An Analysis of the Ideal Use of Artificial Intelligence Applications in Public Relations

Yıl 2024, , 110 - 141, 30.04.2024

Burak Çeber , Emel Karayel Bilbil

https://doi.org/10.32739/etkilesim.2024.7.13.243

Öz

The initial studies in the field of artificial intelligence (AI) were based on the idea of creating machines
that could mimic human intelligence. However, in today's context, the focus of research has shifted
towards the impact of AI systems that can imitate human intelligence on individuals, organizations,
brands, and even governments, and the transformation caused by this impact. AI is now recognized as
an interdisciplinary field and has the potential to shape and influence business and communication
processes in almost every sector. This study specifically focuses on the use of AI applications in public
relations (PR). It aims to identify the tasks and purposes for which AI applications are utilized in
organizations and agencies, based on the analysis of documents obtained from AI-supported
applications. The study strives to contribute to the ideal use of AI in PR by establishing a framework for
collaboration between humans and machines, or practitioners and AI, and the emergence of metaintelligence resulting from this collaboration. The findings of the study reveal that AI applications are
widely used in various PR processes, including social media monitoring and listening, trend tracking,
and stakeholder analysis. However, it is concluded that this usage alone is not sufficient and meaningful
insights can be obtained when supported by human interpretation.

Anahtar Kelimeler

Artificial Intelligence, Digitalization, Public Relations, Human-Machine Interaction

Yapay Zekâ Uygulamalarının Halkla İlişkilerde İdeal Kullanımına Yönelik Bir Analiz

Öz

Yapay zekâ alanında yapılan ilk çalışmalar insan zekâsını taklit edebilecek makineler yaratma fikri
üzerine temellendirilmiştir. Günümüzde çalışmaların yönü insan zekâsını taklit edebilen makinelerin
kişi, kurum, marka veya devletler üzerinde yaratmış olduğu değişim ve bu değişimin yol açtığı dönüşüm
üzerine çevrilmektedir. Zira artık yapay zekâ disiplinler arası bir çalışma alanı olarak kabul görmekte
ve hemen hemen her sektörde iş ve iletişim süreçlerini şekillendirerek etkisini göstermektedir. Bu
çalışmada yapay zekâ uygulamalarının halkla ilişkilerde kullanımı üzerinde durulmuş; kurum ve
ajanslarda yapay zekâ uygulamalarından hangi görevlerde ve hangi amaçlar için yararlanıldığı, yapay
zekâ destekli uygulamalardan alınan dokümanlar üzerinden ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışma,
yapay zekânın halkla ilişkilerde ideal kullanımına katkıda bulunma çabasıyla insan ile makine veya
uygulayıcı ile yapay zekâ arasında kurulacak olan iş birliğine ve bu iş birliğinden doğan meta zekâya
yönelik bir çerçeve çizmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada yapay zekâ uygulamalarının başta sosyal
medya izleme ve dinleme, trend takibi, paydaş analizi olmak üzere pek çok halkla ilişkiler sürecinde
kullanıldığı görülmekle birlikte bu kullanımın, tek başına yeterli olmadığı ve ancak bir uygulayıcı
tarafından desteklendiğinde (yorumlandığında) anlamlı hale gelebileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yapay Zekâ, Dijitalleşme, Halkla İlişkiler, İnsan ve Makine Etkileşimi, Meta Zekâ

Teşekkür

Teşekkür eder, iyi çalışmalar dilerim.

