Yazım Kuralları
YAZIM KURALLARI
Sayfa Düzeni: A4 Dikey, Kenar Boşlukları (Normal) (dört yandan [sağ-sol-üst-alt] 2.1 cm)
Font ailesi: Gentium Plus, Ana başlıklar 10,5, Metin 9,5 punto büyüklüğünde yazılmalıdır.
Başlık
Makaleler hangi dille yazılırsa yazılsın başlıklar Türkçe ve İngilizce olarak verilmelidir. Başlıklar, yazının içeriğini kısa, açık ve yeterli ölçüde yansıtacak nitelikte olmalı; koyu ve her kelimenin ilk harfi büyük olacak şekilde yazılmalı, on beş kelimeyi geçmemelidir.
Ara başlıklar: Tamamı koyu olmak üzere her kelimenin ilk harfi büyük yazılmalı ve başlık sonunda satırbaşı yapılmalıdır.
Alt başlıklar: Tamamı koyu olarak yazılmalı; ancak her kelimenin ilk harfi büyük olmalı ve başlık sonunda satırbaşı yapılmalıdır.
Yazar Ad(lar)ı ve Adres(ler)i:
Yazarın adı, makalenin başlığının sağ altında olmalıdır. Yazarın soyadı büyük harflerle yazılmalıdır. Yazarın unvanı, kurumu, e-posta adresi ve ORCID numarası dipnotta belirtilmelidir.
Font ailesi: Gentium Plus, Ana başlıklar 10,5, Metin 9,5 punto büyüklüğünde yazılmalıdır.
Başlık
Makaleler hangi dille yazılırsa yazılsın başlıklar Türkçe ve İngilizce olarak verilmelidir. Başlıklar, yazının içeriğini kısa, açık ve yeterli ölçüde yansıtacak nitelikte olmalı; koyu ve her kelimenin ilk harfi büyük olacak şekilde yazılmalı, on beş kelimeyi geçmemelidir.
Ara başlıklar: Tamamı koyu olmak üzere her kelimenin ilk harfi büyük yazılmalı ve başlık sonunda satırbaşı yapılmalıdır.
Alt başlıklar: Tamamı koyu olarak yazılmalı; ancak her kelimenin ilk harfi büyük olmalı ve başlık sonunda satırbaşı yapılmalıdır.
Yazar Ad(lar)ı ve Adres(ler)i:
Yazarın adı, makalenin başlığının sağ altında olmalıdır. Yazarın soyadı büyük harflerle yazılmalıdır. Yazarın unvanı, kurumu, e-posta adresi ve ORCID numarası dipnotta belirtilmelidir.
Öz
Çalışmanın amacını, kapsamını, yöntemini, sonuçlarını, öne çıkan yanlarını ve özgün değerini açık ve kısa bir şekilde yansıtmalıdır. İngilizce dahil hangi dille yazılırlarsa yazılsın bütün makaleler için Türkçe ve İngilizce dillerinde öz yazılmalıdır. Öz 350 kelimeyi geçmemelidir. Öz ile birlikte anahtar kelimeler de verilmelidir. Özetler 9 punto ile yazılıp yabancı dilde yazılan özetler italik olmalıdır. Yabancı dildeki özetlerde dil yanlışları olmamasına özen gösterilmelidir. Özetler editör tarafından kontrol edilip tespit edilen hatalar yazara gönderilir. Düzeltilen özetler tekrar kontrol edilerek gerekli durumlarda ikinci defa düzeltme istenebilir. Yabancı dillerdeki başlıklarda Türkçe karakter kullanılmamalıdır. Özel isimlerde bilinen bir İngilizce karşılığı varsa İngilizceleri tercih edilmelidir.
Anahtar Kelimeler
Çalışmanın bütünlüğünü yansıtan en az 3 en fazla 8 anahtar kelime belirlenmelidir.
Giriş
Araştırma konusunun temeli, çalışmanın bölümlerine yönelik özet bilgi, bilimsel alanyazındaki karşılığı, araştırmanın önemi, araştırma problemi ve amaçları giriş kısmında detaylandırılmalıdır.
Ana Metin
Makaleler, IBM uyumlu bilgisayar ve Microsoft Word yazılım programı kullanılarak yazılması tercih edilir. Sayfa yapısı A4 ebadında, kenar boşlukları sağdan, soldan, üstten ve alttan 2.1 cm olmak üzere, iki yandan hizalı ve paragraf arası boşluğu, öncesi ve sonrası 14 nk olacak şekilde ayarlanmalıdır. Makalede Palatino veya Palatino Linotype yazı karakterleri kullanılmalı, yazı boyutu 10 punto olmalıdır. Paragraf başlarında bir “TAB” tuşu kullanılmalı, satır sonunda heceleme yapılmamalıdır. Noktalama işaretleri kendilerinden önceki kelimelere bitişik yazılmalıdır. Söz konusu işaretlerden sonra bir harflik boşluk bırakılmalıdır. Metin içinde özel bir yazı karakteri kullanılmış ise belgeyle birlikte söz konusu karakterler de gönderilmelidir. Çalışma, dil bilgisi kurallarına uygun olmalıdır. Makalede noktalama işaretlerinin kullanımında, kelime ve kısaltmaların yazımında en son çıkan TDK Yazım Kılavuzu esas alınmalı, açık ve yalın bir anlatım yolu izlenmeli, amaç vii ve kapsam dışına taşan gereksiz bilgilere yer verilmemelidir. Makalenin hazırlanmasında geçerli bilimsel yöntemlere uyulmalı, çalışmanın konusu, amacı, kapsamı, hazırlanma gerekçesi vb. bilgiler yeterli ölçüde ve belirli bir düzen içinde verilmelidir. Bir makalede sıra ile özet, ana metnin bölümleri, kaynakça ve (varsa) ekler bulunmalıdır. “Giriş”, “Sonuç” gibi başlıklar kullanıp kullanmama, çalışmanın türüne ve konunun gereğine bağlıdır. Fakat makalenin bir sonuç paragrafı bulunmalıdır. “Sonuç” araştırmanın amaç ve kapsamına uygun olmalı, ana çizgileriyle ve öz olarak verilmelidir. Metinde sözü edilmeyen hususlara “Sonuç”ta yer verilmemelidir. Belli bir düzen sağlamak amacıyla ana, ara ve alt başlıklar kullanılabilir.
İngilizce Genişletilmiş Özet (Extended Summary)
Makalede çalışmanın sonuç bölümünden sonra makale metninin kelime sayısı olarak yaklaşık %5-15'i kadar İngilizce genişletilmiş özet (extended summary) bulunmalıdır. Genişletilmiş özet, “öz”de olduğu gibi araştırma ile ilgili amaç, problem, yöntem, bulgular ve sonuç bilgilerini içermelidir. Verilen bilgiler “öz”e oranla biraz daha geniş ifade edilmelidir. Araştırma metninde yer almayan herhangi bir bulgu veya sonuç bulundurmamalıdır. İngilizce yazılan makalelerde İngilizce genişletilmiş özet bulunmasına gerek yoktur. Genişletilmiş özet, makale için “yayımlanabilir” kararı verildikten sonra gönderilmelidir. İlk gönderimde bulunmasına gerek yoktur.
İngilizce Editörleri tarafından kontrolünün sağlanası için genişletilmiş özetin Türkçesinin de gönderilmesi gerekmektedir. Yayımda Türkçe genişletilmiş özet kullanılmayacaktır.
Kaynakça
Kaynakça APA 6 kaynak gösterme esasları doğrultusunda hazırlanmalıdır. Metin içi gönderme ve atıflar tam metnin diline uygun verilmelidir. Türkçe tam metin için Türkçe kaynak gösterme usul ve esasları, İngilizce tam metin için İngilizce kaynak gösterme usul ve esasları dikkate alınmalıdır.
Ekler
Ek tablo, şekil, grafik ve resimler kaynakça sonrasında yeni bir sayfada verilmelidir. Her bir ek; Ek 1, Ek 2 şeklinde sınıflandırılmalı ve ayrı ayrı başlıklandırılmalıdır.
Şekil, Tablo ve Fotoğraflar:
Şekil, tablo ve fotoğraflar yazım alanı dışına taşmamalı, gerekiyorsa her biri ayrı bir sayfada yer almalıdır. Şekil ve tablolar numaralandırılmalı ve içeriğine göre Türkçe ya da İngilizce olarak başlıklandırılmalıdır. Numara ve başlıklar, şekillerin altına, tabloların üstüne gelecek biçimde kelimelerin yalnızca ilk harfleri büyük olarak yazılmalı, ayrıca küçültmede ve basımda zorluk çıkarmaması için siyah mürekkeple, düzgün ve yeterli çizgi kalınlığında aydınger veya beyaz kâğıda çizilmelidir. Tablolar, “WORD” programındaki tablo komutuyla yapılmalıdır. Zorunlu durumlarda ise “EXCEL” tabloları kullanılabilir. Gerektiğinde açıklayıcı dipnotlar veya kısaltmalar, şekil ve tabloların hemen altında verilmelidir. Ayrıca şekiller için belirlenen kurallara uyulmalıdır. Şekil, tablo ve resimlerin on sayfayı aşmaması tercih edilir. Şekil, tablo ve resimler aynen basılabilecek nitelikte olmak şartıyla metin içindeki yerlerine yerleştirilmelidir.
