Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN ÖZ DÜZENLEME ÖĞRENME STRATEJİLERİNİN VE AKADEMİK BAŞARILARININ ÖZ YETERLİK İNANÇLARINI YORDAMA GÜCÜ

Yıl 2020, Cilt: 20 Sayı: 1, 396 - 414, 06.03.2020
https://doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.52925-596157

Öz



Çalışmanın amacı, Eğitim Fakültesi öğrencilerinin kendi öğrenme süreçlerinde kullandıkları bilişsel (yineleme, açımlama, düzenleme, eleştirel düşünme), metabilişsel ve zaman/çevre yönetimi öz düzenleyici öğrenme stratejilerinin ve akademik başarılarının, öğrencilerin öz yeterlik inançları üzerindeki ortak etkisini belirlemektir. Çalışmanın örneklemine, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim gören 211, 3. sınıf lisans öğrencisi dâhil edilmiştir. Öğrencilerin öz düzenleyici öğrenme stratejilerini ve öz yeterlik inançlarını belirleyebilmek için “Güdülenme Ölçeği ve ve Bilişsel, Metabilişsel ve Zaman/Çevre Yönetimi Ölçeği’nden” yararlanılmıştır. Çalışmada, değişkenler arasındaki ilişkiler, çoklu doğrusal regresyon analizi ile belirlenmiştir. Çoklu regresyon analizi sonucuna göre; bilişsel, metabilişsel, zaman/çevre yönetimi öz düzenleyici öğrenme stratejileri ve akademik başarı yordayıcı değişkenleri birlikte, öğrencilerin öğrenmeye yönelik öz yeterlik inançları ile orta düzeyde ve anlamlı bir ilişki göstermektedir. Elde edilen bulguya göre, belirtilen yordayıcı değişkenlerin birlikte, öğrenci öz yeterlik inancının yaklaşık %32’sini açıkladığı söylenebilir. Çalışmadan elde edilen standardize edilmiş regresyon katsayılarına göre, yordayıcı değişkenlerin, öğrencilerin öz yeterliği üzerindeki önem sırası; açımlama, eleştirel düşünme, akademik başarı, düzenleme, metabilişsel, zaman/çevre yönetimi, yineleme stratejileridir.

