve Devletin Yeni İşlevi, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Walker, J. (1969), “The Diffusion of Innovations Among the American States”, The American Political Science Review, 63(3), 880-9.
  • Woods, N. (2007), “The Changing Politics of Aid”, J. Welsh ve N. Woods (der.), İçinde: Exporting Good Governance: Temptations and Challenges in Canada’s Aid Program, Wilfrid Laurier University Press, s. 3-19.
  • <http://lgi.osi.hu/documents.php?m_id=6>, 20.05.2010
  • <http://www.pasos.org/www-pasos-org/history-goals-and-strategy>, 20.05.2010
  • <http://www.soros.org/issues/governance_accountability?related_initiatives=1>, 20.05.2010
  • <http://www.soros.org/about/overview>, 21.05.2010
  • <http://lgi.osi.hu/projects_list.php?id=1>, 08.10.2011
  • http://lgi.osi.hu/projects_list.php?id=2, 08.10.2011

Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü

Yıl 2011, Cilt: 16 Sayı: 16, - , 01.12.2011

Öz

Günümüzde, gerek gelişmiş gerekse gelişmekte olan ülkeler, neo-liberal politikalar tarafından şekillendirilen bir reform dalgasının etkisi altına girmişlerdir. Bu reform dalgasının en temel özelliği, dünya geneline hızla yayılmasıdır. Bu yayılma sürecine, uluslararası örgütlerden enstitülere kadar birçok aktör katkı sağlamaktadır. Bugün, uluslararası düzeyde aktif bir şekilde faaliyetlerini sürdüren enstitülerden biri Açık Toplum Enstitüsü’dür (ATE). ATE’nin neo-liberal politikaların hizmetinde olduğu ve özellikle belirli bölgelerin liberalleşmesinde önemli rol oynadığı iddia edilmekle birlikte, ilgili literatürde ATE’ye ve bu iddialara odaklanan akademik çalışmalara rastlamak pek mümkün değildir. Bu bağlamda, çalışmanın amacı, ATE’nin kamu yönetiminde neo-liberal reformların yayılması sürecinde oynadığı rolü politika transferi bağlamında analiz etmektir.