Dipnotlar
Dipnotlar, sadece yapılması gerekli açıklamalar için kullanılır ve “DİPNOT” komutuyla otomatik olarak verilir. Buradaki atıflar da parantez içinde yazarın soyadı, eserin yayım yılı ve sayfa numarası gelecek şekilde düzenlenmelidir. Örnek: (Turan, 1969, s. 54)
Alıntılar
Makalede birebir yapılan alıntılar tırnak içinde verilmeli ve alıntının sonunda kaynağı parantez içinde belirtilmelidir. Beş satırdan/kırk kelimeden az alıntılar cümle arasında italik olarak, beş satırdan/kırk kelimeden uzun alıntılar ise sayfanın sağından ve solundan 1 cm içeride, blok hâlinde italik olarak verilmelidir. Birebir olmayan alıntıların sonunda sadece parantez içerisinde kaynak gösterilmelidir.
Kaynak Gösterme ve Kaynakça
Metin içi göndermelerde (atıflarda) ve kaynakça yazımında APA 6 sürümü esas alınmıştır.
A. Metin İçi Göndermeler (Atıflar)
1. Atıflar ilgili kısımdan hemen sonra, parantez içinde yazarın soyadı, eserin/çalışmanın yayım yılı ve sayfa numarası sırasıyla, aralarda virgül “,” kullanılarak verilmelidir. Cümlenin tamamlandığını gösteren nokta işareti parantezden sonra konulmalıdır.
2. Dipnotlar metin içi göndermede (atıfta) bulunmak amacıyla değil, metinde verilen önemli bir bilgiye ek bir bilgi vermek veya bu bilgiyi genişletmek için kullanılmalıdır.
3. Metin içi göndermelerde yazar-tarih stili kullanılır; bir baş¬ka deyişle, metin içinde uygun noktada yazarın soyadı ve arkasından eserin yayım tarihi verilir.
A.1. Tek Yazar, Tek Çalışma
1. Metin içinde göndermede bulunulacak ilgili kısımdan hemen sonra yazarın soyadı, çalışmanın yayım yılı ve sayfa numarası verilir. Sayfa numarası Türkçe makalelerde “s.”, İngilizce makalelerde “p.” kısaltması ile belirtilir.
Örnek: Sultan Melikşah’ın hanımı Terken Hatun ile diğer hanımı Zübeyde Hatun’dan doğan oğlu Berkyaruk arasında başlayan taht kavgalarına daha sonra Suriye Selçuklu Meliki Tutuş, Sultan Melikşah’ın diğer çocukları Muhammed Tapar ve Sencer ile hanedanın diğer mensupları da katılmıştır. (Özaydın, 2016, s. 6).
2. Yazarın adı ilgili cümle içinde geçiyorsa parantez içinde tarih ve sayfanın belirtilmesi yeterlidir.
Örnek: Özaydın (2016, s. 14), Ortaçağ İslâm dünyasının en seçkin vezirlerinden biri olan Nizâmülmülk’ün…
Örnek: Özaydın, Ortaçağ İslâm dünyasının en seçkin vezirlerinden biri olan Nizâmülmülk’ün… ifade etmektedir (2016, s. 14).
3. Cümle içinde yazar ve yayım yılı belirtiliyor ise ayrıca parantez içinde yazar ve tarih verilmez.
Örnek: Konuyla ilgili olarak Demirkent’in 1996 yılında gerçekleştirmiş olduğu çalışma örnek gösterilebilir.
4. Çalışmanın tamamına göndermede bulunulacaksa parantez içinde yazar soyadı ve yayım yılı yazılır.
Örnek: Birinci Haçlı Seferi ordularının Anadolu’dan geçişi, Türkiye Selçuklu Devleti’ne büyük bir darbe vurdu (Demirkent, 1996).
5. Bir paragrafta aynı çalışmanın aynı sayfasına ikinci defa göndermede bulunulacaksa ikincisinde yazar soyadını vermek yeterlidir, yayım yılını ve sayfasını eklemeye gerek yoktur.
Örnek: Salim Koca (2016), Melikşah’ın kendisine itaatkâr davrandığı sürece Süleyman-şâh’a müdahale etmek niyetinde olmadığını ifade etmektedir… Koca, Melikşah’ın Kutalmışoğullarına karşı bir düşmanlığının olmadığını, Onlar Anadolu’da bir devlet kuracaklarsa bunun ancak kendisinin yüksek hakimiyetini tanımakla mümkün olabileceğini savunmaktadır.
6. Atıfta bulunulan kaynak ciltlerden oluşuyorsa cilt numarası, sayfa numarasından önce yazılır ve “C.” kısaltması ile belirtilir. İngilizce makalelerde cilt için “Vol.” kısaltması kullanılır.
Örnek: (Köymen, 1979, C. 2, s. 30)
A.2. İki veya Daha Fazla Yazarlı Çalışmalar
1. İki yazarlı bir çalışma için her göndermede iki yazarın soyadına da yer verilmelidir. Cümle içinde yazarların soyadları “ve” bağlacı ile bağlanırken parantez içinde ise “&” işareti kullanılır.
Örnek: Sevim ve Merçil (1995, s. 52) bu konuda…
Örnek: (Sevim & Merçil, 1995, s. 52)
2. Üç, dört veya beş yazarlı çalışmalara göndermede bulunulurken sadece ilk göndermede tüm yazarların soyadları yazılır. Takip eden göndermeler için ilk yazarın soyadından sonra “vd.” kısaltması kullanılır.
Örnek: Metin içinde ilk gönderme: Kayapınar, Hocaoğlu, Vardar ve diğerleri (2017, s. 108) bu yaklaşımı sergileyen çalışmaların…
3. Metin içinde ikinci ve sonraki göndermeler: Kayapınar ve diğerleri (2017, s. 110) bu yaklaşımı sergileyen çalışmaların…
Örnek: Parantez içinde ilk gönderme: (Kayapınar, Hocaoğlu, & Vardar, 2017, s. 121)
Parantez içinde ikinci ve sonraki göndermeler: (Kayapınar, vd., 2017, s. 121)
4. Altı veya daha fazla yazarı olan çalışmalara göndermede bulunulurken sadece ilk yazarın soyadı belirtilir.
Örnek: Cümle içinde: Koca ve diğerleri (2000, s. 50)
Parantez içinde: (Koca vd., 2000, s. 50)
5. Soyadları ve adlarının ilk harfleri aynı olan farklı iki yazara göndermede bulunurken yazarların ad ve soyadları kısaltılmadan yazılır.
Örnek: (Rüçhan Arık, 2000), (Remzi Oğuz Arık, 1969)
A.3. Tüzel Kişi Yazarlı Çalışmalar
Eğer bir çalışma tüzel kişiye (devlet kurumları, kuruluşlar, dernekler, çalışma grupları vs.) aitse ad bilgisi göndermede açık ve anlaşılır biçimde yazılmalıdır. Tüzel kişi adı bazı durumlarda kısaltılabilir. Tüzel kişi adı uzunsa ve herkesçe bilinen bir kısaltması varsa ilk göndermede hem tam isim hem de kısaltma kullanılır, sonraki göndermelerde sadece kısaltma kullanılır. Tüzel kişi adı kısaysa ve kısaltıldığında herkes tarafından kolayca anlaşılabilecek nitelikte değilse geçtiği her yerde kısaltılmadan yazılır.
Örnek: Metin içinde ilk gönderme: (Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu [TÜBİTAK] 2015)…
Paragraf içinde sonraki göndermelerde: (TÜBİTAK 2015)…
Örnek: Parantez içinde ilk göndermede: (Türk Dil Kurumu [TDK], 2012, s. 38)
Parantez içinde sonraki göndermelerde: (TDK, 2012, s. 38).
A.4. Yazarı Belli Olmayan Çalışmalar
Bir çalışmada yazar veya tüzel kişi adı bulunmuyorsa göndermede bulunurken yazar alanında geçen ilk birkaç kelime (genellikle başlıktan) ve yıl kullanılır.
Göndermelerde makale başlığı, bölüm başlığı veya web sayfasının adı tırnak içinde: Kitap, dergi, broşür veya rapor başlığı ise italik olarak yazılır.
Örnek: (“Osmanlı Döneminde Kahve”, 2000, s. 18)
(Yenilenebilir Enerji İmkânları, 2000)
A.5. Soyadları Aynı Olan Yazarların Çalışmaları
Kaynakçada aynı soyada sahip birden fazla yazar varsa çalışma ister aynı yılda isterse de farklı yılda yapılmış olsun yazar soyadlarından önce adlarının ilk harfi kısaltılarak tüm göndermelerde kullanılır.
Örnek: (A. Demir, 2003, s. 46)… (H. Demir, 2003, s. 27)
A.6. Birden Fazla Çalışmaya Göndermede Bulunma
1. Aynı parantez içinde birden fazla çalışmaya göndermede bulunulacaksa bunlar yazar soyadlarına göre alfabetik sırada olmalı ve noktalı virgül ile ayrılmalıdır.
Örnek: (Koca, 2016, s. 121; Merçil, 2007, s. 51; Turan, 2015, s. 35)
2. Bir yazara ait farklı çalışmalara göndermede bulunulacaksa, yayım yılı en eski tarihli olandan yeni olana doğru bir sıra takip edilir ve yazarın soyadı göndermenin en başına bir defa yazılır.
Örnek: (Baykara, 1988, s. 12; 1996, s. 38; 1997, s. 57)
3. Bir yazarın aynı yıl yaptığı çalışmalar, yıldan sonra a, b, c… harfleri eklenmek suretiyle ayırt edilir.
Örnek: (Baykara, 1986a, s. 77)… (Baykara, 1986b, s. 59)
A.7. Alıntılayan veya Nakleden Kaynaklar (İkincil Kaynaklar)
1. Çalışmalarda birincil kaynaklara ulaşmak esastır, ama bazı güçlükler nedeniyle ulaşılamamışsa, göndermede alıntılanan veya naknedilen kaynak belirtilir.