Kaynakça

  • Akın, A. (2008). The relationships between university students’ chemistry laboratory anxiety, attitudes, and self-efficacy beliefs. Australian Journal of Teacher Education, 35(8), 48-49.
  • Alcı, B., Erden, M., & Baykal, A. (2008). Üniversite öğrencilerinin matematik başarıları ile algıladıkları problem çözme becerileri, öz yeterlik algıları, bilişüstü öz-düzenleme stratejileri ve ÖSS sayısal puanları arasındaki açıklayıcı ve yordayıcı ilişkiler örüntüsü. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 25(2), 53-68.
  • Al-Harthy, I. S., Was, C. A., & Isaacson, R. M. (2010). Goals, efficacy and metacognitive self-regulation a path analysis. International Journal of Education, 2(1), 1-20.
  • Arends, R. I., (1998). Resource handbook, learning to teach. Boston, MA: McGrow-Hill.
  • Arslan, A. (2012). İlköğretim öğrencilerinin öz yeterlik inancı kaynaklarının öğrenme ve performansla ilgili öz yeterlik inancını yordama gücü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), 1907-1920.
  • Bahar, H. H. (2019). Sınıf öğretmen adaylarında akademik öz-yeterlik algısının akademik başarıyı yordama gücü. İlköğretim Online, 18(1).
  • Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: WH Freeman/Times Books/Henry Holt & Co.
  • Bandura, A. (1994). Self-efficacy. V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior. (s. 71-81). New York: Academic Press.
  • Bartels, J. M., Jackson, S. & Kamp, A. D. (2009). Volitional regulation and self regulated learning: An examination of individual differences in approach avodance achievement motivation, Electronic Journal of Research in Educational Psychology, 7(2), 605-626.
  • Baumgartner, H., & Homburg, C. (1996). Applications of structural equation modeling in marketing and consumer research: A review. International Journal of Research in Marketing, 13(2), 139-161.
  • Browne, M.W., & Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. In: Bollen, K.A., & Long, J.S. (Eds.), Testing structural equation models (s. 136-162). Beverly Hills, CA: Sage
  • Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal Bilimler için el kitabı. İstatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, S., Akgün, Ö. E., Özkahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). The validity and reliability study of the Turkish version of the motivated strategies for learning questionnaire. Educational Sciences: Theory & Practice, 4(2).
  • Cabı, E. (2015). Öğretmen adaylarının öz-düzenleme stratejileri ve akademik başarısı: Boylamsal bir araştırma. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(3).
  • Cohen, L., Manion, L. & Morrison, K. (2005). Research methods in education. New York: Routledge Falmer
  • Çekim, Z. & Aydın, S. (2018). Ortaokul öğrencilerinin fen öğrenmeye yönelik motivasyonları ve kullandıkları öğrenme stratejileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 451-468.
  • Dewey, J. (1997). Experience and education. First touchstone education. NY: Kappa Delta Pi.
  • Diseth, A. (2011). Self-efficacy, goal orientation and learning strategies as mediators between preceding and subsequent academic achievement. Learning and Individual Differences, 21, 191-195.
  • Ennis, R. H. (1996). Critical thinking. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
  • Entwistle, A. (2003). Styles of Learning and Teaching: An Integrated Outline of Educational Psychology for Student, Teacher, and Lecturer. London: David Fulton Publishers.
  • Erkuş, A. (2013). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Güneş, Z. Ö., Barış, Ç. Ç. & Kırbaşlar, F. G. (2013). Fen bilgisi öğretmen adaylarının matematik okuryazarlığı öz-yeterlik düzeyleri ile eleştirel düşünme eğilimleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 47-64.
  • Hair J.F., Black, W.C., Babin, B.J. & Anderson R.E. (2010). Multivariate data analysis. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
  • Heo, H. (2000). Theoretical underpinnings for structuring the classroom as self-regulated learning environment. Educational Technology Intentional, 2(1), 31-51.
  • Hurk Van Den, M. (2006). The relation between self-regulated strategies and individual study time, prepared participation and achievement in a problembased curriculum. Active Learning in Higher Education, 7(2), 155–169, doi: 10.1177/1469787406064752.
  • Israel, E. (2007). Self-regulation instruction, science achievement and selfefficacy. (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • İlhan, M., & Çetin, B. (2014). LISREL ve AMOS programları kullanılarak gerçekleştirilen yapısal eşitlik modeli (yem) analizlerine ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2), 26-42.
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, D. (2019). Yedinci sınıf öğrencilerinin matematik başarılarının yordanması: Motivasyon, öz-düzenleyici öğrenme stratejileri ve üst bilişsel farkındalığın rolü. Ondokuz Mayıs University Journal of Education, 38(1).
  • Kezer, F., Oğurlu, Ü., & Akfırat, O. N. (2016). Eleştirel düşünme eğilimi, genel öz yeterlik ve umutsuzluk arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(34).
  • Kline, R.B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
  • Koç, G. (2007). Yaşam boyu öğrenme. Özcan Demirel (Ed.) Eğitimde yeni yönelimler, (s. 209-222). Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Lau, S. & Roeser, R. W. (2002): Cognitive abilities and motivational processes in high school students' situational engagement and achievement in science, Educational Assessment, 8(2), 139-162.
  • Mann, C. M. (1997). Prior learning assessment: US. Experience facilitating lifelong learning. Journal of Lifelong- Learning: Policies, Practices and Programs, 970, 458.
  • Marsh, H.W., Hau, K.T., Artelt, C., Baumert, J., & Peschar, J.L. (2006). OECD’s brief self-report measure of educational psychology’s most useful affective constructs: Cross-cultural, psychometric comparisons across 25 countries. International Journal of Testing, 6(4), 311-360.
  • Mueller, N. M., & Seufert, T. (2018). Effects of self-regulation prompts in hypermedia learning on learning performance and self-efficacy. Learning and Instruction, 58, 1-11.
  • Ning, H.K., & Downing, K. (2010). The reciprocal relationship between motivation and self- regulation: A longitudinal study on academic performance. Learning and Individual Differences, 20, 682-686.
  • OECD, (1996). Lifelong learning for all. Paris: Head of Publication Service. 1.9.2019 tarihinde www.oecd.org/publishing/corrigende adresinden alınmıştır.
  • Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018). Eğitim sisteminin kalitesinin arttırılması. Özel ihtisas komisyonu raporu. 2.9.2019 tarihinde http://abdigm.meb.gov.tr/projeler/ois/egitim/021.pdf adresinden alınmıştır.
