Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi ve Davranışına Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 2, 185 - 202, 15.12.2018

Öz

Bu araştırmanın temel amacı, turizm öğrencilerinin gıda güvenliği bilgisi ile gıda güvenliği davranışları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Bu amaçla, Karabük, Bolu ve Sivas illerinde turizm eğitimi almakta olan 696 öğrenciye anket uygulanmıştır. Niceliksel bir yaklaşım benimsenen araştırmada değişkenler arasındaki ilişki ki-kare, korelasyon ve regresyon analizi kullanılarak test edilmiştir. Ayrıca verilerin analizinde betimsel istatistikler kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, turizm öğrencilerinin gıda güvenliği bilgisinin gıda güvenliği davranışını önemli ölçüde etkilediğini ortaya koymuştur. Çalışmada, turizm eğitim sürecinde gıda güvenliğinin geliştirilmesi için verilen gıda güvenliği eğitimlerinin niçin ve nasıl sorularını irdeleyebilecek şekilde verilmesi ve kontrol listeleriyle çalışma alışkanlığı kazandırılması önerileri sunulmuştur. 

Kaynakça

  • Adıgüzel, T. (2008). AB'ye gıda ürünleri ihracatının gıda güvenliği açısından değerlendirilmesi. AB Uzmanlık Tezi, Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı, Ankara.Ağaoğlu, O. K. (1991). Türkiye’de Turizm Eğitimi ve Etkenliği. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi.Ayaz, N. & Apak, Ö. C. (2015). Kolayda gıda ürünlerini satın alma davranışı üzerine bir araştırma: Bardak mısır örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(3),116-124.Ayaz, N. & Acar, A. (2018). Turizm İşgörenleri İçin Gıda Güvenliği El Kitabı. Ankara: Detay Yayıncılık.Baird-Parker, A. C. (1995). Development of industrial procedures to ensure the microbiological safety of food. Food Control, 6(1), 29-36. Boylu, Y. & Arslan, E. (2014). Türkiye’deki turizm eğitiminin rakamsal gelişmeler açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, (1), 79-97.Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pagem A Yayıncılık.Byrd-Bredbenner, C., Maurer, J., Wheatley, V., Cottone, E. & Clancy, M. (2007). Observed food safety behaviours of young adults. British Food Journal, 109(7), 519-530.Courtney, S. M., Majowicz, S. E. & Dubin, J. A. (2016). Food safety knowledge of undergraduate students at a Canadian universty: Results of an online survey. BMC Public Health. 16(1147).Cohen, E., Reichel, A. & Schwartz, Z. (2001). On the efficacy of an in-house food sanitation training program: Statistical measurements and practical conclusions. Journal of Hospitality & Tourism Research, 25(1), 5-16. FAO/WHO (2003). Assuring Food Safety and Quality: Guidelines For Strengthening National Food Control Systems. Food and Nutrition Paper No: 76.Gözener, B., Büyükbay, E. O. & Sayılı, M. (2009). Gıda güvenliği konusunda öğrencilerin bilgi düzeylerinin incelenmesi. GOÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 26(2), 45-53.Hertzman, J. L., Kitterlin, M., Farrish, J. & Stefanelli, J. (2011). The effect of food safety education and work experience on knowledge, attitudes, and practices of university students. Journal of Hospitality & Tourism Education, 23(1), 18-27.http://www.gidamo.org.tr/genel/bizden_detay.php?kod=7290&tipi=17&sube=0 [Online] 23.10.2017.Kaferstein F. & Abdussalam M. (1999). Food safety in the 21st century. Bulletin of the World Health Organization, 77(4), 