Örgütsel insandışılaştırma; bir çalışanın örgütü tarafından nesneleştirildiğini, kişisel öznelliğinin reddedildiğini ve sanki örgütün amaçlarına yönelik bir araç ya da aletmiş gibi hissettirildiğine dair hissi deneyimidir. İnsandışılaştırma tutum ve davranışlarına örgütsel ortamlarda sıklıkla rastlanmaktadır ve bu konunun detaylı bir şekilde araştırılması önem taşımaktadır. Sosyal psikoloji alanında mevcut olan çok sayıda insandışılaştırma araştırmasının aksine, örgütsel ortamlardaki insandışılaştırmaya yönelik ilgi oldukça yenidir. Bu alanda, görgül araştırmalar halen yetersizdir ve bu olgunun öncülleri ve sonuçlarının araştırılması için daha fazla çaba harcanmalıdır. Bu araştırma örgütsel insandışılaştırma üzerine teorik bir çerçeve sunuyor olması yanı sıra, örgütsel insandışılaştırmanın işe angaje olma, iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisini inceleyen bir çalışmayı da içermektedir. Bu amaçla İstanbul’da çalışan 520 kişi üzerinde anket uygulanmıştır. Bu araştırmanın sonuçları örgütsel insandışılaştırmanın çalışanların işe angaje olmaları ve iş tatminleri üzerinde olumsuz, işten ayrılma niyetleri üzerinde ise olumlu etkisi olduğunu, bununla birlikte örgütsel insandışılaştırma ve çalışanların işten ayrılma niyetleri üzerindeki ilişkide çalışanların işe angaje olmaları ve iş tatminlerinin aracı role sahip olduğunu ortaya koymaktadır.
Örgütsel insandışılaştırma İşe angaje olma İş tatmini İşten ayrılma niyeti
yok
yok
yok
Organizational dehumanization refers to “the experience of an employee who feels objectified by his or her organization, denied personal subjectivity, and made to feel like a tool or instrument for the organization’s ends” (Bell & Khoury, 2011: 168). Dehumanizing attitudes and behaviors frequently occur in organizational settings, and it is of critical importance to investigate this issue in detail. In contrast to a large amount of research on dehumanization that can be found in the domain of social psychology, interest in the construct of dehumanization in organizational settings is rather recent. In this domain, empirical research is still scarce, and more efforts should be devoted to exploring both the antecedents and consequences of this phenomenon. In addition to providing a theoretical framework on organizational dehumanization, this study includes a study that the impact of organizational dehumanization on work engagement, job satisfaction, and intention to leave. A survey was conducted on 520 people who work in Istanbul. The results of this paper reveal that organizational dehumanization has a negative effect on employee engagement and job satisfaction, whereas it has a positive effect on intention to leave. The results also reveal that work engagement and job satisfaction have mediating effects on the relationship between organizational dehumanization and intention to leave.
Organizational dehumanization Work engagement Job satisfaction Intention to leave
yok
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Proje Numarası | yok |
Yayımlanma Tarihi | 22 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 20 Sayı: 1 |