  • O'Malley, J.M., & Chamot, A.U. (1990). Learning strategies in second language acquisition. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Önal, İ. (2010). Tarihsel değişim sürecinde yaşamboyu öğrenme ve okuryazarlık, Türkiye deneyimi. Bilgi Dünyası, 11, (1), 101, 121.
  • Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
  • Özden, Y. (2003), Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegema.
  • Pajares, F. (2003). Self-efficacy beliefs, motivation, and achievement in writing: a review of the literature. Reading and Writing Quarterly, 19, 139-158.
  • Panaoura, A., Philippou, G. & Christou, C. (2003). Young pupils’ metacognitive ability in mathematics. European research in mathematics education III. 18.6.2019 tarihinde http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.533.3255&rep=rep1&type=pdf adresinden alınmıştır.
  • Paul, R. W. (1992). Critical thinking: What, why, and how? New Directions for Community Colleges, 77, 3–24.
  • Pintrich, P. R., & De Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82, 549−563.
  • Pintrich, P. R. (1999). The role of motivation in promoting and sustaining selfregulated learning. International Journal of Educational Research, 31, 459-470.
  • Pintrich, P. R., Smith, D. A. F., Garcia, T., & Mckeachie, W. J. (1991). A manual for the use of the motivated strategies for learning questionnaire (MSLQ). Ann Arbor: National Center for Research to Improve Postsecondary Teaching and Learning.
  • Pintrich, P. R., Wolters, C. A., & Baxter, G. P. (2000). 2. assessing metacognition and self-regulated learning. Published in Issues in the Measurement of Metacognition. (Ed). Gregory Schraw & James C. Impara. Lincoln, NE: Buros Institute of Mental Measurements.
  • Purdie, N. & Hattie, J. (1999). The relationship between study skills and learning outcomes: A meta-analysis. Australian Journal of Education, 43, 72-86.
  • Rebovich, J. S., Brooks, G., & Peterson, E. (1998). Efficacy of an assessment instrument to measure affective and cognitive learning domains of students enrolled in food or nutrition courses. Journal of Human Nutrition and Dietetics, 11, 519–527.
  • Roick, J. & Ringeisen, T. (2018). Students' math performance in higher education: Examining the role of self-regulated learning and self-efficacy. Learning and Individual Differences, 65, 148-158.
  • Sadi, O. & Uyar, M. (2013). The relationship between self-efficacy, self-regulated learning strategies and achievement: A path model. Journal of Baltic Science Education, 12, 21-33.
  • Saracaloğlu, A. S., Aldan Karademir, Ç., Dursun, F., Altın, M., & Üstündağ, N. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerinin, akademik öz-yeterlik, akademik kontrol odağı ve akademik başarıları ile ilişkisi. Electronic Turkish Studies, 12(33).
  • Senemoğlu, N. (2010). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
  • Schunk, D. H., & Ertmer, P. (2000). Self-regulation and academic learning: Self-efficacy enhancing interventions. In Boekaerts, M., Pintrich, P. R., & Zeidner, M. (Ed.), Handbook of Self-Regulation. Academic Press, San Diego, CA, 631–649.
  • Sungur, S. (2011). Modeling the relationships among students’ motivational beliefs, metacognitive strategy use, and effort regulation. Scandinavian Journal of Educational Research, 51, 315-326.
  • Sungur, S., & Gungoren, S. (2009). The role of classroom environment perceptions in self- regulated learning and science achievement. Elementary Education Online, 8(3), 883-900.
  • Sürmeli, Z., & Ünver, G. (2017). Öz-düzenleyici öğrenme stratejileri, epistemolojik inançlar ve akademik benlik kavramı ile matematik başarısı arasındaki ilişki. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 8(1), 83-102.
  • Şenyurt, Ö., & Önal, H. İ. (2019). Türk millî eğitim sisteminde bilgi okuryazarlığı: Politikalar, öğretim programları, öğretmenler ve öğrenciler üzerine bir araştırma. Bilgi Dünyası, 1(1).
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
  • Thompson, B. (2000). Ten commandments of structural equation modeling. In US Dept of Education, Office of Special Education Programs (OSEP) Project Directors' Conference, 1998, Washington, DC, USA.
  • Üredi, I. (2005). Algılanan anne baba tutumlarının ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin öz-düzenleyici öğrenme stratejileri ve motivasyonel inançları üzerindeki etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
  • Üredi, I., & Üredi, L. (2005). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin öz-düzenleme stratejileri ve motivasyonel inançlarının matematik başarısını yordama gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 250-260.
  • Vrugt, A. & Oort, F. J. (2008). Metacognition, achievement goals, study strategies and academic achievement: Pathways to achievement. Metacognition Learning, 30, 123–146.
  • Weinstein, C. E. & Mayer, R. E. (1986). The teaching of learning strategies. Handbook of research on teaching içinde (Ed.) M. C. Witrock, New York, MacMillan, s. 315-327.
  • Winne, P. H., & Perry, N. E. (2000). Measuring self-regulated learning. In M. Boekaerts, P. R. Pintrich, ve M. Zeidner (Ed.). Handbook of self-regulation (s. 531-565). San Diego, CA: Academic Press.
  • Woolfolk, E. A. (1993). Educational psychology. Boston: Allyn and Bacon.
  • Young, S. H., & Vrongistinos, K. (2002). In-service teachers’ self-regulated learning strategies related to their academic achievement. Journal of Instructional Psychology, 29(3), 147-154.
  • Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory into Practice, 41(2), 64-70.
  • Zimmerman, B.J. (1990). Self-regulated learning and academic achievement: An overview. Educational Psychologist, 25 (1), 3-17.
  • Zimmerman, B. J., Bandura, A., & Martinez-Pons, M. (1992). Self-motivation for academic attainment: The role of self-efficacy beliefs and personal goal setting. American Educational Research Journal, 29(3), 663-676.
Toplam 73 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Miray Dağyar 0000-0002-7129-9236

Harun Şahin 0000-0002-7129-9236

Yayımlanma Tarihi 6 Mart 2020
Gönderilme Tarihi 24 Temmuz 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 20 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Dağyar, M., & Şahin, H. (2020). EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN ÖZ DÜZENLEME ÖĞRENME STRATEJİLERİNİN VE AKADEMİK BAŞARILARININ ÖZ YETERLİK İNANÇLARINI YORDAMA GÜCÜ. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 396-414. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.52925-596157