ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN ‘ETKİLİ ÖĞRETİM VE ETKİLİ ÖĞRETMEN DAVRANIŞLARINA’ İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2020, Cilt: 20 Sayı: 1, 375 - 395, 06.03.2020

Osman Aslan , Durmuş Kılıç

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.52925-583804

Cited By: 2

Öz

Başarılı bir eğitimin en önemli anahtarı öğretmendir. Eğitimin kalitesinde, öğretmenin etkinliği belirleyici rol oynamaktadır. Geleneksel eğitim anlayışının kaybolmaya yüz tuttuğu günümüz dünyasında hem öğrencinin hem de öğretmenin eğitim sürecindeki rolü artık değişmektedir. Değişen rollerle birlikte öğretmene düşen en önemli görev ise etkili bir öğrenme ortamı sunmak için gerekli olan davranışlar ortaya koymaktır. Etkili öğretmen davranışlarının incelendiği bu çalışmanın temel amacı ‘ortaokul öğrencilerin etkili öğrenme ve etkili öğretmen davranışlarına ilişkin görüşlerini’ araştırmaktır. Nicel araştırma yöntemi kullanılarak tasarlanan bu araştırma, tarama deseni olarak yapılandırılmış ve kesitli araştırma türü kullanılmıştır. Çalışmada veriler, Tokat merkezde eğitime devam eden 611 ortaokul öğrencisinden, ‘Etkili Öğrenme ve Etkili Öğretmen Davranışları’ başlıklı üçlü likert tipi ölçek kullanılarak elde edilmiştir. Elde edilen veriler SPSS programı ile frekans, yüzdelik dilim ve puan ile ifade edilmiş ve yorumlanabilir hale getirilmiştir. Bunun yanında Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis Testi ile analiz edilerek, cinsiyet ve sınıf seviyelerine göre farklılıklarına bakılmıştır. Çalışmanın sonucunda, öğrencilere göre öğretmenler genel olarak etkili öğretimi destekleyecek nitelikte dersi sunmakta ve etkili öğretmen davranışları ortaya koymaktadırlar. Ayrıca kız öğrenciler, erkek öğrencilere nazaran, öğretmenlerin ders işleme stratejilerini daha etkili bulmaktadırlar.

