Mobil Uygulamalar ile Desteklenmiş Çevrim İçi Öğrenmenin Öğrencilerin Motivasyon, Hazırbulunuşluk ve Bağlılıklarına Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 2, 753 - 773, 28.12.2021

Cengiz Gündüzalp

https://doi.org/10.37217/tebd.982450

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı, mobil uygulamalar ile desteklenmiş çevrim içi öğrenmenin öğrencilerin motivasyon, hazırbulunuşluk ve bağlılıklarına olan etkilerini ortaya koymaktır. Çalışma yarı deneysel desenlerden olan ön test son test deney kontrol gruplu desen ile yürütülmüştür. Çalışmanın araştırma grubu Temel Bilgisayar Teknolojisi dersini alan toplam 32 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma grubu uygun örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Çalışmanın veri toplama araçları Akademik Güdülenme Ölçeği (AGÖ), Çevrimiçi Öğrenmeye Hazırbulunuşluk Ölçeği (ÇÖHÖ) ve Çevrimiçi Öğrenci Bağlılık Ölçeği’dir (ÇÖBÖ). Çalışmanın veri analiz işlemleri için bağımlı gruplar ve bağımsız gruplar t-testi kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular deney grubundaki öğrencilerin motivasyonlarına ve bağlılıklarına ilişkin ön test son test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğunu, hazırbulunuşluklarına ilişkin ön test son test puanları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığını göstermiştir. Buna ek olarak deney ve kontrol grupları motivasyon ve bağlılık son test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu, hazırbulunuşluk son test puanları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak bu çalışmada mobil uygulamalar ile desteklenmiş çevrim içi öğrenmenin öğrencilerin motivasyon, hazırbulunuşluk ve bağlılıklarına önemli katkıları olduğu ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Mobil Uygulama, Çevrim İçi Öğrenme, Motivasyon, Hazırbulunuşluk

The Effect of Online Learning Supported by Mobile Applications on Students' Motivation, Readiness, and Loyalty

Öz

The aim of this study is to reveal the effects of online learning supported by mobile applications on students' motivation, readiness and loyalty. The study was carried out via pre-test, post-test, and experimental control group design, which is one of the quasi-experimental designs. The research group of the study consisted of 32 students who took the course of Basic Computer Technology. The research group was determined by the convenient sampling method. The data collection tools of the study were Academic Motivation Scale (AMS), Scale of Readiness to Online Learning (SROL), and Online Scale of Student’s Loyalty (OSSL). Dependent and independent groups t-test were used for data analysis of the study. The findings obtained from the study showed that there was a statistically significant difference between the pre-test and post-test scores of the students in the experimental group regarding their motivation and loyalty, but there was no statistically significant difference between their pre-test and post-test scores regarding their readiness. In addition, it was determined that there was a statistically significant difference between the motivation and commitment post-test scores of the experimental and control groups, and there was no statistically significant difference between their post-test scores of readiness. As a result, in this study, it has been revealed that online learning supported by mobile applications has significant contributions to students' motivation, readiness, and loyalty.