347-351.Lin, S. Y. & Sneed, J. (2005). University foodservice employees’ food safety knowledge, attitudes, practices, and training. http://fsmec.org/wp-content/uploads/2011/09/LinSneed22005.pdf [Erişim Tarihi: 05.03.2017].Lytle, L. A. (1995). Nutrition education for school-age children: A review of research. Journal of Nutrition Education, 27(6), 298-311.Majowicz, S. E., Hammond, D., Dubin, J. A., Diplock, K. J., Jones-Bitton, A., Rebellato, S. & Leatherdale, S. T. (2017). A longitudinal evaluation of food safety knowledge and attitudes among Ontario high school students following a food handler training program. Food Control, (76), 108-116.Motarjemi, Y. & Kaferstein, F. (1998). Food safety, hazard analysis and critical control point and the increase in foodborne diseases: a paradox?. Food Control, 10(1999), 325-333.Mullan, B. & Wong, C. (2010). Using the theory of planned behaviour to design a food hygiene intervention. Food Control, (21), 1524–1529.Özkaya, F. D., Şanlıer, N. & Cömert, M. (2008). Otellerde yiyecek içecek hizmetlerinde çalışan personelin gıda güvenliği bilgi düzeyi. Türkiye 10. Gıda Kongresi, 21-23 Mayıs, Erzurum.Panisello, P. J. & Quantick, P. C. (2001). Technical barriers to Hazard Analysis Critical Control Point (HACCP). Food Control, 12(3), 165-173.Rani, M. A., Shriraam, V., Zachariah, R., Harries, A. D., Satyanarayana, S., Tetali, S. & Sathiyasekaran, B. (2013). Does a nutrition education programme change the knowledge and practice of healthy diets among high school adolescents in Chennai, India? Health Education Journal, 72(6), 733-741.Stein, S. E., Dirks, B. P. & Quinlan, J. J. (2010). Assessing and adressing safe food handling knowledge, attitudes, and behaviors of college undergraduates. Journal of Food Secience Education, 9(2), 47-52. Sürücüoğlu, M. S. & Özçelik, A.Ö. (2005). Eski Türk besinleri ve yemekleri. Türk Mutfak Kültürü Üzerine Araştırmalar (s.7-54), Ankara: Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Vakfı Yayın No: 34.Şanlıer, N. & Hussein, A. T. (2008). Yiyecek-içecek hizmeti veren otel mutfakları ve personelinin hijyen yönünden değerlendirilmesi: Ankara ili örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 461-468.Temizkan, S. P., Temizkan, R & Tokay, S. (2013). ‘Turist rehberliği meslek kanunu ve turist rehberi eğitiminde yeni bir paradoks. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı (s.474-486), 05-08 Aralık, Kayseri.Tolay, L. (2012). Herşey dâhil sistemin orta öğretim seviyesinde turizm eğitimine etkileri. İşletme Araştırmaları Dergisi, 4(3), 82-96.Ural, A. & Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.Walker, E., Pritchard, C. & Forsythe S. (2002). Hazard analysis critical control point and prerequisite programme implementation in small and medium size food businesses. Food Control, (14), 169-174.Yarrow, L. Remig, V. M. & Higgins, M. M. (2009). Food safety educational intervention positively influences college students' food safety attitudes, beliefs, knowledge, and self-reported practices. Journal of Environmental Health, 71(6), 30-35.Yıldırım, B. I. & Toker, B. (2016). Lisans düzeyinde turizm eğitimi alan öğrencilerin yılmazlık, umutsuzluk durumları ve sektörel tutumlarının kariyer seçimleri üzerine etkileri. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14(1), 76-89.
Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 2, 185 - 202, 15.12.2018