Kaynakça

  • Alesina, A. ve D. Dolar (2000), “Who Gives Foreign Aid to Whom and Why”, Journal of Economic Growth, 5(1), 33-63.
  • Bennett, C. (1991), “What Is Policy Convergence and What Causes It?”, British Journal of Political Science, 21(2), 215-33.
  • Brown, S. (2005), “Foreign Aid and Democracy Promotion: Lessons from Africa”, European Journal of Development Research, 17(2), 179-198.
  • Common, R. (1998), “The New Public Management and Policy Transfer: The Role of International Organizations”, M. Minogue, C. Polidano ve D. Hulme (der.), İçinde: Beyond the New Public Management: Changing Ideas and Practices in Governance, Cheltenham: Edward Elgar, 59-75.
  • Demmers, J., A.E.F. Jilberto ve B. Hogenboom (2004), “Good Governance and Democracy in a World of Neoliberal Regimes”, J. Demmers, A.E.F. Jilberto ve B. Hogenboom (der.), İçinde: Good Governance in the Era of Global Neoliberalism, London: Routledge, s. 1-32.
  • Dolowitz, D. (2000), “Policy Transfer: A New Framework of Policy Analysis”, D. Dolowitz, R. Hulme, M. Nellis ve F. O’Neill (der.), İçinde: Policy Transfer and British Social Policy: Learning From USA, Buckingham: Open University Press, 9-37.
  • Dolowitz, D. ve D. Marsh (1996), “Who Learns What From Whom: A Review of the Policy Transfer Literature”, Political Studies, XLIV, 343-57.
  • Dolowitz, D. ve D. Marsh (1998), “Policy Transfer: A Framework for Comparative Analysis”, M. Minogue, C. Polidano ve D. Hulme (der.), İçinde: Beyond the New Public Management: Changing Ideas and Practices in Governance, Cheltenham: Edward Elgar, 38-58.
  • Evans, M. ve J. Davies (1999), “Understanding Policy Transfer: A Multi-Level, Multi Disciplinary Perspective”, Public Administration, 77(2), 362-85.
  • Eyestone, R. (1977), “Confusion, Diffusion and Innovation”, The American Political Science Review, 77(2), 441-47.
  • Farazmand, A. (2002), “Administrative Ethics and Professional Competence: Accountability and Performance under Globalization”, International Review of Administrative Science, 68(1), 127-143.
  • Gray, V. (1973), “Innovation in the States: A Duffusion Study”, The American Political Science Review, 67(4), 1174-85.
  • Knill, C. (2005), “Introduction: Cross-national Policy Convergence: Concepts, Approaches and Explanatory Factors”, Journal of European Public Policy, 12(5), 764-75.
  • Larbi, G. (1999), “The New Public Management Approach and Crisis States”, United Nations Research Institute for Social Development, Discussion Paper, No: 112, Geneva.
  • Minogue, M. (1998), “Changing the State: Concepts and Practice in the Reform of Public Sector”, M. Minogue, C. Polidano ve D. Hulme (der.), İçinde: Beyond the New Public Management: Changing Ideas and Practices in Governance, Cheltenham: Edward Elgar, 17-37.
  • Mossberger, K. ve H. Wolman (2003), “Policy Transfer As a Form of Prospective Policy Evaluation: Challenges and Recommendations”, Public Admnistration Review, 63(4), 428-40.
  • OSI (2008), Strategy for the Think Tank Fund 2008-2010, Open Society Institute, Budapest.
  • OSI (2009), Soros Foundations Network Report 2008, Open Society Institute, New York.
  • OSI (2010), Open Society Stories 2009, Open Society Institute, New York.
  • Padgett, S. (2003), “Between Synthesis and Emulation: EU Policy Transfer in the Power Sector”, Journal of European Public Policy, 10(2), 227-45.
  • Polidano, C. ve D. Hulme (1999), “Public Management Reform in Developing Countries: Issues and Outcomes”, Public Management, 1(1), 121-32.
  • Radaelli, C.M. (2000), “Policy Transfer in European Union: Institutional Isomorphism a Source of Legitimacy”, Governance, 13(1), 25-43.
  • Riggirozzi, M.P. (2007), “The World Bank as Conveyor and Broker of Knowledge and Funds in Argentina’s Governance Reforms”, D. Stone ve C. Wright (der.), İçinde: The World Bank and Governance: A Decade of Reform and Reaction, London: Routledge, 207-27.
  • Rose, R. (1993), Lesson-Drawing In Public Policy, Chatham: Chatham House Publishers.
  • Seeliger, R. (1996), “Conceptualizing and Researching Policy Convergence”, Policy Studies Journal, 24(2), 287-306.
  • Sobacı, M.Z. (2009a), “Regional Development Agencies in Turkey: Are They Examples of Obligated Policy Transfer?”, Public Organization Review, 9(1), 51-65.
  • Sobacı, M.Z. (2009b), İdari Reform ve Politika Transferi: Yeni Kamu İşletmeciliğinin Yayılışı, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Sobacı, M.Z. (2009c), “Günümüzdeki İdari Reformlara Politika Transferi Odaklı Bir Bakış”, N. Akyıldız, S. Aydın, A. Erençin, S. Güzelsarı ve N. Aytemur Sağıroğlu (der.), İçinde: 18. Yüzyıldan 21. Yüzyıla Kamu Yönetiminde Reform – 6. KAYFOR Bildiriler Kitabı, Ankara: TODAİE Yayınları, 17-29.
  • Sobacı, M. Z. (2010), “Yönetişim ve Politika Transferi: Koşulsallık Bağlamında Bir Analiz”, A. Çukurçayır, H. T. Eroğlu ve H. Eşki Uğuz (der.), Yönetişim: Kuram, Boyut, Uygulamalar içinde, Konya: Çizgi Kitabevi, 311-39.
  • Stone, D. (1999), “Learning Lessons and Transfering Policy Across Time, Space and Disciplines”, Politics, 19(1), 51-9.
  • Stone, D. (2004), “Transfer Agents and Global Networks in the Transnationalization of Policy”, Journal of European Public Policy, 11(3), 545-66.
  • Stone, D. (2008), “Transnational Philanthropy, Policy Transfer Networks and the Open Society Institute”, GARNET Working Paper, No: 41/08.
  • Şaylan, G. (1995), Değişim, Küreselleşme ve Devletin Yeni İşlevi, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Walker, J. (1969), “The Diffusion of Innovations Among the American States”, The American Political Science Review, 63(3), 880-9.
  • Woods, N. (2007), “The Changing Politics of Aid”, J. Welsh ve N. Woods (der.), İçinde: Exporting Good Governance: Temptations and Challenges in Canada’s Aid Program, Wilfrid Laurier University Press, s. 3-19.
  • <http://lgi.osi.hu/documents.php?m_id=6>, 20.05.2010
  • <http://www.pasos.org/www-pasos-org/history-goals-and-strategy>, 20.05.2010
  • <http://www.soros.org/issues/governance_accountability?related_initiatives=1>, 20.05.2010
  • <http://www.soros.org/about/overview>, 21.05.2010
  • <http://lgi.osi.hu/projects_list.php?id=1>, 08.10.2011
  • http://lgi.osi.hu/projects_list.php?id=2, 08.10.2011
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Sobacı

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2011
Gönderilme Tarihi 12 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 16 Sayı: 16

Kaynak Göster

APA Sobacı, M. (2011). Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü. Sosyoekonomi, 16(16). https://doi.org/10.17233/se.55963
AMA Sobacı M. Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü. Sosyoekonomi. Ekim 2011;16(16). doi:10.17233/se.55963
Chicago Sobacı, Mehmet. “Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü”. Sosyoekonomi 16, sy. 16 (Ekim 2011). https://doi.org/10.17233/se.55963.
EndNote Sobacı M (01 Ekim 2011) Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü. Sosyoekonomi 16 16
IEEE M. Sobacı, “Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü”, Sosyoekonomi, c. 16, sy. 16, 2011, doi: 10.17233/se.55963.
ISNAD Sobacı, Mehmet. “Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü”. Sosyoekonomi 16/16 (Ekim 2011). https://doi.org/10.17233/se.55963.
JAMA Sobacı M. Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü. Sosyoekonomi. 2011;16. doi:10.17233/se.55963.
MLA Sobacı, Mehmet. “Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü”. Sosyoekonomi, c. 16, sy. 16, 2011, doi:10.17233/se.55963.
Vancouver Sobacı M. Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü. Sosyoekonomi. 2011;16(16).