Anahtar Kelimeler

Öğretim, yöntem, etkili öğretim, etkili öğretmen

Kaynakça

• Alpar, D., Batdal, G. ve Avcı, Y. (2007). Öğrenci merkezli eğitimde eğitim teknolojileri uygulamaları. HAYEF: Journal of Education, 4(1), 19-31.
• An, N. (2004). Öğretmenlerin geliştirilmesi ve etkili öğretmen davranışları. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(16), 103-119.
• Bailey, M. K. and Nunan, D. (Eds.). (1996). Voices from the language classroom. New York: Cambridge University Press.
• Barwani,T.A.A., Al-Ani, W.T. and Amzat, I.H. (2012). An effective teaching model for public school teachers in the sultanate of oman. Education, Business and Society: Contemporary Middle Eastern Issues, 5(1), 23-46. doi:http://dx.doi.org/10.1108/17537981211225844
• Bérci, M.E. and Griffith, B. (2005). “What does it mean to question?”. Interchange. 36(4), 405-430.
• Borich, G. D. (2017). Etkili öğretim yöntemleri:Araştırma temelli uygulama(B. Acat, Çev. Ed.). Ankara:Nobel.
• Brophy, J. (2002). Teaching: Educational practices series-1. UNESCO. The International Bureau of Education.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (18. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Claydon, L. S. (2015). Rigour in quantitative research. Nursing Standard, 29(47), 43. doi:http://dx.doi.org/10.7748/ns.29.47.43.e8820
• Creemers, B. P. (1994). The effective classroom. New York:Cassell.
• Downer, J. T., Stuhlman, M., Schweig, J., Martínez, F. J., and Ruzek, E. (2015). Measuring Effective Teacher-student interactions from a student perspective: A multi-level analysis. The Journal of Early Adolescence, 35(5–6), 722–758.
• Eckhardt, K. W. and Ermann, M. D. (1977). Social research methods: Perspective, theory, and analysis. New York: Random House.
• Güven, S. (2006). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme dersinin kazandırdığı yeterlilikler yönünden değerlendirilmesi (İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 4(2), 165-179.
• Hamre, B. K. and Pianta, R. C. (2007). Learning opportunities in preschool and early elementary classrooms. School readiness and the transition to school. USA: Paul H. Brookes. 
• Harrelll, P.E. and Jackson, J.K. (2004). Redefining teacher quality: myth of No Child-Left Behind. Teacher Education and Practice. 17(2), 131-45.
• Heale, R., ve Twycross, A. (2015). Validity and reliability in quantitative studies. Evidence - Based Nursing, 18(3), 66-67. doi:http://dx.doi.org/10.1136/eb-2015-102129
• Hurk, H.T.G.V., Houtveen, A. A. M. and Grift, W. J. C. M. V. (2016). Fostering effective teaching behavior through the use of data-feedback. Teaching and Teacher Education, 60, 444-451. doi.org/10.1016/j.tate.2016.07.003.
• Johnson, J.A. (2016). Enhancing Taekwondo Pedagogy through Multiple Intelligence Theor. Journal of Martial Arts Anthropology, 16(3), 57-64.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (27.Baskı). Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
• Kerlinger, F. N., and Lee, H. B. (1999). Foundations of behavioral research. Belmont, CA: Wadsworth.
• Kılıç, D., Sökmen, Y. ve Yasul, A. F. (2016). Etkili Öğretmen Ölçeği:Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. 15.Uluslar Arası Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
• Kolb, D. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs. New Jersey, USA: Prentice Hall.
• Muijs, D. and Reynolds, D. (2017). Effective Teaching: Evidence and Practice. London:Sage.
• Özçelik, D.A. (1981). Okullarda ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM-Eğitim Yayınları.
• Pianta, R. C. and Allen, J. (2008). Building capacity for positive youth development in secondary school classrooms: Changing teachers’ interactions with students. In Shinn, M., Yoshikawa, H. (Çev.), Toward positive youth development: Transforming schools and community programs. New York, USA: Oxford University Press. 
• Pillsbury, P. (2005). Only the best: hiring outstanding teachers. Leadership, 35(2), 36-45.
• Romano, G. (1992), Comment favoriser le développement des habiletes de pensee chez nos eleves. Pedagogie Collegiale, 6(1), 17-21.
• Rosenshine, B. V. (1986). Synthesis of research on explicit teaching. Educational Leadership, 43(7), 60-69.
• Scheerens, J. (1992). Effective schooling: Research, theory and practice. London: Caseell
• Sim, J. and Wright, C. (2000). Research in health care: Concepts, designs and methods. Andover: Cengage Learning.
• Spyridakis, J. H. (1992). Conducting research in technical communication: The application of true experimental designs. Technical communication, 607-624.
• Stuart, G., Hoge, M. and Tondora, J. (2004). Theory and evidence-based teaching strategies: Implications for behavioral health. In Concept paper for the May 2004 Annapolis Coalition Conference on Behavioral Health Workforce Competencies.
• Şahin, A. (2011). Öğretmen algılarına göre etkili öğretmen davranışları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 239-259.
• Sternberg, R. J. and Grigorenko, E. L. (2002). The theory of successful intelligence as a basis for instruction and assessment in higher education. In D. F. Halpern and M. D. Hakel, Applying the science of learning to university teaching and beyond. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Tatar, E. ve Tatar, E. (2007). Öğrenme Stillerine Dayalı Öğretim. Journal of Qafqaz Universityi 20, 126-130.
• Thomas, R. M. (1998). Conducting educational research: A comparative view. Greenwood Publishing Group.
• Torrey, W. C. and Gorman, P. G. (2005). Closing the gap between what services are and what they could be. In R. E. Drake, M. R. Merrens, and D. W. Lynde, Evidence-based mental health practice: A textbook. USA: W. W. Norton & Company.
• Yıldırım, A ve Öztürk, E. (2002). Sınıf öğretmenlerinin günlük planlarla ilgili algıları: Öncelikler, sorunlar, öneriler. İlköğretim-Online E-Dergi, 1(1), 17-27.