Kaynakça

• Afzal, K. S. (2018). How PR is intersecting with AI. 1 Mayıs 2021 tarihinde https://www.entrepreneur.com/article/320645 adresinden erişilmiştir.
• Ardila, M. M. (2020). The rise of intelligent machines: How artificial intelligence is transforming the public relations industry (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). University of Southern California.
• Aslan, E., & Kolancı, D. (2019). Semantik web’in marka itibarına etkisi üzerine bir araştırma. The Journal of International Scientific Researches, 3(4), 208-220. 10.23834/isrjournal.493403.
• Aydede, C. (2007). Teorik ve uygulamalı halkla ı̇lişkiler kampanyaları. IMediaCat.
• Aydınalp, Ş. G. (2020). Halkla ı̇lişkiler perspektifiyle yapay zekâ (A.i.).Turkish Studies Social Sciences, 15(4). 2283-2300 10.29228/TurkishStudies.42106.
• Baskin, O., & Aronoff, C. (1992). Public relations: The profession and the practice. WCB Publishers, Dubuque.
• Başol, G. (2008). Bilimsel araştırma süreci ve yöntem. O. Kılıç & M. Cinoğlu (Eds.) Bilimsel araştırma yöntemleri içinde (ss.113-143). Lisans Yayıncılık.
• Biber, A. (2004). Halkla ı̇lişkilerde teorik bir çerçeve. Vadi.
• Bilgici, C. O. (2019) Sosyal medya, büyük veri ve yapay zekânın dijital halkla ilişkilerdeki rolü. E.B. Sarıoğlu (Ed.), Dijital halkla ilişkiler içinde (ss. 117-138). Eğitim Yayınevi.
• Biswal, S. K. (2020). The space of artificial ıntelligence in public relations: The way forward. A. Kulkarni & S. Satapathy (Eds.), Optimization in machine learning and applications algorithms for ıntelligent systems içinde. Springer. https://doi.org/10.1007/978-981-15-0994-0_11.
• Bitirim, S. (2011). Postmodernizm perspektifinden halkla ı̇lişkilerde etkinlikler & ı̇majlar: Halkla ı̇lişkiler etiğinin değerlendirilmesi. S. Becerikli (Der.) Halkla ı̇lişkiler ve reklamın anatomisi/eleştirel bir kavrayış içinde. Ütopya Yayınevi.
• Bogner, F. (1990). Das neue pr-denken: Strategien, konzepte, massnahmen, fallbeispiele effizienter öffentlichkeitsarbeit. Verlag Car Ueberreu ter.
• Boomsonar. (2021). 23 Nisan 2021 tarihinde http://www.boomsonar.com adresinden erişilmiştir.
• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
• Bowen Shannon A. (2006), Autonomy in communication: Inclusion in strategic management and ethical decision-making, a comparative case analysis. Journal of Communication Management, 10(4), 330-352.
• Büyüköztürk. Ş., Kılıç Çakmak. E., Akgün. Ö., Karadeniz. Ş., & Demirel. F. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem.
• Çanak, C. (2021). Turkcell yapay zekâ teknolojileri. 23 Ekim 2021 tarihinde https://www.youtube.com/watch?v=V53YKtQZcWc adresinden erişilmiştir.
• Canela. (2019). Artificial intelligence reaches public relations. 26 Nisan 2021 tarihinde http://canelapr.com/artificial-intelligence-reaches- public-relations/ adresinden erişilmiştir.
• Chomsky, N. (2003). Propaganda ve kamusal aklın kontrolü. R. W. McChesney, E. M. Wood, J. B. Foster (Eds.), Kapitalizm ve enformasyon çağı: Küresel iletişim devriminin politik ekonomisi içinde (ss. 209-222). Epos Yayınları.
• Copeland, B. J. (2019). Artificial intelligence. 21 Mart 2021 tarihinde https://www.britannica.com/technology/artificial-intelligence adresinden erişilmiştir.
• Cutlip, S. M., Center, A. H., & Broom, G. M. (1994). Effective public relations. Prentice Hall, Englewood Cliffs.
• Çelebi, N. (1996). Sosyal bilimlerde yöntem. Aba Yayınları.
• Dowie, M. (1995). Lies, damn lies, and the public relations industry. İçinde: J. Stauber & S. Rampton (Eds.), Toxic sludge is good for you! Lies, damn lies and the public relations industry içinde. Common Courage Press.
• Dühring, L. (2015). Lost in translation? On the disciplinary status of public relations. PR Inquiry, 4(1), 5-23.
• Erdoğan, İ. (2006). Teori ve pratikte halkla ı̇lişkiler. Erk Yayın.
• Ewen, S. (1997). In spin we trust: A conversation with Stuat Ewen (Interview) Steven Heller. Basic Books.
• Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2000). How to design and evaluate research in education. McGraw-Hill.
• Freebody, P. (2003). Qualitative research in education: Interaction and practice. SAGE Publications.
• Galloway, C., & Swiatek, L. (2018) Public relations and artificial intelligence: It’s not (just) about robots. Public Relations Review, 44, 734–740.
• Global Communications Report. (2019). 2019 Global communications report: PR tech: The future of technology in communications. USC Annenberg Center for Public Relations. 21 Haziran 2021 tarihinde annenberg.usc.edu/research/center-public-relations/global-communications-report. adresinden erişilmiştir.
• Grunig J. E., & Hunt, T. (1984). Managing public relations. Holt, Rinehart and Winston.
• Grunig, J. E. (1989). Symmetrical presuppositions as a framework for public relations theory. Carl H. Botan & V. Hazleton (Eds.), Public relations theory içinde (ss. 17-44). Lawrence Erlbaum Associates.
• Guzman A. L., & S. C. Lewis (2020). Artificial intelligence and communication: A Human-machine communication research agenda. New Media & Society, 22(1), 70-86. doi:10.1177/1461444819858691.
