Physical and chemical properties of drinking and usage waters of Mardin

Yıl 2019, Cilt: 90 Sayı: 2, 76 - 82, 15.06.2019

Semra Gürbüz , Aslı Çelikel Güngör

https://doi.org/10.33188/vetheder.486414

Öz

This
study aims to investigate the physical and chemical content of storage, well
and network water used in Mardin and to evaluate it in terms of human health.
In this study, 111 water samples were collected from Mardin, including 11
storage, 39 well and 61 network water were subjected to physical and chemical
analysis. The taste and odor analyze of the samples were done organoleptically.
The turbidity and color analyses were done by turbidimeter and nessler tupe
respectively and the pH and electrical conductivity parameters of the samples
were measured with the double channel digital multimeter. Ammonia, iron,
chloride, calcium, magnesium and total hardness parameters of the waters were
determined by spectrophotometer.  It was determined that the taste, odor, ammonium, chloride
and calcium values of the water samples were in compliance with the limits set
by the Regulation on Water Intended for Human Consumption and TS 266. The pH
value of %0.9 of water samples, turbidity and colour of% 0.9 water samples,
electrical conductivity of %0.9 water samples and iron value of %23.42 of water
samples did not comply with the Regulation on Water Intended for Human Consumption
and TS 266.  The magnesium amount of %18.02 water samples and total hardness value of %
8.10 of water samples did not comply with TS 266. No statistically significant
difference was found between the physical and chemical parameter values of the
water samples collected from storage, well and network (P> 0.05).  As indispensable for human
life, It is recommended that water should be monitored continuously in terms of
quality parameters in order to prevent health risks and prevent usage problems.    

Anahtar Kelimeler

chemical properties, mardin, physical properties, water

Mardin içme ve kullanma sularının fiziksel ve kimyasal özellikleri

Öz

Bu çalışmada Mardin’de kullanılan depo, kuyu ve şebeke sularının fiziksel ve kimyasal içerikleri bakımından incelenmesi ve insan sağlığı yönünden değerlendirilmesi amaçlamıştır. Çalışmada Mardin’den 11 depo suyu, 39 kuyu suyu ve 61 şebeke suyu olmak üzere 111 adet su örneği toplanmıştır. Örneklerinin tat ve koku analizleri organoleptik olarak bulanıklık ve renk analizleri sırasıyla turbidimetre ve nessler tüp ile, pH ve elektriksel iletkenlik parametreleri çift kanallı dijital multi metre, amonyum, demir, klorür, kalsiyum, magnezyum ve toplam sertlik parametreleri ise spektrofotometre ile tespit edilmiştir.  Su örneklerinin tat, koku, amonyum, klorür ve kalsiyum değerlerinin İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik ve TS 266 Standardında belirtilen limitlere uygun olduğu saptanmıştır. Örneklerin %0.9’unun pH, %0.9’unun bulanıklık ve renk, %0.9’unun elektriksel iletkenlik, %23.42’sinin demir değerlerinin İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik ve TS 266’ya uygun olmadığı, %18.02’sinin magnezyum değeri, %8.10’unun ise toplam sertlik değerinin TS 266’da belirtilen değerlere uygun olmadığı saptanmıştır.  Analizi yapılan depo, kuyu ve şebeke suyu örneklerinin fiziksel ve kimyasal parametre değerleri arasında, istatistiksel olarak   anlamlı bir fark tespit edilmemiştir (p>0.05). İnsan hayatı için vazgeçilmez öneme sahip olan suyun sağlık açısından risk oluşturmasının önlenmesi ve kullanım problemlerinin engellenmesi içinkalite parametreleriyönünden düzenli izlenmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Mardin, Su, kimyasal özellik, fiziksel özellik, Mardin