Anahtar Kelimeler

Mobil Application, Online Learning, Motivation, Readiness

Kaynakça

• Açıkgül, K. (2019). Matematik öğretmen adaylarının mobil öğrenme hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 9(2), 566-587.
• Al-Fahad, F. N. (2009). Students' attitudes and perceptions towards the effectiveness of mobile learning in King Saud University, Saudi Arabia. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 8(2), 111-119.
• Alioon, Y. & Delialioğlu, Ö. (2019). The effect of authentic m-learning activities on student engagement and motivation. British Journal of Education Technology, 50(2), 655-668.
• Anderson, T. (2008). The theory and practice of online learning (2. b.). Canada: Athabasca University.
• Anthony, R. A. (2010). Online or face-to-face learning? Exploring the personel factors that predict students’ choise of instructional format. The Internet and Higher Education, 13(4), 272-276.
• Baran, E. (2016). Öğretim teknolojilerinde yeni eğilimler ve yaklaşımlar. K. Çağıltay & Y. Göktaş (Ed.), Öğretim teknolojilerinin temelleri (2. b.) içinde (s. 757-770). Ankara: Pegem Akademi.
• Benson, A. D. (2002). Using online learning to meet workforce demand: A case study of stakeholder influence. Quarterly Review of Distance Education, 3(4), 443-452.
• Bharathi, P. (2014). Self–directed learning and learner autonomy in english language teacher education: Emerging trends. International Journal for Teachers of English, 4(1), 1-9.
• Bolliger, D. U. & İnan, F. A. (2012). Development and validation of the online student connectedness survey (OSCS). International Review of Research in Open and Distributed Learning, 13(3), 41-65.
• Bozanoğlu, İ. (2004). Akademik güdülenme ölçeği: Geliştirmesi, geçerliği, güvenirliği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 83-98.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri (23. b.). Ankara: Pegem.
• Chaka, J. G. & Govender, I. (2017). Students’ perceptions and readiness towards mobile learning in colleges of education: a Nigerian perspective. South African Journal of Education, 37(1), 1-12.
• Cheon, J., Lee, S., Crooks, S. M. & Song, J. (2012). An investigation of mobile learning readiness in higher education based on the theory of planned behavior. Computers & Education, 59(3), 1054-1064.
• Christenson, S. L., Reschly, A. L., Appleton, J. J., Berman-Young, S., Spanjers, D. M. & Varro, P. (2008). Best practices in fostering student engagement. A. Thomas & J. Grimes (Ed.), Best practices in school psychology (5. b.) içinde (s. 1099-1119). Bethesda, MD, US: National Association of School Psychologists.
• Cochrane, T. & Bateman, R. (2010). Smartphones give you wings: Pedagogical affordances of mobile Web 2.0. Australasian Journal of Educational Technology, 26(1), 1-14.
• Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Hillsdale, NJ: Lawrence Earlbam Associates.
• Conrad, D. (2002). Deep in the hearts of learners: Insights into the nature of online community. International Journal of E-Learning and Distance Education, 17(1), 1-19.
• Corbeil, J. R. & Valdes-Corbeil, M. E. (2007). Are you ready for mobile learning? Educause Quarterly, 30(2), 51-58.
• Dekhane, S., Xu, X. & Tsoi, M. Y. (2013). Mobile app development to increase student engagement and problem solving skills. Journal of Information System Education, 24(4), 299-308.
• Demir, S. Ö. & Eren, E. (2021). Üniversite öğrencilerinin çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi. Anadolu University Journal of Education Faculty, 5(2), 144-163.
• Ergül, H. (2006). Çevrimiçi eğitimde akademik başarıyı etkileyen güdülenme yapıları. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 5(1), 124-128.
• Ergün, E. & Kurnaz, F. B. (2017). Çevrimiçi öğrenme ortamlarında sınıf topluluğu hissi ve öğrenci bağlılığı arasındaki ilişki. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(4), 1515-1532.
• Etcuban, J. O. & Pantinople, L. D. (2018). The effects of mobile application in teaching high school mathematics. International Electronic Journal of Mathematics Educations, 13(3), 249-259.
• Fabian, K., Topping, K. J. & Barron, I. G. (2016). Mobile technology and mathematics: Effects on students’ attitudes, engagement, and achievement. Journal of Computers in Education, 3(1), 77-104.
• Falloon, G. & Khoo, E. (2014). Exploring young students' talk in iPad-supported collaborative learning environments. Computers & Education, 77, 13-28.
• Gezer, U. & Ersoy, A. (2021). Sosyal bilgiler dersinde mobil uygulamalara dayalı etkinliklerin akademik başarı, eleştirel düşünme becerisi ve motivasyon üzerine etkisi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 11(2), 790-825.
• Gökbulut, B. (2020). Distance education students’ opinions on distance education. M. Durnalı & İ. Limon (Ed.), Enriching teaching and learning environments with contemporary technologies içinde (s. 138-152). USA: IGI Global
• Günüç, S. (2013). Teknolojinin öğrenci bağlılığındaki rolü ve derste teknoloji kullanımı ile öğrenci bağlılığı arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (Doktora Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Heafner, T. (2004). Using technology to motivate students to learn social studies. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 4(1), 42-53.
• Houser, C., Thornton, P. & Kluge, D. (December, 2002). Mobile learning: Cell phones and PDAs for education. International Conference on Computers in Education’da sunulmuş bildiri, Washington, DC. https://dl.acm.org/doi/proceedings/10.5555/838238 sayfasından erişilmiştir.
• Huang, J. J. S., Yang, S. J. H., Huang, Y. M. & Hsiao, I. Y. Y. (2010). Social learning networks: Build mobile learning networks based on collaborative services. Educational Technology & Society, 13(3), 78–92.
• Hung, M., Chou, C., Chen, C. & Own, Z. (2010). Learner readiness for online learning: Scale development and student perceptions. Computers & Education, 55, 1080–1090.
• Hussin, S., Manap, M. R., Amir, Z. & Krish, P. (2012). Mobile learning readiness among Malaysian students at higher learning institutes. Asian Social Science, 8(12), 276-283.