Örnek: Çobanoğlu’nun çalışmasında (naklen Köprülü, 2004)…
A.8. Bir Kaynağın Belli Bir Kısmına Göndermede Bulunma
1. Bir kaynağın belli bir kısmına göndermede bulunulurken söz konusu ögenin bölüm, sayfa, tablo ve şekil numarası belirtilir. Bu şekilde kaynak bildirirken ekler için “ek.”, bölüm için “Böl.”, paragraf için “para.” kısaltmaları kullanılır.
Örnek: (Öztürk, 2011, ek. 3), (Öztürk, 2012, Böl. 3), (Öztürk, 2012, Tablo 2), (Öztürk, 2019, para. 2)
2. Bir çalışmada ardışık iki sayfaya veya farklı sayfalara göndermede bulunulacaksa sayfa numaraları arasına virgül (,), ardışık ikiden fazla sayfalara atıf söz konusu ise kısa çizgi (-) konur. İngilizce makalelerde sayfa aralığını belirtmek için “pp.” kısaltması kullanılır.
Örnek: Vergilerin kimi bölgelerde kendi çıkarlarını önde tutan mültezimler eliyle toplanmaya başlaması ve ayarı düşük nomisma darbına girişilmesi ile birlikte değerlendirdiğimizde devletin nasıl önemli vergi kayıpları yaşadığını tasavvur etmek güç değildir (Ostrogorsky, 1991, s. 305,306).
Örnek: Türklerde “Kollektif hakimiyet sistemi” diye bir uygulama gerçekten var mı idi? Yoksa tek hükümdarlık ve hepsi ona bağlı olmak üzere kanat krallıkları usulü mü yürürlükte idi? (Kafesoğlu, 1977, s. 233, 235, 237).
Örnek: Melikşah’ın Kutalmışoğullarına karşı bir düşmanlığının söz konusu değildi. Onlar Anadolu’da bir devlet kuracaklarsa bu ancak kendisinin yüksek hâkimiyetini tanımakla mümkün olabilecekti.(Koca, 2016, s. 322-329)
A.9. Kişisel İletişimler
E-postayla, telefonla, yüz yüze veya başka biçimlerde yapılan kişisel görüşmelere dayalı bilgiler, metin içinde gösterilir, ancak kaynakçaya yazılmazlar.
Örnek: (A. Alp, kişisel iletişim, 27 Nisan 2018)
A.10. Ayet ve Hadisler
Ayetler kaynak gösterilirken sırayla sure numarası ve ayet numaraları verilir.
Örnek: (Kur’an-ı Kerim 5: 3-4)
Hadisler Concordance usülüne göre kaynak gösterilmelidir.
Örnek: (Buhari, Es-Sahih, İman 1)
A.11. Yasa ve Yönetmelikler
1. Yasa veya yönetmeliğin adı ve kabul edildiği yıl parantez içinde verilir.
Örnek: (İlköğretim ve Eğitim Kanunu, 1961)
2. Yasa veya yönetmeliğin ismi çok uzunsa kısaltma yapılabilir.
Örnek: Kanunun adı: İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun
Cümle içinde gönderme: (İnternet Ortamında Yapılan, 2007)
A.12. Yazma Eserler
1. El yazması bir eser kaynak gösterilirken, müellif adından sonra yz. kısaltması konulmalı, katalog numarası ile varak/sayfa numarası belirtilmelidir. Tam künye ise kaynakçada gösterilmelidir.
Örnek: (Taşköpri-zâde, yz. 1269, 2b)
2. Yazma eserin müellifi bilinmiyorsa eserin adı ve bulunduğu kütüphanedeki katalog numarası yazılmalıdır.
Örnek: (Mecmua-i Eş’ar, yz. 13400, 5a)
A.13. Arşiv Belgeleri
Arşiv belgeleri kaynak gösterilirken, metin içindeki kısaltma örnekteki gibi olmalı, açılımı kaynakçada verilmelidir.
Örnek: (BOA, C.HR 146: 7297).
A.14. Yayım Yılı Bulunmayan Basılı Kaynaklar
Bir basılı kaynakta yayım tarihi bulunmuyorsa bunu belirtmek için “t.y.” kısaltması kullanılır. İngilice makalelerde ise “n.d.” kısaltması kullanılır.
Örnek: (Akdoğan, t.y., s. 25)
A.15. Parantez İçindeki Açıklamalarda Gönderme Yapma
Parantez içinde yapılacak bir açıklama esnasında gönderme yapılması gerekirse tarih için köşeli parantez değil, virgül kullanılmalıdır.
Örnek: (Bu konuda daha ayrıntılı bilgi için bk. Togan, 1969)
B. Kaynakça
Makalede kullanılan bütün kaynaklar “Kaynakça”ya alınmalı, makalenin konusu ile ilgili olsa dahi, yazıda değinilmeyen belge ve eserler kaynakçaya dâhil edilmemelidir.
Kaynaklar ana metnin sonunda yazar soyadlarına göre alfabetik olarak verilmelidir. Soyadı Kanunundan öncekiler için yazar adı esas alınmalı, kısaltma yapılmamalıdır.
Kaynaklar, mutlaka Latin alfabesi ile yazılmış olmalıdır.
B.1. Kitaplar, Danışma Kaynakları ve Kitap Bölümleri
Kitap adlarının yazımında başlık ve alt başlıkların sadece ilk kelimeleri ve var ise özel isimler büyük harfle yazılmalıdır. Kitap adları italik yazılır. Yayınevi adlarındaki “Yayınları” kelimesi “Yay.” olarak kısaltılabilir.
B.1.1. Tek Yazarlı Kitaplar
Yazarın Soyadı, A. (Yayım Yılı). Kitabın adı (İtalik). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
Örnek: Konyalı, İ. H. (1965). Abideleri ve kitabeleri ile Konya tarihi. Konya: Yeni Kitap Basımevi.
B.1.2. İki Yazarlı Kitaplar
İki yazarlı kitaplarda yazar soyad ve adları arasında & işareti kullanılır.
Örnek: Sevim, A. & Merçil, E. (2014). Selçuklu devletleri tarihi siyaset, teşkilat ve kültür. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
B.1.3. Üç veya Daha Fazla Yazarlı Kitaplar
1. Yazar sayısı yedi veya daha az ise tüm yazar adları künyede verilir.
Örnek: Akyüz, K., Beken, S., Yüksel, S. & Cunbur, M. (2000). Fuzulî dîvânı. Ankara: Akçağ Yay.
2. Yazar sayısı sekiz veya daha fazla ise ilk altı yazarın bilgisi verilerek üç nokta (…) konur, ardından son yazarın bilgisi verilerek bu kısım kapatılır.
Yazar, A., Yazar, B., Yazar, C., Yazar, D., Yazar, E., Yazar, F., … Yazar, H. (Yayım Yılı). Kitabın adı (İtalik). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
B.1.4. Bir Yazarın Aynı Yıl Yayımlanmış Kitapları
1. Bir yazarın aynı yıl yayımlanan eserlerini ayırt etmek için “a, b, c…” harfleri kullanılır.
Örnek: Merçil, E. (1989a). Kirman Selçukluları. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
Merçil, E. (1989b). Gazneliler devleti. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay
B.1.5. Tüzel Kişi Yazarlı Kitaplar
Yazar kısmına tüzel kişi adı kısaltılmadan yazılır. Eğer yayıncı (yayınevi) ve yazar aynı ise yayıncı yerine Türkçe için “Yazar”, İngilizce için “Author” yazılmalıdır.
Örnek: Türk Dil Kurumu. (2012). Yazım kılavuzu. Ankara: Yazar.
B.1.6. Editörlü Kitaplar
Editörü olan bir kitabın künyesi kaynakçaya yazılırken editör adlarına yazar kısmında yer verilir ve son editörün adından sonra parantez içinde “Ed.” kısaltması kullanılır. Editör bilgisi yerine yayıma hazırlayan kişi belirtilecekse yine parantez içinde “Haz.” kısaltması kullanılabilir.
Örnek: Ceyhan, S. (Ed.). (2015). Türkiye’de tarikatlar. İstanbul: İSAM Yay.
Editörlü bir kitaptaki bir bölüme atıf yapılmışsa bunu kaynakçada gösterirken editör adına yazar kısmında değil, ilgili bölümün başlığından sonra yer verilir. Bölüm başlığı italik yazılmaz.
Yazarın Soyadı, A. (Yayım Yılı). Bölümün başlığı. Editör A. Soyadı & Editör A. Soyadı (Ed.), Kitabın başlığı içinde (sayfa aralığı). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
Örnek: Bezer, G. Ö. (2020). Kavramsal çerçeveden Selçuklu- Abbasi halifeliği ilişkilerine farklı bir bakış. M. A. Hacıgökmen & M. Kesik vd. (Ed.), Selçuklu tarihi ve tarihçiliğinin temel meseleleri (s. 173-178). Konya: Selçuklu Araştırmaları Merkezi Yay.
B.1.7. Çeviri Kitaplar
Bir kitabın herhangi bir yabancı dilden Türkçeye çevirisi kaynak gösterilecekse kitap adından sonra çevirmenin adı belirtilir ve sonrasında “Çev.” kısaltması kullanılır. İngilizce makalelerde “Trans.” kısaltması kullanılır.
Örnek: Cüveynî, A. M. (2013). Tarih-i Cihan Güşa (Öztürk, M. Çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
B.1.8. Ansiklopedi Maddeleri
Yazarın Soyadı, A. (Yayım yılı). Maddenin başlığı. Ansiklopedinin adı (Cilt no, sayfa aralığı). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
Örnek: Sümer, F. (2009). Selçuklular. İslâm ansiklopedisi (C. 36, s. 365-371). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.