Öz

Kaynakça

  • Adıgüzel, T. (2008). AB'ye gıda ürünleri ihracatının gıda güvenliği açısından değerlendirilmesi. AB Uzmanlık Tezi, Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı, Ankara.Ağaoğlu, O. K. (1991). Türkiye’de Turizm Eğitimi ve Etkenliği. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi.Ayaz, N. & Apak, Ö. C. (2015). Kolayda gıda ürünlerini satın alma davranışı üzerine bir araştırma: Bardak mısır örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(3),116-124.Ayaz, N. & Acar, A. (2018). Turizm İşgörenleri İçin Gıda Güvenliği El Kitabı. Ankara: Detay Yayıncılık.Baird-Parker, A. C. (1995). Development of industrial procedures to ensure the microbiological safety of food. Food Control, 6(1), 29-36. Boylu, Y. & Arslan, E. (2014). Türkiye’deki turizm eğitiminin rakamsal gelişmeler açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, (1), 79-97.Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pagem A Yayıncılık.Byrd-Bredbenner, C., Maurer, J., Wheatley, V., Cottone, E. & Clancy, M. (2007). Observed food safety behaviours of young adults. British Food Journal, 109(7), 519-530.Courtney, S. M., Majowicz, S. E. & Dubin, J. A. (2016). Food safety knowledge of undergraduate students at a Canadian universty: Results of an online survey. BMC Public Health. 16(1147).Cohen, E., Reichel, A. & Schwartz, Z. (2001). On the efficacy of an in-house food sanitation training program: Statistical measurements and practical conclusions. Journal of Hospitality & Tourism Research, 25(1), 5-16. FAO/WHO (2003). Assuring Food Safety and Quality: Guidelines For Strengthening National Food Control Systems. Food and Nutrition Paper No: 76.Gözener, B., Büyükbay, E. O. & Sayılı, M. (2009). Gıda güvenliği konusunda öğrencilerin bilgi düzeylerinin incelenmesi. GOÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 26(2), 45-53.Hertzman, J. L., Kitterlin, M., Farrish, J. & Stefanelli, J. (2011). The effect of food safety education and work experience on knowledge, attitudes, and practices of university students. Journal of Hospitality & Tourism Education, 23(1), 18-27.http://www.gidamo.org.tr/genel/bizden_detay.php?kod=7290&tipi=17&sube=0 [Online] 23.10.2017.Kaferstein F. & Abdussalam M. (1999). Food safety in the 21st century. Bulletin of the World Health Organization, 77(4), 347-351.Lin, S. Y. & Sneed, J. (2005). University foodservice employees’ food safety knowledge, attitudes, practices, and training. http://fsmec.org/wp-content/uploads/2011/09/LinSneed22005.pdf [Erişim Tarihi: 05.03.2017].Lytle, L. A. (1995). Nutrition education for school-age children: A review of research. Journal of Nutrition Education, 27(6), 298-311.Majowicz, S. E., Hammond, D., Dubin, J. A., Diplock, K. J., Jones-Bitton, A., Rebellato, S. & Leatherdale, S. T. (2017). A longitudinal evaluation of food safety knowledge and attitudes among Ontario high school students following a food handler training program. Food Control, (76), 108-116.Motarjemi, Y. & Kaferstein, F. (1998). Food safety, hazard analysis and critical control point and the increase in foodborne diseases: a paradox?. Food Control, 10(1999), 325-333.Mullan, B. & Wong, C. (2010). Using the theory of planned behaviour to design a food hygiene intervention. Food Control, (21), 1524–1529.Özkaya, F. D., Şanlıer, N. & Cömert, M. (2008). Otellerde yiyecek içecek hizmetlerinde çalışan personelin gıda güvenliği bilgi düzeyi. Türkiye 10. Gıda Kongresi, 21-23 Mayıs, Erzurum.Panisello, P. J. & Quantick, P. C. (2001). Technical barriers to Hazard Analysis Critical Control Point (HACCP). Food Control, 12(3), 165-173.Rani, M. A., Shriraam, V., Zachariah, R., Harries, A. D., Satyanarayana, S., Tetali, S. & Sathiyasekaran, B. (2013). Does a nutrition education programme change the knowledge and practice of healthy diets among high school adolescents in Chennai, India? Health Education Journal, 72(6), 733-741.Stein, S. E., Dirks, B. P. & Quinlan, J. J. (2010). Assessing and adressing safe food handling knowledge, attitudes, and behaviors of college undergraduates. Journal of Food Secience Education, 9(2), 47-52. Sürücüoğlu, M. S. & Özçelik, A.Ö. (2005). Eski Türk besinleri ve yemekleri. Türk Mutfak Kültürü Üzerine Araştırmalar (s.7-54), Ankara: Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Vakfı Yayın No: 34.Şanlıer, N. & Hussein, A. T. (2008). Yiyecek-içecek hizmeti veren otel mutfakları ve personelinin hijyen yönünden değerlendirilmesi: Ankara ili örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 461-468.Temizkan, S. P., Temizkan, R & Tokay, S. (2013). ‘Turist rehberliği meslek kanunu ve turist rehberi eğitiminde yeni bir paradoks. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı (s.474-486), 05-08 Aralık, Kayseri.Tolay, L. (2012). Herşey dâhil sistemin orta öğretim seviyesinde turizm eğitimine etkileri. İşletme Araştırmaları Dergisi, 4(3), 82-96.Ural, A. & Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.Walker, E., Pritchard, C. & Forsythe S. (2002). Hazard analysis critical control point and prerequisite programme implementation in small and medium size food businesses. Food Control, (14), 169-174.Yarrow, L. Remig, V. M. & Higgins, M. M. (2009). Food safety educational intervention positively influences college students' food safety attitudes, beliefs, knowledge, and self-reported practices. Journal of Environmental Health, 71(6), 30-35.Yıldırım, B. I. & Toker, B. (2016). Lisans düzeyinde turizm eğitimi alan öğrencilerin yılmazlık, umutsuzluk durumları ve sektörel tutumlarının kariyer seçimleri üzerine etkileri. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14(1), 76-89.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nurettin Ayaz 0000-0003-2117-2015