Kaynakça

• Kayaardı S (2015): Gıda Hijyeni ve Sanitasyon. Sidas Yayınevi 7. Baskı, İzmir.
• DSİ (2018): http://www.dsi.gov.tr/toprak-ve-su-kaynaklari erişim tarihi:14/10/2018.
• Tayar M, Haşıl Korkmaz N, Özkeleş HE (2017): Beslenme İlkeleri. Dora Yayınevi 4. Baskı, Bursa.
• Tuluk B, Kayserili Orhan F, Kaşali K (2017): Erzurum ili şebeke sularının fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik kaliteleri üzerine bir araştırma. J Turgut Ozal Med. Cent. 24(1), 25-30. DOI: 10.5455/jtomc.2016.08.088
• TSE (2005): TS 266 Sular-İnsani Tüketim Amaçlı Sular. Türk Standartları Enstitüsü, 29 Nisan 2005.
• Council Directive (1998): Official Journal of the European Communities. Council Directive 98/83/EC of 3 November 1998. On the quality of water intended for human consumption. L 330, 41, 5 December 1998, p: 32.
• iTASHY (2005): T.C. Sağlık Bakanlığı İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik Resmi Gazete Tarihi: 17.02.2005 Resmi Gazete Sayısı: 25730.
• Taşpınar B (2016): Salarha havzası akarsularında evsel atık sulardan dolayı oluşabilecek bakteriyolojik ve deterjan kökenli kirliliğin araştırılması. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi Su Ürünleri Anabilim Dalı Rize, s.75.
• Çankaya S, Topbaş M, Yavuzyılmaz A, Yeşilbaş-Üçüncü Ş, Karakullukçu S, Kolaylı CC, Dilaver İ, Acar G, Parlak B, Şahin K, Hamzaoğlu K, Bölükbaş C, Çan G, Beyhun, NE (2017): Trabzon halk çeşmelerinin fiziksel, kimyasal, mikrobiyolojik yönden değerlendirilmesi. Türk Hij. Den. Biyol. Derg., 74(1), 21-28.
• Ağaoğlu S, Ekici K, Alemdar S, Dede S (1999): Van ve yöresi kaynak sularının mikrobiyolojik, fiziksel ve kimyasal kaliteleri üzerine araştırmalar. Van Tıp Dergisi 6(2), 30-33.
• Dönderici ZS, Dönderici A, Başarı F (2010): Kaynak sularının fiziksel ve kimyasal Kaliteleri üzerine bir araştırma. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi, 67(4), 167-172.
• Çavuş A, Atıcı AA, Şen F (2017): Van-merkez içme sularının su kalite kriterlerinin incelenmesi. YYÜ Tar. Bil. Dergisi 27(3), 326-336.
• WHO (1996): Guidelines for drinking water quality, 2nd ed. Vol. 2. Health criteria and other supporting information. Geneva.
• Alemdar S, Kahraman T, Ağaoğlu S, Alişarlı M (2009): Bitlis ili içme sularının bazı mikrobiyolojik ve fizikokimyasal özellikleri. Ekoloji, 19(73), 29-38.
• Koçak Ö, Güner A (2009): Erzurum İl merkezindeki içme ve kullanma sularının kimyasal, fiziksel ve mikrobiyolojik kalitesi. Atatürk Üniv. Vet. Bil. Dergisi, 4(1), 9-22.
• Örgev C, İnanç İ (2004): Doğal zeolit’in doğal kaynak sularında pH, iletkenlik ve sertlik özelliklerinin düzenleyicisi olarak kullanımı. BİYOMUT, 256-257.
• Kuruma H, Poetzschke J (2002): İçme sularında amonyum iyonlarının uzaklaştırılmasında membran filtrasyon uygulaması. Ekoloji, 11(42), 45-48.
• Yelekçi S, Acemioğlu B, Avcı H (2012): Kilis il merkezi içme sularının kullanılabilirliğinin araştırılması. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 5(2), 77-81.
• Yılmaz M, Bolu F, Mayda AS, Poyraz B (2017): Düzce’de satılan şişe suları ile musluk sularının ağır metal düzeylerinin incelenmesi. Konuralp Tıp Dergisi 9(1), 24-29.
• Kılıç Altun S, Paksoy N, Dinç H (2017): The investigation of physicochemical parameters of drinking and ground waters in Şanlıurfa and Adıyaman. TURJOEM 2-1(3), 377-382.
• Atasoy N, Mercan U, Alacabey İ, Kul AR (2011): Van şehir merkezindeki içme ve musluk suyunda bulunan ağır metaller ve bazı makro element seviyeleri. Hacettepe J. Biol. & Chem, 39(4), 391–396.