• Kalelioğlu, F. & Baturay, M. H. (2014). E-öğrenme için hazırbulunuşluk öz değerlendirme ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Başkent University Journal of Education, 1(2), 22-30.
• Karaman, S., Yıldırım, S. & Kaban, A. (Aralık, 2008). Öğrenme 2.0 yaygınlaşıyor: Web 2.0 uygulamalarının eğitimde kullanımına ilişkin araştırmalar ve sonuçları. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansında sunulmuş bildiri, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
• Kılıç, S. (2014). Etki büyüklüğü. Journal of Mood Disorders, 4(1), 44-46.
• Kinash, S., Brand, J. & Mathew, T. (2012). Challenging mobile learning discourse through research: Student perceptions of Blackboard Mobile Learn and iPads. Australasian Journal of Educational Technology, 28(4), 639-655.
• Klopfer, E. & Squire, K. (2008). Environmental detectives the development of an augmented reality platform for environmental simulations. Educational Technology Research and Development, 56(2), 203-228.
• Kuh, G. D., Kinzie, J., Buckley, J. A., Bridges, B. K. & Hayek, J. C. (2007). Major theoretical perspectives on student success in college. Piecing Together the Student Success Puzzle: Research, Propositions, and Recommendations: ASHE Higher Education Report, 32(5), 13-20.
• Kukulska-Hulme, A. & Pettit, J. (2009). Practitioners as innovators: Emergent practice in personal mobile teaching, learning, work and leisure. Mobile Learning: Transforming the Delivery of Education and Training, 135-155.
• Lin, H. H., Lin, S., Yeh, C. H. & Wang, Y. S. (2016). Measuring mobile learning readiness: Scale development and validation. Internet Research, 26(1), 265-287.
• Maag, M. (December, 2006). iPod, uPod? An emerging mobile learning tool in nursing education and students’ satisfaction. Who's learning? Whose technology? ASCILITE’de sunulmuş bildiri, Sydney. https://www.ascilite.org/conferences/sydney06/proceeding/pdf_papers/vol2.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Mahamad, S., Ibrahim, M. N. & Taib, S. M. (2010). M-learning: a new paradigm of learning mathematics in Malaysia. International Journal of Computer Science and Information Technology, 2(4), 76-86.
• Marks, H. (2000). Student engagement in instructional activity: Patterns in the elementary, middle, and high school years. American Educational Research Journal, 37(1), 153-184.
• Mayers, A. (2013). Introduction to statistics and SPSS in psychology. Harlow: Pearson.
• Mercado, C. (2008). Readiness assessment tool for an e-learning environment implementation [Special Issue]. International Journal of the Computer, the Internet and Management, 16(3), 11-18.
• Metin, M. (2015). Nicel veri toplama araçları. M. Metin (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (2. b.) içinde (s. 161-214). Ankara: Pegem A.
• Meurant, R. C. (November, 2006). Cell phones in the L2 classroom: Thumbs up to SMS. International Conference on Hybrid Information Technology’de sunulmuş bildiri, Los Alamitos, CA. https://www.computer.org/csdl/proceedings/ichit/2006/12OmNzahbR6 sayfasından erişilmiştir.
• Nunnally, J. C. & Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory (3. b.). New York: McGraw-Hill.
• O'Connell, M. & Smith, J. (2007). A guide to working with m-learning standards (No. v1.0). Australian Flexible Learning Framework: http://estandards.flexiblelearning.net.au/docs/m-standards-guide-v1-0.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Pallant, J. (2017). SPSS kullanma kılavuzu SPSS ile adım adım veri analizi (S. Balcı & B. Ahi, Çev. Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Parasuraman, A. (2000). Technology readiness index (TRI) a multiple-item scale to measure readiness to embrace new technologies. Journal of Service Research, 2(4), 307-320.
• Purcell, K., Entner, R. & Henderson, N. (September, 2010). The rise of apps culture. The Pew Internet & American Life Project: http://pewinternet.org/Reports/2010The-Rise-of-Apps-Culture/ Overview.aspx sayfasından erişilmiştir.
• Saran, M. (2016). Mobil öğrenme: Fırsatları ve zorlukları. K. Çağıltay & Y. Göktaş (Ed.), Öğretim teknolojilerinin temelleri (2. b.) içinde (s. 683-698). Ankara: Pegem Akademi.
• Sel, F. (2018). İnönü üniversitesi uzaktan eğitim öğrencilerinin çevrimiçi öğrenci bağlılık düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Senemoğlu, N. (2007). Gelişim öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. Ankara: Gönül.
• Seven, M. A. & Engin, A. O. (2008). Öğrenmeyi etkileyen faktörler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 189-212.
• So, H. J., Seow, P. & Looi, C. K. (2009). Location matters: Leveraging knowledge building with mobile devices and Web 2.0 technologies. Interactive Learning Environments, 17(4), 367-382.
• Torun, F. & Dargut, T. (2015). Mobil öğrenme ortamlarında ters yüz sınıf modelinin gerçekleştirilebilirliği üzerine bir öneri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 20-29.
• Trifonova, A. & Ronchetti, M. (August, 2004). A general architecture to support mobility in learning. Fourth IEEE International Conference on Advanced Learning Technologies (ICALT’04) içinde (s. 26–30).
• Uzunboylu, H., Çavuş, N. & Erçağ, E. (2009). Using mobile learning to increase environmental awareness. Computers & Education, 52(2), 381-389.
• Yıldırım, A. (2015). Gelişim ve öğrenme psikolojisi. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Yokuş, G. (2016). Eğitim fakültesi öğrencilerinin mobil öğrenmeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi ve eğitim bilimleri alanına yönelik mobil uygulama geliştirme çalışması: Mobil akademi. (Yüksek Lisans Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Yurdugül, H. & Sırakaya, D. A. (2013). Çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluluk ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 391–406.
• Zhang, M., Trussell, R. P., Gallegos, B. & Asam, R. R. (2015). Using math apps for improving student learning: An exploratory study in an inclusive fourth grade classroom. TechTrends, 59(2), 32-39.