The Arab-Israeli confrontation is one of the key lines of division in the Middle East, and has been provoking interstate conflicts for more than a century. Clashes have intensified since the 1920s, when the first noticeable inter-ethnic clashes were provoked by the mass resettlement of supporters of the Zionist movement to Palestine. In light of the decisions made at the UN Security Council, this essay explores the strategies used by the great powers—the USA, the USSR, as well as Turkey, the most significant regional actor, to resolve the Arab-Israeli issue in the Middle East. The paper exposes the inconsistencies of the mediators in charge of resolving the dispute, which increased the tension. Although the influence of non-regional players on the fighting parties was reduced by the engagement of Arab nations, the struggle between Palestine and Israel also grew more protracted over time.
Арабо-израильское противостояние является одной из ключевых линий раскола на Ближнем Востоке, и уже более столетия провоцирует межгосударственные конфликты. Активизация столкновений произошла с 1920-х гг., когда первые заметные межнациональные стычки были спровоцированы массовым переселением сторонников сионистского движения в Палестину. В данном статье анализируются подходы великих держав -США, СССР- и Турции как важнейшего регионального актора к урегулированию арабо-израильского конфликта на Ближнем Востоке в свете решений, принятых в Совете Безопасности ООН. В статье выявлены несоответствия посредников, ответственных за прекращение конфликта, которые еще больше нагнетают напряженность. Вовлечение арабских стран в конфликт уменьшило влияние нерегиональных акторов на противоборствующие стороны, но и проблема между Палестиной и Израилем со временем приобрела хронический характер.
Arap-İsrail rekabeti, Orta Doğu'daki temel ayrışma hatlarından biri olup yüz yıldan uzun bir süredir devletlerarası çatışmaları kışkırtmaktadır. Siyonist hareketi destekleyenlerin Filistin'e kitleler halinde yerleştirilmesiyle etnik gruplar arasındaki gerilimlerin göze çarpmaya başladığı 1920'lerden bu yana bölgedeki çatışmalar, giderek yoğunlaşmıştır. Bu çalışma, Ortadoğu'daki Arap-İsrail çatışmasının çözümüne yönelik büyük güçlerin -ABD, SSCB- ve en önemli bölgesel aktör olarak Türkiye’nin yaklaşımlarını BM Güvenlik Konseyinde alınan kararlar ışığında mercek altına almaktadır. Çalışmada, çatışmayı sona erdirmekle yükümlü arabulucuların, gerilimi daha da tırmandıran tutarsızlıkları ortaya konulmuştur. Arap ülkelerinin de dahil olduğu devletlerarası çatışmanın doğasının Filistin-İsrail çatışmasına dönüşmesi, bölge dışı aktörlerin savaşan taraflar üzerindeki etkisinin de azalmasına yol açmıştır.
Anahtar kelimeler: Filistin, Arap, İsrail, SSCB, ABD, Türkiye.
Birincil Dil | Rusça |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Mayıs 2023 |
Gönderilme Tarihi | 18 Kasım 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 38 |