B.1.9 Yazar Adı Belirtilmeyen Kitaplar
Kitabın adı italik olarak yazar kısmına yazılır.
Örnek: Malazgirt meydan muharebesi, 26 Ağustos 1071 (1971). Ankara: Gnkur. Bşk. Harp Tarihi Dairesi Bşk. Yay.
B.1.10. Kitapların Cilt ve Baskı Numaralarının Belirtilmesi
Kitap ciltlerden oluşuyorsa cilt numarası kitap adından sonra parantez içinde “C.” kısaltması ile belirtilir. Kaçıncı baskı olduğu belirtilecekse yayınevinden sonra “bs.” kısaltması kullanılır.
Örnek: Köymen, M. A. (2011). Büyük Selçuklu imparatorluğu tarihi (C. 1-3). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
Devellioğlu, F. (2002). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lûgat (19. bs.). Ankara: Aydın Kitabevi Yay.
Not: Eğer yayıncı bir üniversite ise ve üniversite adında şehir adı geçiyorsa basım yerinin yazılmasına gerek yoktur.
Örnek: Yıldız, H. D. (1976). İslâmiyet ve Türkler. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay.
Not: Kaynakçada soyadları ve adlarının ilk harfleri aynı olan farklı iki yazar bulunuyorsa yazar adları künyede köşeli parantez içerisinde verilmelidir.
Örnek: Arık, R. [Rüçhan]. (2000)… Arık, R. [Remzi]. (1969)…
C. Süreli Yayımlar
Düzenli olarak yayımlanan bilimsel dergi, popüler dergi ve gazeteleri içerir. Yazar sayısı ile ilgili hususlarda kitap kaynakçasının yazımındaki kurallar geçerlidir. Süreli yayımlara ilişkin genel kaynakça düzeni şu şekildedir:
Yazarın Soyadı, A., Yazarın Soyadı, B. & Yazarın Soyadı, C. (Yayım yılı). Yazının başlığı. Süreli Yayımın Adı, (Varsa) Cilt no (Sayı numarası), sayfa aralığı. (Varsa) DOI numarası.
C.1. Dergi Makaleleri
1. Dergi ciltler hâlinde yayımlanıyorsa;
Örnek: Köprülü, M. F. (1943). Anadolu Selçukluları tarihinin yerli kaynakları. Belleten, VII/(27), 379-521.
Cilt numarası yoksa;
Örnek: Ögel, B. (1986). Türkiye Selçuklularında devlet ve ordu mehteri. Selçuk Üniversitesi Selçuk Dergisi, 1, 1-20.
2. DOI numarası bulunmayan bir makaleye internet üzerinden erişim sağlandıysa bu çalışmanın bulunduğu web sayfasının URL adresi verilmelidir.
Örnek: Koca, S. (2016). Türkiye Selçuklu devletinin temel iç ve dış politikaları ve sultan I. Gıyâseddîn Keyhüsrev (1192-1196, 1205-1211) . Selçuk Üniversitesi Selçuklu Araştırmaları Dergisi, 5, 25-67. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/285677.
3. Çevrimiçi sunulan içeriğin değişebileceği düşünülüyorsa ilgili makalenin alındığı URL adresinden sonra web sitesine erişim tarihi de belirtilmelidir.
Örnek: Tunca, A. & Durmuş, E. (2019). Büyükannelerin torun büyütme yaşantılarının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 41, 209-226. http://sefad.selcuk.edu.tr/sefad/article/view/969. Erişim tarihi: 18.12.2019.
4. Popüler dergi makaleleri kaynak gösterilirken yayım yılından sonra ay bilgisine de yer verilir. Bu makalelere internet üzerinden erişim sağlandıysa erişim adresi de yazılmalıdır.
Örnek: Odabaşı,Zehra.(2018, Nisan-Mayıs). Vezir Ata Fahreddin Ali Selçuklu- Moğol ittifakını kurdu. Atlas Tarih, 52, 85-89.
C.2. Gazete Yazıları
Kaynakçada gazete yazılarının sayfa numaraları verilirken “s.” kısaltması kullanılır. Gazete adları italik yazılır.
Örnek: Toker, Ç. (2015, 26 Haziran). Unutma notları. Cumhuriyet, s. 13.
Gazete yazısına internet üzerinden erişim sağlandıysa ilgili web sayfasının URL adresi verilmelidir.
Örnek: Karaca, S. (2020, 12 Şubat). Kararlıyım ve yapacağım. Yeni Meram
Erişim adresi: http://www.yenimeram.com.tr/12-subat-2020-yeni-meram gazetesi-393458.htm/3.
D. Tezler
D.1. Kurumsal Bir Veri Tabanında Yer Alan Tezler
YÖK tez veritabanından erişim sağlanan tezler örnekteki gibi kaynak gösterilmelidir.
Örnek: Piyadeoğlu, C. (2008). Büyük Selçuklular döneminde Horasan 1040 1157 (Doktora tezi).
Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
D.2. Yayımlanmamış Tezler
Yazarın Soyadı, A. (Yıl). Tezin başlığı (Yayımlanmamış yüksek lisans/doktora tezi). Kurum adı, Yer bilgisi.
Örnek: Solmaz, S. (2001). Danişmendliler Devleti ve Kültürel Mirasları (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
D.3. Kişisel Web Sayfalarından Erişilen Tezler
Örnek: Tonta, Y. A. (1992). An analysis of search failures in online library catalogs (Doktora tezi, Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley). Erişim adresi: http://yunus.hacettepe.edu.tr/~tonta/publicat.html.
E. Sempozyum ve Kongre Bildirileri
E.1. Yayımlanmış Bildiriler
Yazarın Soyadı, A. (Yayım Yılı). Bildiri adı. Editör/Hazırlayan A. Soyadı (Ed./Haz.), Kitabın başlığı içinde (sayfa aralığı). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
Örnek: Öztürk, M. (2001). Selçuklu araştırmalarında Farsçanın önemi. O. Eravşar (Haz.), I. Uluslararası Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Kongresi Bildirileri içinde (s. 181-189). Konya: Selçuk Araştırmaları Merkezi Yay.
E.2. Yayımlanmamış Bildiriler
Yazarın Soyadı, A. (Tarih). Bildiri adı. Etkinliğin Adı, Etkinliğin Yapıldığı Şehir.
Örnek: Köklü, N. (1996). Üniversite öğrencilerinin istatistik kaygı puanlarına etki eden faktörler. Devlet İstatistik Enstitüsü Araştırma Sempozyumu, Ankara.
F. Elektronik Kaynaklar
F.1. E-kitaplar
Yazarın Soyadı, A. (Yayım yılı): Eserin başlığı. Erişim adresi.
Örnek: Pınarbaşı, S. Ö. (2004). Çağlar boyu tahtın simgesel anlamları ışığında Türk tahtları. Erişim adresi: https://ekitap.ktb.gov.tr/TR-81063/caglar-boyu-tahtin-simgesel-anlamlari-isiginda-turk-tah-.html
Kitabın yayım yılı bilinmiyorsa “t.y.” kısaltması kullanılır ve siteye erişim tarihi yazılır.
Örnek:
Akdoğan, Y. (t.y.). Ahmedî Dîvân.
http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/TR,78357/ahmedi-divani.html. Erişim tarihi: 22.12.2015.
F.2. Web Sitelerinden Yapılan Alıntılar
1. Web sitelerinden yapılan alıntılar kaynakçada belirtilirken yazar ve yayım tarihi biliniyorsa siteye erişim adresi yazılır, erişim tarihinin yazılmasına gerek yoktur.
Örnek: Kenesarı, S. (2020, 15 Ağustos). Şehabettin Uzluk ve eşi Nimet Uzluk sağlıklarında Nafiz Bey’den kalan diğer kitap, dergi, fotoğraf ve tıp aletlerini, kendi kitaplarını, resim ve tablolarını, tarihî kartpostallarını Selçuk Üniversitesi’ne bağışladı. Erişim adresi: https://www.yenihaberden.com/susam-tarafindan-yazma-ve-matbu-eserler-kurtarildi-1576918h.htm
2. Yazar biliniyor, ancak tarih belli değilse “t.y.” kısaltması kullanılır ve siteye erişim tarihi yazılır.
Örnek: Razon, N. (t.y.). Gencin meslek seçimini etkileyen faktörler. https://www.ekipnormarazon.com/makalelerimiz/meslek-secimi/gencin-meslek-secimini-etkileyen-faktorler/. Erişim tarihi: 13.03.2020.
3. Yazar bilgisi yoksa yazının başlığı yazar kısmına yazılır ve yine siteye erişim tarihine yer verilir.
Örnek: Hatun kelimesinin etimolojik kökeni hakkında tam anlamıyla uzlaşılamamış ancak Hatun kelimesinin kökenine dair yaygın iki görüş üzerinde durulmuştur. https://www.tarihikadim.com/selcuklu-saltanat-mucadelesinde-hirsli-bir-kadin-terken-hatun/ Erişim tarihi: 16.04.2021.
G. Yasa ve Yönetmelikler
Mevzuatın Adı. (Yıl, Gün ve Ay). T.C. Resmî Gazete (Sayı: …). Erişim adresi.
Örnek: Nükleer İhracat Kontrolü Yönetmeliği. (2020, 13 Şubat). T.C. Resmî Gazete (Sayı: 31038). Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2020/02/20200213-3.htm.
