DİJİTAL BÖLÜNME

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 1, 15 - 23, 30.04.2019

Pınar Erten

Öz

Bilgi ve iletişim teknolojilerin hızlı gelişiminde ve toplumların
küresellleşmesinde ekonomik ve sosyal açıdan çeşitli sorunlarda beraberinde
oluşmuştur. Bireylerin ve toplumların bilgi ve iletişim teknolojilerine erişim
ve kullanımlarında eşitsizlikler oluşmuş ve derin uçurumlara ve bölünmelere
sebep olmuştur. Teknolojik bir olumsuzluk olarak adlandırabileceğimiz bir
dijital bölünme toplumlar ve bireyler arasında meydana gelmiştir. Dijital
bölünme sebepleri, oluşabilecek sonuçlar ve alınabilecek tedbirler bu çalışma
da incelenmiştir. Türkiye ve dünya karşılaştırması çeşitli faktörlere bağlı
olarak yapılmıştır.  

Anahtar Kelimeler

Dijital bölünme, bilgisayar, internet, bilgi ve iletişim teknolojileri, dijital eşitsizlik, sosyo-ekonomik düzey

Kaynakça

• Atılgan, O. (2003). Bilgi iletişim teknolojilerinde sayısal uçurum. Türk Kütüphaneciliği, 17(1), 37-42.
• Aytun, C. (2005). Dijital bölünme olgusu ve Türkiye üzerine bir uygulama. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Aytun, C. (2006, Şubat). Enformasyon toplumu sürecinde dijital bölünme. Akademik Bilişim Konferansı, Pamukkale Üniversitesi, Denizli. ab.org.tr/ab06/bildiri/101.doc. Erişim Tarihi: 31.12.2017.
• Çapar, F., & Vural, Ö. F. (2013). E-devletleşme önündeki engel: Dijital eşitsizlik. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1674-1692.
• Gürcan, F. (2015). Türkiye’de ve dünyada sayisal bölünme. T.C. Kalkınma Bakanlığı, Bilgi Toplumu Dairesi Başkanliği, Yayın No: 2920.
• Ilgaz, H. ve Seferoğlu, S. S. (2010, Nisan). Sayısal uçurumun boyutları ve teknoloji politikaları. 10. International Educational Technology Conference (IETC-2010), (s. 1302-1306). Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
• ITU (International Telecommunication Union). (2018). ICT Development index 2017. https://www.itu.int/net4/ITU-D/idi/2017/index.html. Erişim Tarihi: 05.01.2018.
• Kalaycı, C. (2013). Dijital bölünme, dijital yoksulluk ve uluslararası ticaret. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(3), 145-162.
• Keniston, K. (2003). Introduction: The four digital divides. K. Keniston ve D. Kumar (Ed.), The four digital divides (s. 1-34) içinde. Delhi: Sage Publishers.
• Kılıç, Ç. (2011). Küreselleşen dünyada dijital bölünme sorunu. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 81-91.
• OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2001a). Understanding the digital divide. Paris, Fransa: OECD Publications. https://www.oecd.org/sti/1888451.pdf. Erişim Tarihi: 26.11.2017.
• OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2001b). Annual report 2001. Paris, Fransa: OECD Publications. https://www.oecd.org/sti/1888451.pdf. Erişim Tarihi: 26.11.2017.
• OECD Observer. (2010). A new digital divide? http://oecdobserver.org/news/archivestory.php/aid/3288/A_new_digital_divide_.html. Erişim Tarihi: 26.11.2017.
• Öztürk, L. (2002). Dijital uçurumun küresel boyutları. Ege Akademik Bakış, 2(1), 127-136.
• Öztürk, L. (2005). Türkiye’de dijital eşitsizlik: TÜBİTAK-BİLTEN anketleri üzerine bir değerlendirme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24, 111-131.
• Şen, A. ve Akdeniz, S. (2012). Sayısal uçurumla başetmek: OECD trendleri ve Türkiye. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 7(1), 53-75.
• Telekomünikasyon Kurumu. (2002). Sayısal uçurumun önlenmesi: Stratejik plan. Sektörel Araştırma ve Stratejiler Dairesi Başkanlığı. https://www.btk.gov.tr/File/?path=ROOT%2F1%2FDocuments%2FSayfalar%2FArastirma_Raporlari%2FSayisal_Ucurumun_Onlenmesi.pdf. Erişim Tarihi: 16.12.2017.
• Toso, S., Atlı, Ş. M. ve Mardikyan, S. (2015). Türkiye’nin bölgeleri arasında sayısal uçurum. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 10(1), 41-49.
• Trucano, M. (2010). The second digital divide. The World Bank: EDUTECH. http://blogs.worldbank.org/edutech/the-second-digital-divide Erişim Tarihi: 26.11.2017.
• TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu). (2017a). Bilgi ve iletişim teknolojileri gelişmişlik endeksi. http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikMeta.do?istab_id=9005. Erişim Tarihi: 05.01.2018.
• TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu). (2017b). Hanehalkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması, 2017. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24862.
• TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu). (2017c). İstatistikî bölge birimleri sınıflaması düzey 1’e göre hanelerde internet erişim oranı. http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=2604. Erişim Tarihi: 05.01.2018.
• TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu). (2017d). Son üç ay içinde bireylerin eğitim durumuna ve cinsiyetine göre bilgisayar ve internet kullanım oranları. http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=2600. Erişim Tarihi: 05.01.2018.
• van Deursen, A. J. A. M. ve van Dijk, J. A. G. M. (2010). Internet skills and the digital divide. New Media & Society, 13(6), 893-911.
• van Dijk, J. A. G. M. (2006). Digital divide research, achievements and shortcomings. Poetics, 34(4-5), 221-235.
• WEF (Dünya Ekonomik Forumu). (2017). The Global Information Technology Report 2016: Innovating in the Digital Economy. World Economic Forum, Geneva. http://www3.weforum.org/docs/GITR2016/WEF_GITR_Full_Report.pdf. Erişim Tarihi: 16.10.2017.
• Yıldız, B. ve Akbulut, G. (2017, Ocak). Dijital bölünme çerçevesinde Türkiye’nin durumunun değerlendirilmesi. The Fifth International Conference in Economics, EconWorld2017@Rome, (s. 1-8). Rome, İtalya. http://rome2017.econworld.org/papers/Y%C4%B1ld%C4%B1z_Akbulut_Evoluation.pdf. Erişim Tarihi: 06.01.2018.
• Yıldız, H. ve Seferoğlu, S. S. (2012). Sayısal uçurum üzerine karşılaştırılmalı bir inceleme. Türkiye Bilişim Derneği 29. Ulusal Bilişim Kurultayı (Bilişim 2012) Bildiriler Kitabı (s. 111-117). Türkiye Bilişim Derneği, Ankara.