Kübra Sünbül Bu kişi benim 0000-0003-2351-2263

Büşra Meltem Türkmen 0000-0001-9953-1749

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 24 Mart 2018
Kabul Tarihi 20 Eylül 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ayaz, N., Sünbül, K., & Türkmen, B. M. (2018). Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi ve Davranışına Etkisi. Turizm Akademik Dergisi, 5(2), 185-202.
AMA Ayaz N, Sünbül K, Türkmen BM. Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi ve Davranışına Etkisi. Turizm Akademik Dergisi. Aralık 2018;5(2):185-202.
Chicago Ayaz, Nurettin, Kübra Sünbül, ve Büşra Meltem Türkmen. “Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi Ve Davranışına Etkisi”. Turizm Akademik Dergisi 5, sy. 2 (Aralık 2018): 185-202.
EndNote Ayaz N, Sünbül K, Türkmen BM (01 Aralık 2018) Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi ve Davranışına Etkisi. Turizm Akademik Dergisi 5 2 185–202.
IEEE N. Ayaz, K. Sünbül, ve B. M. Türkmen, “Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi ve Davranışına Etkisi”, Turizm Akademik Dergisi, c. 5, sy. 2, ss. 185–202, 2018.
ISNAD Ayaz, Nurettin vd. “Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi Ve Davranışına Etkisi”. Turizm Akademik Dergisi 5/2 (Aralık 2018), 185-202.
JAMA Ayaz N, Sünbül K, Türkmen BM. Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi ve Davranışına Etkisi. Turizm Akademik Dergisi. 2018;5:185–202.
MLA Ayaz, Nurettin vd. “Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi Ve Davranışına Etkisi”. Turizm Akademik Dergisi, c. 5, sy. 2, 2018, ss. 185-02.
Vancouver Ayaz N, Sünbül K, Türkmen BM. Turizm Eğitiminin Gıda Güvenliği Bilgisi ve Davranışına Etkisi. Turizm Akademik Dergisi. 2018;5(2):185-202.