H. Yazma ve Basma (Matbû) Eserler
1. Müellifin adı. Eserin adı. Bulunduğu Kütüphane. Koleksiyon, Katalog numarası, Varak/sayfa aralığı.
Örnek: el- Kütübî Muhammed b. Sakir. Uyûnû’t- tevûrih. Millet Kütüphanesi. Feyzullah Efendi Kitapları, 1491, vr. 70.
2. Basma (matbû) eserlerde yayınevi yerine eserin basıldığı matbaanın adı yazılır. Hicrî tarihler miladî tarihe çevrilmeden yazılır.
Örnek: Ebüzziya Tevfik (1306). Lûgat-ı Ebüzziya. İstanbul: Ebüzziya Matbaası.
I. Arşiv Belgeleri
Arşivin Adı. Belgenin Adı (Sayısı).
Örnek: VGMA (Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi). 2176 No’lu Defter (17).
***
Atıfta bulunma ve kaynakça yazımına dair bu rehberin hazırlanmasında Bilimsel Yayınlarda Kaynak Gösterme,Tablo ve Şekil Oluşturma Rehberi APA 6 Kuralları (Şencan & Doğan, 2017) adlı kitaptan ve Çukurova Üniversitesi SBE Tez Yazım Kılavuzu’ndan (2015) yararlanılmıştır. Bu rehberde bulunmayan veya belirtilmeyen hususlar için bu iki kaynağa müracaat edilmelidir.
Çalışmanın amacını, kapsamını, yöntemini, sonuçlarını, öne çıkan yanlarını ve özgün değerini açık ve kısa bir şekilde yansıtmalıdır. İngilizce dahil hangi dille yazılırlarsa yazılsın bütün makaleler için Türkçe ve İngilizce dillerinde öz yazılmalıdır. Öz 350 kelimeyi geçmemelidir. Öz ile birlikte anahtar kelimeler de verilmelidir. Özetler 9 punto ile yazılıp yabancı dilde yazılan özetler italik olmalıdır. Yabancı dildeki özetlerde dil yanlışları olmamasına özen gösterilmelidir. Özetler editör tarafından kontrol edilip tespit edilen hatalar yazara gönderilir. Düzeltilen özetler tekrar kontrol edilerek gerekli durumlarda ikinci defa düzeltme istenebilir. Yabancı dillerdeki başlıklarda Türkçe karakter kullanılmamalıdır. Özel isimlerde bilinen bir İngilizce karşılığı varsa İngilizceleri tercih edilmelidir.
Anahtar Kelimeler
Çalışmanın bütünlüğünü yansıtan en az 3 en fazla 8 anahtar kelime belirlenmelidir.
Giriş
Araştırma konusunun temeli, çalışmanın bölümlerine yönelik özet bilgi, bilimsel alanyazındaki karşılığı, araştırmanın önemi, araştırma problemi ve amaçları giriş kısmında detaylandırılmalıdır.
Ana Metin
Makaleler, IBM uyumlu bilgisayar ve Microsoft Word yazılım programı kullanılarak yazılması tercih edilir. Sayfa yapısı A4 ebadında, kenar boşlukları sağdan, soldan, üstten ve alttan 2.1 cm olmak üzere, iki yandan hizalı ve paragraf arası boşluğu, öncesi ve sonrası 14 nk olacak şekilde ayarlanmalıdır. Makalede Palatino veya Palatino Linotype yazı karakterleri kullanılmalı, yazı boyutu 10 punto olmalıdır. Paragraf başlarında bir “TAB” tuşu kullanılmalı, satır sonunda heceleme yapılmamalıdır. Noktalama işaretleri kendilerinden önceki kelimelere bitişik yazılmalıdır. Söz konusu işaretlerden sonra bir harflik boşluk bırakılmalıdır. Metin içinde özel bir yazı karakteri kullanılmış ise belgeyle birlikte söz konusu karakterler de gönderilmelidir. Çalışma, dil bilgisi kurallarına uygun olmalıdır. Makalede noktalama işaretlerinin kullanımında, kelime ve kısaltmaların yazımında en son çıkan TDK Yazım Kılavuzu esas alınmalı, açık ve yalın bir anlatım yolu izlenmeli, amaç vii ve kapsam dışına taşan gereksiz bilgilere yer verilmemelidir. Makalenin hazırlanmasında geçerli bilimsel yöntemlere uyulmalı, çalışmanın konusu, amacı, kapsamı, hazırlanma gerekçesi vb. bilgiler yeterli ölçüde ve belirli bir düzen içinde verilmelidir. Bir makalede sıra ile özet, ana metnin bölümleri, kaynakça ve (varsa) ekler bulunmalıdır. “Giriş”, “Sonuç” gibi başlıklar kullanıp kullanmama, çalışmanın türüne ve konunun gereğine bağlıdır. Fakat makalenin bir sonuç paragrafı bulunmalıdır. “Sonuç” araştırmanın amaç ve kapsamına uygun olmalı, ana çizgileriyle ve öz olarak verilmelidir. Metinde sözü edilmeyen hususlara “Sonuç”ta yer verilmemelidir. Belli bir düzen sağlamak amacıyla ana, ara ve alt başlıklar kullanılabilir.
İngilizce Genişletilmiş Özet (Extended Summary)
Makalede çalışmanın sonuç bölümünden sonra makale metninin kelime sayısı olarak yaklaşık %5-15'i kadar İngilizce genişletilmiş özet (extended summary) bulunmalıdır. Genişletilmiş özet, “öz”de olduğu gibi araştırma ile ilgili amaç, problem, yöntem, bulgular ve sonuç bilgilerini içermelidir. Verilen bilgiler “öz”e oranla biraz daha geniş ifade edilmelidir. Araştırma metninde yer almayan herhangi bir bulgu veya sonuç bulundurmamalıdır. İngilizce yazılan makalelerde İngilizce genişletilmiş özet bulunmasına gerek yoktur. Genişletilmiş özet, makale için “yayımlanabilir” kararı verildikten sonra gönderilmelidir. İlk gönderimde bulunmasına gerek yoktur.
İngilizce Editörleri tarafından kontrolünün sağlanası için genişletilmiş özetin Türkçesinin de gönderilmesi gerekmektedir. Yayımda Türkçe genişletilmiş özet kullanılmayacaktır.
Kaynakça
Kaynakça APA 6 kaynak gösterme esasları doğrultusunda hazırlanmalıdır. Metin içi gönderme ve atıflar tam metnin diline uygun verilmelidir. Türkçe tam metin için Türkçe kaynak gösterme usul ve esasları, İngilizce tam metin için İngilizce kaynak gösterme usul ve esasları dikkate alınmalıdır.
Ekler
Ek tablo, şekil, grafik ve resimler kaynakça sonrasında yeni bir sayfada verilmelidir. Her bir ek; Ek 1, Ek 2 şeklinde sınıflandırılmalı ve ayrı ayrı başlıklandırılmalıdır.
Şekil, Tablo ve Fotoğraflar:
Şekil, tablo ve fotoğraflar yazım alanı dışına taşmamalı, gerekiyorsa her biri ayrı bir sayfada yer almalıdır. Şekil ve tablolar numaralandırılmalı ve içeriğine göre Türkçe ya da İngilizce olarak başlıklandırılmalıdır. Numara ve başlıklar, şekillerin altına, tabloların üstüne gelecek biçimde kelimelerin yalnızca ilk harfleri büyük olarak yazılmalı, ayrıca küçültmede ve basımda zorluk çıkarmaması için siyah mürekkeple, düzgün ve yeterli çizgi kalınlığında aydınger veya beyaz kâğıda çizilmelidir. Tablolar, “WORD” programındaki tablo komutuyla yapılmalıdır. Zorunlu durumlarda ise “EXCEL” tabloları kullanılabilir. Gerektiğinde açıklayıcı dipnotlar veya kısaltmalar, şekil ve tabloların hemen altında verilmelidir. Ayrıca şekiller için belirlenen kurallara uyulmalıdır. Şekil, tablo ve resimlerin on sayfayı aşmaması tercih edilir. Şekil, tablo ve resimler aynen basılabilecek nitelikte olmak şartıyla metin içindeki yerlerine yerleştirilmelidir.
Dipnotlar
Dipnotlar, sadece yapılması gerekli açıklamalar için kullanılır ve “DİPNOT” komutuyla otomatik olarak verilir. Buradaki atıflar da parantez içinde yazarın soyadı, eserin yayım yılı ve sayfa numarası gelecek şekilde düzenlenmelidir. Örnek: (Turan, 1969, s. 54)
Alıntılar
Makalede birebir yapılan alıntılar tırnak içinde verilmeli ve alıntının sonunda kaynağı parantez içinde belirtilmelidir. Beş satırdan/kırk kelimeden az alıntılar cümle arasında italik olarak, beş satırdan/kırk kelimeden uzun alıntılar ise sayfanın sağından ve solundan 1 cm içeride, blok hâlinde italik olarak verilmelidir. Birebir olmayan alıntıların sonunda sadece parantez içerisinde kaynak gösterilmelidir.
Kaynak Gösterme ve Kaynakça
Metin içi göndermelerde (atıflarda) ve kaynakça yazımında APA 6 sürümü esas alınmıştır.
A. Metin İçi Göndermeler (Atıflar)
1. Atıflar ilgili kısımdan hemen sonra, parantez içinde yazarın soyadı, eserin/çalışmanın yayım yılı ve sayfa numarası sırasıyla, aralarda virgül “,” kullanılarak verilmelidir. Cümlenin tamamlandığını gösteren nokta işareti parantezden sonra konulmalıdır.
2. Dipnotlar metin içi göndermede (atıfta) bulunmak amacıyla değil, metinde verilen önemli bir bilgiye ek bir bilgi vermek veya bu bilgiyi genişletmek için kullanılmalıdır.