• Gülşen, İ. (2019). İşletmelerde yapay zeka uygulamaları ve faydaları: Perakende sektöründe bir derleme. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 11(2), 407-436.
• Horkheimer, M., & Adorno, T. W. (1996). Aydınlanmanın diyalektiği (O. Özügül Çev.) Kabalcı Yayınevi.
• Jarrahi, M. H. (2018). Artificial intelligence and the future of work: Human-AI symbiosis in organizational decision making. Business Horizons, 61, 577-586. 10.1016/j.bushor/FS-04-2018-0042.
• Karamustafa, E., & Arsan, B. (2019). Gelecekte karar vericiler kim olacak? İnsan mı yapay zekâ mı? ICOMEP’19 –Spring International Congress of Management, Economy and Policy 2019, İstanbul.
• Kayım, N. (2021). Yapay zekânın halkla ı̇lı̇şkı̇ler uygulamalarındakı̇ yeri (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Ünı̇versı̇tesı̇ Sosyal Bı̇lı̇mler Enstı̇tüsü.
• Kazancı, M. (1980). Halkla ilişkiler. Basın ve Yayın Yüksek Okulu Basımevi.
• Litwack, J. (2017). Comment l’intelligence artificielle change les relations publiques. 19 Eylül 2021 tarihinde https://www.national.ca/fr/perspectives/detail/comment-l-intelligence-artificielle- change-les-relations-publiques/ adresinden erişilmiştir.
• McGeady, A. (2017). How artificial intelligence will change public relations. 8 Mart 2021 tarihinde http://bigfishpr.com/how-artificial- intelligence-will-change-public-relations/ adresinden erişilmiştir.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. Jossey-Bass.
• Nabiyev, V. (2012). Yapay zekâ: İnsan - bilgisayar etkileşimi. Seçkin Yayınları.
• Okay, A., & Okay, A. (2016). Halkla ı̇lişkiler kavram strateji ve uygulamaları. Der Y ayınları.
• O’Leary, Z. (2017). The essential guide to doing your research project. SAGE Publications Inc.
• Panda, G., Upadhyay A. K., & Khandelwal, K. (2019). Artificial intelligence: A strategic disruption in public relations. Journal of Creative Communications, 14(3), 196–213. doi:10.1177/0973258619866585.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün ve S. B. Demir (Çev.). Pegem Akademi.
• Peltekoğlu, F. B. (2011). Halkla ı̇lişkiler okuryazarı olabilmek. S. Becerikli (Drl.), Halkla ı̇lişkiler ve reklamın anatomisi/eleştirel bir kavrayış Iiçinde (ss. 9-16).Ütopya Yayınevi.
• ----------------------(2016). Halkla ı̇lişkiler nedir?. Beta Basım Yayım.
• ----------------------(2018). 2018'in dijital penceresinden halkla ı̇lişkiler. 10 Ekim 2020 tarihinde https://www.filizbaltapeltekoglu.com/guncel/55-2018-de-dijitalinpenceresinden- halkla-iliskiler.html adresinden erişilmiştir.
• Pieczka, M. (2002). Paradigmalar, sistem teorisi ve halkla ı̇lişkiler. L’Etang, & J. M. Pieczka (Der.), Halkla ı̇lişkilerde eleştirel yaklaşımlar içinde (ss. 215-261). Vadi Yayınları.
• Pirim, A. G. H. (2006). Yapay zekâ. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 1(1), 81-93.
• Rahikainen, E. (2020). Constructing pr professionals’ understanding of aı for pr purposes – a repertoire analysis of pr professıonals’ blog texts (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Jyväskylä University School of Business and Economics.
• Roetzer, P. (2018). The future of AI in PR. 19 Eylül 2021 tarihinde https://www.youtube.com/watch?v=nfc1F_9qCv4 adresinden erişilmiştir.
• Rogers, C. (2019). How artificial intelligence and big data will affect the future of PR. 22 Nisan 2021 tarihinde https://instituteforpr.org/how-artificial- intelligence- and-big-data-will-affect-the-future-of-pr/ adresinden erişilmiştir.
• Sepetci, T. (2015). Bir kavram ve meslek olarak halkla ı̇lişkileri eleştirel ekonomi politik perspektiften analiz etmenin gerekliliği. Intermedia International E-journal, 2(1), 222-234.
• Shankar, V. (2018). How artificial intelligence (AI) is resha- ping retailing. Journal of Retailing, 94(4), 5-11.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayınevi.
• Tellan, D. (2011). Halkla ilişkiler endüstrisinde geriye bakmak: Kavramlar ve karakterler. S. Becerikli (Der.), Halkla ı̇lişkiler ve reklamın anatomisi/eleştirel bir kavrayış içinde (ss. 32-53). Ütopya Yayınevi.
• Tikveş, Ö. (2005). Halkla İlişkiler & reklâmcılık: Temel ı̇lkeler-uygulamadan örnekler. Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Tisch, D. (2018). The elevation of public relations - A discussion paper on a profession’s present – and its possible future. Argyke Public Relationships, 1-8.
• Tortop, N. (1986). Halkla ilişkiler. Yargı Yayınları.
• Valin, J. (2018). Humans still needed: An analysis of skills and tools in public relations. Discussion paper. Chartered Institute of Public Relations.
• Valin, J., & Gregory, A. (2020). Ethics guide to artificial intelligence in PR. Chartered Institute of Public Relations. 2-19. 10.13140/RG.2.2.17493.65768.
• Wilcox, D. L., Ault, P. H., Agee, W. K. & Cameron G. T. (2001). Essentials of public relations. Addison-Wesley Longman..
• Yaylagül, L. (2008). Kitle ı̇letişim kuramları /egemen ve eleştirel yaklaşımlar. Dipnot Yayınları.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.