Etnopedagojik Bağlamda Kuzey Makedonya ve Türkiye Okul Öncesi Eğitim Programlarında Karakter Eğitimi

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 1, 281 - 304, 29.06.2022

Yavuz Erişen , Naciye Kaya , Erdal Bay

https://doi.org/10.54979/turkegitimdergisi.1088999

Öz

Etnopedagoji disiplini, halk pedagojisindeki bilgi, beceri ve deneyimleri sınıflayarak, modern eğitime katkıda bulunmaktadır. Sınıflama işleminde dil, kültür ve yaşanılan coğrafyadaki sosyal birliktelikleri dikkate almaktadır. Kuzey Makedonya ve Türkiye yaşamış olduğu sosyal birliktelikler sonucunda, kültürel olarak birbirinden etkilenmiştir. Etkileşim halk pedagojisi alanında da meydana gelmiştir. Halk pedagojisinde çocuğun sağlıklı yetişmesi ve eğitimi açısından karakter eğitimine yer verilmektedir. Okul öncesi eğitim dönemi karakter oluşumu ve kişilik açısından önem taşımaktadır. Bu dönem için tasarlanan eğitim programları, karakter eğitiminde oldukça etkilidir. Bu araştırma ile iki ülkenin okul öncesi eğitim programları karakter eğitimini açısından incelenmiştir. Kuzey Makedonya okul öncesi eğitim programı amaçlarında, Türkiye okul öncesi eğitim programlarında ise ilkelerde daha fazla karakter özelliği vurgulandığı saptanmıştır. Türkiye okul öncesi eğitim programında vurgulanan karakter özelliği 107, Kuzey Makedonya okul öncesi eğitim programında 256 olarak tespit edilmiştir. Ayrıca programlarda yer verilen karakter özelliklerinin amaç, ilke ve kazanımları arasında bütünlük olmadığı belirlenmiştir. Okul öncesi eğitim programlarında karakter eğitimi açısından yeterli karakter özelliğine yer verilmesi, karakter eğitimine özgü bir planlama yapılması ile amaç, ilke ve kazanımlarda yer alan karakter özelliklerinde tutarlılık olması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Etnopedagoji, Okul Öncesi Eğitim, Karakter Eğitimi, Eğitim Programı

Kaynakça

• Aliyev, İ. (2009). Azerbaycan etnopedagojisi. Elm ve Tahsil Neşriyatı.
• Ata, S. (2019). Eğitim programının önemi, ilkeleri ve öğeleri. A. Yıldırım(Ed) , Okul öncesi eğitim programları içinde (s. 2-17). Pegem Akademi.
• Berkowitz, M. (2002). The Science of Character Education. W. Damon (Ed), Bringing in charecter education içinde (s. 43-63). Hoover Instituion.
• Bilici, Ş. (2018). Almanya'da değerler eğitimi aşağı Saksonya eyaleti örneği. Talim Dergisi, 2, 127-147.
• Bilmez, B. ve Tarkoçin, S. (2017). Okul öncesi öğretmenlerin değerler eğitimine yönelik algılarının incelenmesi (Bingöl örneği). Bingöl Araştırmaları Dergisi, 3, 113-128.
• Çatalbaş M.(2018).Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin karakter eğitimi hakkında görüşleri.[Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi.
• Derman, O. (2017). Makedonya'daki Türkler üzerine sosyolojik bir çalışma. [Yayınlanmamış Doktora Tezi].Hacettepe Üniversitesi. Erkuş, S. (2012). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programında değerler eğitimine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi ].Dicle Üniversitesi.
• Gül, Y. E. (2021). Ethnic motif in the modern education: etnopedagogy. Bugu Dil ve Eğitim Dergisi, 2(1), 44-58. Haşimov, A., & Sadıqov, F. (2000). Azerbaycan Halk Pedagojisi. Ünsiyyet.
• Kafadar, T., Öztürk, C., & Katılmış, A. (2018). Farklı ülkelerin Sosyal Bilgiler öğretim programlarının değerler eğitimi boyutuyla incelenmesi. Ahi Evran Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 154-177.
• Kimzan, İ. (2021). Erken çocuklukta karakter ve değer eğitimi uygulamaları. A. Yıldırım (Ed), Erken Çocuklukta Karakter ve Değer Eğitimi içinde (s. 216-237).Pegem Akademi.
• Kıral, B. (2020). Nitel veri analizi yöntemi olarak doküman incelemesi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 170-189. Kocalar, E. ve Bay, E. (2020). 2013 Okul öncesi eğitim programının karakter eğitimi açısından değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 21(3), 1304-1319.
• Kocalar, E. ve Bay, E. (2021). Okul öncesi ethosferinde karakter eğitimine ilişkin mevcut durumun öğretmen görüşlerine göre. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 21(2), 360-374.
• Meydan, H. (2012). İlköğretim okullarında değerler ve karakter eğitimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi Sakarya Üniversitesi.
• Nureski, D. (2016). Osmanlı'dan günümüze Makedonya'daki Türk kültürü ve Makedonya'nın Türk kültür tarihindeki yeri. Avrasya Etüdleri, 50(2), 351-388.
• Ogelman, H. ve Sarıkaya, H. (2015). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin değerler eğitimi konusundaki görüşleri: Denizli İli örneği . Sakarya Üniveristesi Eğitim Fakültesi Dergisi(29), 81-100.
• Öztürk, F., Özcan, A. F., Çimen, S., Özkan, A., & Balkaş, R. (2016). Değerler eğitimine yönelik kültürler arası karşılaştırmalı bir araştırma: Almanya, İsveç,Güney Kore, Malezya örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(30), 629-649.
• Pekdoğan, S., & Korkmaz, H. İ. (2017). Okul öncesi eğitime devam eden 5-6 yaş çocuklarına verilen değerler eğitimine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(37), 59-72.
• Sağlam, H. İ. (2019). Karakter ve Değer Eğitimi .Pegem Akademi.
• Salı, F. K. (2020). Kuzey Makedonya'da yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin karşılaştıkları zorluklar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
• Sapsağlam, Ö. ve Ömeroğlu, E. (2016). Examining the effect of social values education program being applied to nursery school students upon acquiring social skills. Educational Research and Reviews, 11(13), 1262-1271.
• Sapsağlam, Ö. (2016). Okul öncesi programlarında yer alan hedeflerin değerler açısından incelenmesi. Turkısh Studies, 11(9), 683-700.
• Şentürk, Ş. (2019). Eğitim programlarında değerler. B. Özer(Ed) , Karakter ve değer eğitimi içinde (s. 146-182). Pegem Akademi.
• Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Uzun, M., & Köse, A. (2017). Okul öncesi eğitimde değerler eğitiminin uygulanmasına yönelik öğretmen görüşleri. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 12(23), 305-338.
• Volkov, G. N. (1999). Etnopedagoji.Academia.
• Zengin, M. (2017). Bir uygulama modeli olarak Avustralya'daki okullarda değerler eğitimi. Journal Of İnternaitonal Social Reserch, 10(52), 1-18.