3. Metin içi göndermelerde yazar-tarih stili kullanılır; bir baş¬ka deyişle, metin içinde uygun noktada yazarın soyadı ve arkasından eserin yayım tarihi verilir.
A.1. Tek Yazar, Tek Çalışma
1. Metin içinde göndermede bulunulacak ilgili kısımdan hemen sonra yazarın soyadı, çalışmanın yayım yılı ve sayfa numarası verilir. Sayfa numarası Türkçe makalelerde “s.”, İngilizce makalelerde “p.” kısaltması ile belirtilir.
Örnek: Sultan Melikşah’ın hanımı Terken Hatun ile diğer hanımı Zübeyde Hatun’dan doğan oğlu Berkyaruk arasında başlayan taht kavgalarına daha sonra Suriye Selçuklu Meliki Tutuş, Sultan Melikşah’ın diğer çocukları Muhammed Tapar ve Sencer ile hanedanın diğer mensupları da katılmıştır. (Özaydın, 2016, s. 6).
2. Yazarın adı ilgili cümle içinde geçiyorsa parantez içinde tarih ve sayfanın belirtilmesi yeterlidir.
Örnek: Özaydın (2016, s. 14), Ortaçağ İslâm dünyasının en seçkin vezirlerinden biri olan Nizâmülmülk’ün…
Örnek: Özaydın, Ortaçağ İslâm dünyasının en seçkin vezirlerinden biri olan Nizâmülmülk’ün… ifade etmektedir (2016, s. 14).
3. Cümle içinde yazar ve yayım yılı belirtiliyor ise ayrıca parantez içinde yazar ve tarih verilmez.
Örnek: Konuyla ilgili olarak Demirkent’in 1996 yılında gerçekleştirmiş olduğu çalışma örnek gösterilebilir.
4. Çalışmanın tamamına göndermede bulunulacaksa parantez içinde yazar soyadı ve yayım yılı yazılır.
Örnek: Birinci Haçlı Seferi ordularının Anadolu’dan geçişi, Türkiye Selçuklu Devleti’ne büyük bir darbe vurdu (Demirkent, 1996).
5. Bir paragrafta aynı çalışmanın aynı sayfasına ikinci defa göndermede bulunulacaksa ikincisinde yazar soyadını vermek yeterlidir, yayım yılını ve sayfasını eklemeye gerek yoktur.
Örnek: Salim Koca (2016), Melikşah’ın kendisine itaatkâr davrandığı sürece Süleyman-şâh’a müdahale etmek niyetinde olmadığını ifade etmektedir… Koca, Melikşah’ın Kutalmışoğullarına karşı bir düşmanlığının olmadığını, Onlar Anadolu’da bir devlet kuracaklarsa bunun ancak kendisinin yüksek hakimiyetini tanımakla mümkün olabileceğini savunmaktadır.
6. Atıfta bulunulan kaynak ciltlerden oluşuyorsa cilt numarası, sayfa numarasından önce yazılır ve “C.” kısaltması ile belirtilir. İngilizce makalelerde cilt için “Vol.” kısaltması kullanılır.
Örnek: (Köymen, 1979, C. 2, s. 30)
A.2. İki veya Daha Fazla Yazarlı Çalışmalar
1. İki yazarlı bir çalışma için her göndermede iki yazarın soyadına da yer verilmelidir. Cümle içinde yazarların soyadları “ve” bağlacı ile bağlanırken parantez içinde ise “&” işareti kullanılır.
Örnek: Sevim ve Merçil (1995, s. 52) bu konuda…
Örnek: (Sevim & Merçil, 1995, s. 52)
2. Üç, dört veya beş yazarlı çalışmalara göndermede bulunulurken sadece ilk göndermede tüm yazarların soyadları yazılır. Takip eden göndermeler için ilk yazarın soyadından sonra “vd.” kısaltması kullanılır.
Örnek: Metin içinde ilk gönderme: Kayapınar, Hocaoğlu, Vardar ve diğerleri (2017, s. 108) bu yaklaşımı sergileyen çalışmaların…
3. Metin içinde ikinci ve sonraki göndermeler: Kayapınar ve diğerleri (2017, s. 110) bu yaklaşımı sergileyen çalışmaların…
Örnek: Parantez içinde ilk gönderme: (Kayapınar, Hocaoğlu, & Vardar, 2017, s. 121)
Parantez içinde ikinci ve sonraki göndermeler: (Kayapınar, vd., 2017, s. 121)
4. Altı veya daha fazla yazarı olan çalışmalara göndermede bulunulurken sadece ilk yazarın soyadı belirtilir.
Örnek: Cümle içinde: Koca ve diğerleri (2000, s. 50)
Parantez içinde: (Koca vd., 2000, s. 50)
5. Soyadları ve adlarının ilk harfleri aynı olan farklı iki yazara göndermede bulunurken yazarların ad ve soyadları kısaltılmadan yazılır.
Örnek: (Rüçhan Arık, 2000), (Remzi Oğuz Arık, 1969)
A.3. Tüzel Kişi Yazarlı Çalışmalar
Eğer bir çalışma tüzel kişiye (devlet kurumları, kuruluşlar, dernekler, çalışma grupları vs.) aitse ad bilgisi göndermede açık ve anlaşılır biçimde yazılmalıdır. Tüzel kişi adı bazı durumlarda kısaltılabilir. Tüzel kişi adı uzunsa ve herkesçe bilinen bir kısaltması varsa ilk göndermede hem tam isim hem de kısaltma kullanılır, sonraki göndermelerde sadece kısaltma kullanılır. Tüzel kişi adı kısaysa ve kısaltıldığında herkes tarafından kolayca anlaşılabilecek nitelikte değilse geçtiği her yerde kısaltılmadan yazılır.
Örnek: Metin içinde ilk gönderme: (Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu [TÜBİTAK] 2015)…
Paragraf içinde sonraki göndermelerde: (TÜBİTAK 2015)…
Örnek: Parantez içinde ilk göndermede: (Türk Dil Kurumu [TDK], 2012, s. 38)
Parantez içinde sonraki göndermelerde: (TDK, 2012, s. 38).
A.4. Yazarı Belli Olmayan Çalışmalar
Bir çalışmada yazar veya tüzel kişi adı bulunmuyorsa göndermede bulunurken yazar alanında geçen ilk birkaç kelime (genellikle başlıktan) ve yıl kullanılır.
Göndermelerde makale başlığı, bölüm başlığı veya web sayfasının adı tırnak içinde: Kitap, dergi, broşür veya rapor başlığı ise italik olarak yazılır.
Örnek: (“Osmanlı Döneminde Kahve”, 2000, s. 18)
(Yenilenebilir Enerji İmkânları, 2000)
A.5. Soyadları Aynı Olan Yazarların Çalışmaları
Kaynakçada aynı soyada sahip birden fazla yazar varsa çalışma ister aynı yılda isterse de farklı yılda yapılmış olsun yazar soyadlarından önce adlarının ilk harfi kısaltılarak tüm göndermelerde kullanılır.
Örnek: (A. Demir, 2003, s. 46)… (H. Demir, 2003, s. 27)
A.6. Birden Fazla Çalışmaya Göndermede Bulunma
1. Aynı parantez içinde birden fazla çalışmaya göndermede bulunulacaksa bunlar yazar soyadlarına göre alfabetik sırada olmalı ve noktalı virgül ile ayrılmalıdır.
Örnek: (Koca, 2016, s. 121; Merçil, 2007, s. 51; Turan, 2015, s. 35)
2. Bir yazara ait farklı çalışmalara göndermede bulunulacaksa, yayım yılı en eski tarihli olandan yeni olana doğru bir sıra takip edilir ve yazarın soyadı göndermenin en başına bir defa yazılır.
Örnek: (Baykara, 1988, s. 12; 1996, s. 38; 1997, s. 57)
3. Bir yazarın aynı yıl yaptığı çalışmalar, yıldan sonra a, b, c… harfleri eklenmek suretiyle ayırt edilir.
Örnek: (Baykara, 1986a, s. 77)… (Baykara, 1986b, s. 59)
A.7. Alıntılayan veya Nakleden Kaynaklar (İkincil Kaynaklar)
1. Çalışmalarda birincil kaynaklara ulaşmak esastır, ama bazı güçlükler nedeniyle ulaşılamamışsa, göndermede alıntılanan veya naknedilen kaynak belirtilir.
Örnek: Çobanoğlu’nun çalışmasında (naklen Köprülü, 2004)…
A.8. Bir Kaynağın Belli Bir Kısmına Göndermede Bulunma
1. Bir kaynağın belli bir kısmına göndermede bulunulurken söz konusu ögenin bölüm, sayfa, tablo ve şekil numarası belirtilir. Bu şekilde kaynak bildirirken ekler için “ek.”, bölüm için “Böl.”, paragraf için “para.” kısaltmaları kullanılır.
Örnek: (Öztürk, 2011, ek. 3), (Öztürk, 2012, Böl. 3), (Öztürk, 2012, Tablo 2), (Öztürk, 2019, para. 2)
2. Bir çalışmada ardışık iki sayfaya veya farklı sayfalara göndermede bulunulacaksa sayfa numaraları arasına virgül (,), ardışık ikiden fazla sayfalara atıf söz konusu ise kısa çizgi (-) konur. İngilizce makalelerde sayfa aralığını belirtmek için “pp.” kısaltması kullanılır.
Örnek: Vergilerin kimi bölgelerde kendi çıkarlarını önde tutan mültezimler eliyle toplanmaya başlaması ve ayarı düşük nomisma darbına girişilmesi ile birlikte değerlendirdiğimizde devletin nasıl önemli vergi kayıpları yaşadığını tasavvur etmek güç değildir (Ostrogorsky, 1991, s. 305,306).
Örnek: Türklerde “Kollektif hakimiyet sistemi” diye bir uygulama gerçekten var mı idi? Yoksa tek hükümdarlık ve hepsi ona bağlı olmak üzere kanat krallıkları usulü mü yürürlükte idi? (Kafesoğlu, 1977, s. 233, 235, 237).
Örnek: Melikşah’ın Kutalmışoğullarına karşı bir düşmanlığının söz konusu değildi. Onlar Anadolu’da bir devlet kuracaklarsa bu ancak kendisinin yüksek hâkimiyetini tanımakla mümkün olabilecekti.(Koca, 2016, s. 322-329)
A.9. Kişisel İletişimler
E-postayla, telefonla, yüz yüze veya başka biçimlerde yapılan kişisel görüşmelere dayalı bilgiler, metin içinde gösterilir, ancak kaynakçaya yazılmazlar.
Örnek: (A. Alp, kişisel iletişim, 27 Nisan 2018)
A.10. Ayet ve Hadisler
Ayetler kaynak gösterilirken sırayla sure numarası ve ayet numaraları verilir.
Örnek: (Kur’an-ı Kerim 5: 3-4)
Hadisler Concordance usülüne göre kaynak gösterilmelidir.
Örnek: (Buhari, Es-Sahih, İman 1)
A.11. Yasa ve Yönetmelikler
1. Yasa veya yönetmeliğin adı ve kabul edildiği yıl parantez içinde verilir.
Örnek: (İlköğretim ve Eğitim Kanunu, 1961)
2. Yasa veya yönetmeliğin ismi çok uzunsa kısaltma yapılabilir.
Örnek: Kanunun adı: İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun
Cümle içinde gönderme: (İnternet Ortamında Yapılan, 2007)
A.12. Yazma Eserler
1. El yazması bir eser kaynak gösterilirken, müellif adından sonra yz. kısaltması konulmalı, katalog numarası ile varak/sayfa numarası belirtilmelidir. Tam künye ise kaynakçada gösterilmelidir.
Örnek: (Taşköpri-zâde, yz. 1269, 2b)
2. Yazma eserin müellifi bilinmiyorsa eserin adı ve bulunduğu kütüphanedeki katalog numarası yazılmalıdır.
Örnek: (Mecmua-i Eş’ar, yz. 13400, 5a)
A.13. Arşiv Belgeleri
Arşiv belgeleri kaynak gösterilirken, metin içindeki kısaltma örnekteki gibi olmalı, açılımı kaynakçada verilmelidir.
Örnek: (BOA, C.HR 146: 7297).
A.14. Yayım Yılı Bulunmayan Basılı Kaynaklar
Bir basılı kaynakta yayım tarihi bulunmuyorsa bunu belirtmek için “t.y.” kısaltması kullanılır. İngilice makalelerde ise “n.d.” kısaltması kullanılır.
Örnek: (Akdoğan, t.y., s. 25)
A.15. Parantez İçindeki Açıklamalarda Gönderme Yapma
Parantez içinde yapılacak bir açıklama esnasında gönderme yapılması gerekirse tarih için köşeli parantez değil, virgül kullanılmalıdır.
Örnek: (Bu konuda daha ayrıntılı bilgi için bk. Togan, 1969)
B. Kaynakça
Makalede kullanılan bütün kaynaklar “Kaynakça”ya alınmalı, makalenin konusu ile ilgili olsa dahi, yazıda değinilmeyen belge ve eserler kaynakçaya dâhil edilmemelidir.
Kaynaklar ana metnin sonunda yazar soyadlarına göre alfabetik olarak verilmelidir. Soyadı Kanunundan öncekiler için yazar adı esas alınmalı, kısaltma yapılmamalıdır.
Kaynaklar, mutlaka Latin alfabesi ile yazılmış olmalıdır.
B.1. Kitaplar, Danışma Kaynakları ve Kitap Bölümleri
Kitap adlarının yazımında başlık ve alt başlıkların sadece ilk kelimeleri ve var ise özel isimler büyük harfle yazılmalıdır. Kitap adları italik yazılır. Yayınevi adlarındaki “Yayınları” kelimesi “Yay.” olarak kısaltılabilir.
B.1.1. Tek Yazarlı Kitaplar
Yazarın Soyadı, A. (Yayım Yılı). Kitabın adı (İtalik). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
Örnek: Konyalı, İ. H. (1965). Abideleri ve kitabeleri ile Konya tarihi. Konya: Yeni Kitap Basımevi.
B.1.2. İki Yazarlı Kitaplar
İki yazarlı kitaplarda yazar soyad ve adları arasında & işareti kullanılır.
Örnek: Sevim, A. & Merçil, E. (2014). Selçuklu devletleri tarihi siyaset, teşkilat ve kültür. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
B.1.3. Üç veya Daha Fazla Yazarlı Kitaplar
1. Yazar sayısı yedi veya daha az ise tüm yazar adları künyede verilir.
Örnek: Akyüz, K., Beken, S., Yüksel, S. & Cunbur, M. (2000). Fuzulî dîvânı. Ankara: Akçağ Yay.
2. Yazar sayısı sekiz veya daha fazla ise ilk altı yazarın bilgisi verilerek üç nokta (…) konur, ardından son yazarın bilgisi verilerek bu kısım kapatılır.
Yazar, A., Yazar, B., Yazar, C., Yazar, D., Yazar, E., Yazar, F., … Yazar, H. (Yayım Yılı). Kitabın adı (İtalik). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
B.1.4. Bir Yazarın Aynı Yıl Yayımlanmış Kitapları
1. Bir yazarın aynı yıl yayımlanan eserlerini ayırt etmek için “a, b, c…” harfleri kullanılır.
Örnek: Merçil, E. (1989a). Kirman Selçukluları. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
Merçil, E. (1989b). Gazneliler devleti. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay
B.1.5. Tüzel Kişi Yazarlı Kitaplar
Yazar kısmına tüzel kişi adı kısaltılmadan yazılır. Eğer yayıncı (yayınevi) ve yazar aynı ise yayıncı yerine Türkçe için “Yazar”, İngilizce için “Author” yazılmalıdır.
Örnek: Türk Dil Kurumu. (2012). Yazım kılavuzu. Ankara: Yazar.
B.1.6. Editörlü Kitaplar
Editörü olan bir kitabın künyesi kaynakçaya yazılırken editör adlarına yazar kısmında yer verilir ve son editörün adından sonra parantez içinde “Ed.” kısaltması kullanılır. Editör bilgisi yerine yayıma hazırlayan kişi belirtilecekse yine parantez içinde “Haz.” kısaltması kullanılabilir.
Örnek: Ceyhan, S. (Ed.). (2015). Türkiye’de tarikatlar. İstanbul: İSAM Yay.
Editörlü bir kitaptaki bir bölüme atıf yapılmışsa bunu kaynakçada gösterirken editör adına yazar kısmında değil, ilgili bölümün başlığından sonra yer verilir. Bölüm başlığı italik yazılmaz.
Yazarın Soyadı, A. (Yayım Yılı). Bölümün başlığı. Editör A. Soyadı & Editör A. Soyadı (Ed.), Kitabın başlığı içinde (sayfa aralığı). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
Örnek: Bezer, G. Ö. (2020). Kavramsal çerçeveden Selçuklu- Abbasi halifeliği ilişkilerine farklı bir bakış. M. A. Hacıgökmen & M. Kesik vd. (Ed.), Selçuklu tarihi ve tarihçiliğinin temel meseleleri (s. 173-178). Konya: Selçuklu Araştırmaları Merkezi Yay.
B.1.7. Çeviri Kitaplar
Bir kitabın herhangi bir yabancı dilden Türkçeye çevirisi kaynak gösterilecekse kitap adından sonra çevirmenin adı belirtilir ve sonrasında “Çev.” kısaltması kullanılır. İngilizce makalelerde “Trans.” kısaltması kullanılır.
Örnek: Cüveynî, A. M. (2013). Tarih-i Cihan Güşa (Öztürk, M. Çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
B.1.8. Ansiklopedi Maddeleri
Yazarın Soyadı, A. (Yayım yılı). Maddenin başlığı. Ansiklopedinin adı (Cilt no, sayfa aralığı). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
Örnek: Sümer, F. (2009). Selçuklular. İslâm ansiklopedisi (C. 36, s. 365-371). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.
B.1.9 Yazar Adı Belirtilmeyen Kitaplar
Kitabın adı italik olarak yazar kısmına yazılır.
Örnek: Malazgirt meydan muharebesi, 26 Ağustos 1071 (1971). Ankara: Gnkur. Bşk. Harp Tarihi Dairesi Bşk. Yay.
B.1.10. Kitapların Cilt ve Baskı Numaralarının Belirtilmesi
Kitap ciltlerden oluşuyorsa cilt numarası kitap adından sonra parantez içinde “C.” kısaltması ile belirtilir. Kaçıncı baskı olduğu belirtilecekse yayınevinden sonra “bs.” kısaltması kullanılır.
Örnek: Köymen, M. A. (2011). Büyük Selçuklu imparatorluğu tarihi (C. 1-3). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
Devellioğlu, F. (2002). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lûgat (19. bs.). Ankara: Aydın Kitabevi Yay.
Not: Eğer yayıncı bir üniversite ise ve üniversite adında şehir adı geçiyorsa basım yerinin yazılmasına gerek yoktur.
Örnek: Yıldız, H. D. (1976). İslâmiyet ve Türkler. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay.
Not: Kaynakçada soyadları ve adlarının ilk harfleri aynı olan farklı iki yazar bulunuyorsa yazar adları künyede köşeli parantez içerisinde verilmelidir.
Örnek: Arık, R. [Rüçhan]. (2000)… Arık, R. [Remzi]. (1969)…
C. Süreli Yayımlar
Düzenli olarak yayımlanan bilimsel dergi, popüler dergi ve gazeteleri içerir. Yazar sayısı ile ilgili hususlarda kitap kaynakçasının yazımındaki kurallar geçerlidir. Süreli yayımlara ilişkin genel kaynakça düzeni şu şekildedir:
Yazarın Soyadı, A., Yazarın Soyadı, B. & Yazarın Soyadı, C. (Yayım yılı). Yazının başlığı. Süreli Yayımın Adı, (Varsa) Cilt no (Sayı numarası), sayfa aralığı. (Varsa) DOI numarası.
C.1. Dergi Makaleleri
1. Dergi ciltler hâlinde yayımlanıyorsa;
Örnek: Köprülü, M. F. (1943). Anadolu Selçukluları tarihinin yerli kaynakları. Belleten, VII/(27), 379-521.
Cilt numarası yoksa;
Örnek: Ögel, B. (1986). Türkiye Selçuklularında devlet ve ordu mehteri. Selçuk Üniversitesi Selçuk Dergisi, 1, 1-20.
2. DOI numarası bulunmayan bir makaleye internet üzerinden erişim sağlandıysa bu çalışmanın bulunduğu web sayfasının URL adresi verilmelidir.
Örnek: Koca, S. (2016). Türkiye Selçuklu devletinin temel iç ve dış politikaları ve sultan I. Gıyâseddîn Keyhüsrev (1192-1196, 1205-1211) . Selçuk Üniversitesi Selçuklu Araştırmaları Dergisi, 5, 25-67. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/285677.
3. Çevrimiçi sunulan içeriğin değişebileceği düşünülüyorsa ilgili makalenin alındığı URL adresinden sonra web sitesine erişim tarihi de belirtilmelidir.
Örnek: Tunca, A. & Durmuş, E. (2019). Büyükannelerin torun büyütme yaşantılarının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 41, 209-226. http://sefad.selcuk.edu.tr/sefad/article/view/969. Erişim tarihi: 18.12.2019.
4. Popüler dergi makaleleri kaynak gösterilirken yayım yılından sonra ay bilgisine de yer verilir. Bu makalelere internet üzerinden erişim sağlandıysa erişim adresi de yazılmalıdır.
Örnek: Odabaşı,Zehra.(2018, Nisan-Mayıs). Vezir Ata Fahreddin Ali Selçuklu- Moğol ittifakını kurdu. Atlas Tarih, 52, 85-89.
C.2. Gazete Yazıları
Kaynakçada gazete yazılarının sayfa numaraları verilirken “s.” kısaltması kullanılır. Gazete adları italik yazılır.
Örnek: Toker, Ç. (2015, 26 Haziran). Unutma notları. Cumhuriyet, s. 13.
Gazete yazısına internet üzerinden erişim sağlandıysa ilgili web sayfasının URL adresi verilmelidir.
Örnek: Karaca, S. (2020, 12 Şubat). Kararlıyım ve yapacağım. Yeni Meram
Erişim adresi: http://www.yenimeram.com.tr/12-subat-2020-yeni-meram gazetesi-393458.htm/3.
D. Tezler
D.1. Kurumsal Bir Veri Tabanında Yer Alan Tezler
YÖK tez veritabanından erişim sağlanan tezler örnekteki gibi kaynak gösterilmelidir.
Örnek: Piyadeoğlu, C. (2008). Büyük Selçuklular döneminde Horasan 1040 1157 (Doktora tezi).
Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
D.2. Yayımlanmamış Tezler
Yazarın Soyadı, A. (Yıl). Tezin başlığı (Yayımlanmamış yüksek lisans/doktora tezi). Kurum adı, Yer bilgisi.
Örnek: Solmaz, S. (2001). Danişmendliler Devleti ve Kültürel Mirasları (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
D.3. Kişisel Web Sayfalarından Erişilen Tezler
Örnek: Tonta, Y. A. (1992). An analysis of search failures in online library catalogs (Doktora tezi, Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley). Erişim adresi: http://yunus.hacettepe.edu.tr/~tonta/publicat.html.
E. Sempozyum ve Kongre Bildirileri
E.1. Yayımlanmış Bildiriler
Yazarın Soyadı, A. (Yayım Yılı). Bildiri adı. Editör/Hazırlayan A. Soyadı (Ed./Haz.), Kitabın başlığı içinde (sayfa aralığı). Basıldığı Şehir: Yayınevi.
Örnek: Öztürk, M. (2001). Selçuklu araştırmalarında Farsçanın önemi. O. Eravşar (Haz.), I. Uluslararası Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Kongresi Bildirileri içinde (s. 181-189). Konya: Selçuk Araştırmaları Merkezi Yay.
E.2. Yayımlanmamış Bildiriler
Yazarın Soyadı, A. (Tarih). Bildiri adı. Etkinliğin Adı, Etkinliğin Yapıldığı Şehir.
Örnek: Köklü, N. (1996). Üniversite öğrencilerinin istatistik kaygı puanlarına etki eden faktörler. Devlet İstatistik Enstitüsü Araştırma Sempozyumu, Ankara.
F. Elektronik Kaynaklar
F.1. E-kitaplar
Yazarın Soyadı, A. (Yayım yılı): Eserin başlığı. Erişim adresi.
Örnek: Pınarbaşı, S. Ö. (2004). Çağlar boyu tahtın simgesel anlamları ışığında Türk tahtları. Erişim adresi: https://ekitap.ktb.gov.tr/TR-81063/caglar-boyu-tahtin-simgesel-anlamlari-isiginda-turk-tah-.html
Kitabın yayım yılı bilinmiyorsa “t.y.” kısaltması kullanılır ve siteye erişim tarihi yazılır.
Örnek:
Akdoğan, Y. (t.y.). Ahmedî Dîvân.
http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/TR,78357/ahmedi-divani.html. Erişim tarihi: 22.12.2015.
F.2. Web Sitelerinden Yapılan Alıntılar
1. Web sitelerinden yapılan alıntılar kaynakçada belirtilirken yazar ve yayım tarihi biliniyorsa siteye erişim adresi yazılır, erişim tarihinin yazılmasına gerek yoktur.
Örnek: Kenesarı, S. (2020, 15 Ağustos). Şehabettin Uzluk ve eşi Nimet Uzluk sağlıklarında Nafiz Bey’den kalan diğer kitap, dergi, fotoğraf ve tıp aletlerini, kendi kitaplarını, resim ve tablolarını, tarihî kartpostallarını Selçuk Üniversitesi’ne bağışladı. Erişim adresi: https://www.yenihaberden.com/susam-tarafindan-yazma-ve-matbu-eserler-kurtarildi-1576918h.htm
2. Yazar biliniyor, ancak tarih belli değilse “t.y.” kısaltması kullanılır ve siteye erişim tarihi yazılır.
Örnek: Razon, N. (t.y.). Gencin meslek seçimini etkileyen faktörler. https://www.ekipnormarazon.com/makalelerimiz/meslek-secimi/gencin-meslek-secimini-etkileyen-faktorler/. Erişim tarihi: 13.03.2020.
3. Yazar bilgisi yoksa yazının başlığı yazar kısmına yazılır ve yine siteye erişim tarihine yer verilir.
Örnek: Hatun kelimesinin etimolojik kökeni hakkında tam anlamıyla uzlaşılamamış ancak Hatun kelimesinin kökenine dair yaygın iki görüş üzerinde durulmuştur. https://www.tarihikadim.com/selcuklu-saltanat-mucadelesinde-hirsli-bir-kadin-terken-hatun/ Erişim tarihi: 16.04.2021.
G. Yasa ve Yönetmelikler
Mevzuatın Adı. (Yıl, Gün ve Ay). T.C. Resmî Gazete (Sayı: …). Erişim adresi.
Örnek: Nükleer İhracat Kontrolü Yönetmeliği. (2020, 13 Şubat). T.C. Resmî Gazete (Sayı: 31038). Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2020/02/20200213-3.htm.
H. Yazma ve Basma (Matbû) Eserler
1. Müellifin adı. Eserin adı. Bulunduğu Kütüphane. Koleksiyon, Katalog numarası, Varak/sayfa aralığı.
Örnek: el- Kütübî Muhammed b. Sakir. Uyûnû’t- tevûrih. Millet Kütüphanesi. Feyzullah Efendi Kitapları, 1491, vr. 70.
2. Basma (matbû) eserlerde yayınevi yerine eserin basıldığı matbaanın adı yazılır. Hicrî tarihler miladî tarihe çevrilmeden yazılır.
Örnek: Ebüzziya Tevfik (1306). Lûgat-ı Ebüzziya. İstanbul: Ebüzziya Matbaası.
I. Arşiv Belgeleri
Arşivin Adı. Belgenin Adı (Sayısı).
Örnek: VGMA (Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi). 2176 No’lu Defter (17).
***
Atıfta bulunma ve kaynakça yazımına dair bu rehberin hazırlanmasında Bilimsel Yayınlarda Kaynak Gösterme,Tablo ve Şekil Oluşturma Rehberi APA 6 Kuralları (Şencan & Doğan, 2017) adlı kitaptan ve Çukurova Üniversitesi SBE Tez Yazım Kılavuzu’ndan (2015) yararlanılmıştır. Bu rehberde bulunmayan veya belirtilmeyen hususlar için bu iki kaynağa müracaat edilmelidir.
Selçuk Üniversitesi Selçuklu Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.