Performans Görevinin Değerlendirilmesine İlişkin Bir Üçleme: Öz, Akran ve Öğretim Üyesi Değerlendirmesi

Yıl 2016, Cilt: 2016 Sayı: 7, 69 - 80, 31.10.2016

Şeyma Uyar , Kenan Demir Burcu Aksekioğlu

Öz

Bu çalışmada, ölçme ve değerlendirme dersinin vize sınavı kapsamında yapılan öğrenci performans

görevlerinin öz, akran ve öğretim üyesi tarafından puanlandığı durumlar arasındaki farklılıklar

incelenmiştir. Araştırma, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Matematik, Okul Öncesi

ve Türkçe Öğretmenliği bölümünde öğrenim gören toplam 157 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir.

Çalışmada öğrencilerden ders sürecinde işlenen kavramların gerçek yaşamdaki karşılıklarını şiir,

karikatür, bulmaca, müzik, dans, şarkı sözü, drama oyunu, film, hikâye gibi farklı ve yaratıcı

yollarla ifade etmeleri ve performans görevi hazırlayarak sunmaları istenmiştir. Puanlama

sürecinde öğrencilerden kendilerinin ve arkadaşlarının performans görevlerini önce genel olarak,

sonra dereceli puanlama anahtarı (rubric) kullanarak puanlamaları istenmiştir. Daha sonra da

dersi yürüten öğretim üyesi aynı puanlama anahtarına göre performans görevlerini puanlamıştır.

Kısmen, öğrencilerle birlikte geliştirilen dereceli puanlama anahtarı “yaratıcılık”, “öğrenme”,

“anlatım” ve “emek-çaba” ölçütleri ile “usta”, “kalfa”, “çırak” ve “acemi” derecelerinden

oluşturulmuştur. Bu çalışma sonunda, üç ayrı puanlayıcıdan elde edilen beş ayrı puan arasındaki

ilişkiler incelenmiştir. Yapılan bağımlı gruplar t testi sonuçlarına göre akranların verdiği genel ve

rubric puanlar arasında anlamlı bir fark olduğu, akranların rubric kullanarak verdikleri puanların

daha düşük olduğu bulunmuştur. Verilen puanların cinsiyete göre anlamlı bir farklılık gösterip

göstermediğine ilişkin bağımsız gruplar t testi sonuçlarına göre kız öğrencilerin kendilerine ve

akranlarına daha yüksek puan verdikleri görülmüştür. Öz, akran ve öğretim üyesinin verdiği

puanlar arasındaki ilişkiler ise tek faktörlü varyans analizi ile incelenmiş ve puanlar arasında

anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Öz değerlendirme, akran değerlendirme, öğretim üyesi değerlendirmesi, dereceli puanlama anahtarı (rubric)

Kaynakça

• BAILEY, K. M. (1998). Learning about Language Assessment: Dilemmas, Decisions, and Directions. Heinle&Heinle: US.
• BAKER, D. F. 2008. “Peer Assessment in Small Groups: A Comparison of Methods.” Journal of Management Education 32 (2): 183–209.
• BLACK, P. &WILLIAM, D. (1998). Assessment and Classroom Learning. Assessment in Education, Vol. 5, No.1
• CARTNEY, P. (2010). Exploring The Use Of Peer Assessment As a Vehicle For Closing The Gap Between Feedback Given and Feedback Used. Assessment And Evaluation in Higher Education, 35 (5), 551-564.
• ELLIS, A. K. (2001). Teaching, Learning, & Assessment Together. Larchmont, NY: Eye on Education, Inc.
• EVANS, A. W., Aghabeigi, B., Leeson, R., O'Sullivan, C., & Eliahoo, J. (2002). Are We Really As Good As We Think We Are? Annals of the Royal College of Surgeons of England, 84(1), 54-56.
• FALCHIKOV, N. &BOUD, D. (1989).Student Self-Assessment in Higher Education: A Meta-Analysis. Review of Educational Research Winter 1989 vol. 59 no. 4395-430. doi: 10.3102/00346543059004395
• FALCHIKOV, N.,&GOLDFINCH, J. (2000). Student Peer Assessment in Higher Education: A Meta- Analysis Comparing Peer And Teacher Marks. Review of Educational Research, 70 (3), 287-322. GOODRICH, H. (1997). Understanding Rubrics. Educational Leadership 54 (4): 14–17.
• HANRAHAN, S. &ISAACS, G. (2001) Assessing Self- and Peer-Assessment: The Students' Views. Higher Education Research & Development, 20(1), 53 70.
• HIGGS, J. (1988). Planning Learning Experiences to Promote Autonomous Learning. In Developing Student Autonomy in Learning (ed) Boud, D.,pp. 40-58. London, UK: Kogan Page
• KAUFMAN, D. B.,FELDER, R. M. &FULLER, H. (2000). “Accounting for Individual Effort in Cooperative Learning Teams.” Journal of Engineering Education-Washington 89 (2): 133–140.
• KEATEN, J. A. &RICHARDSON, M., E. (1993). A Field Investigation of Peer Assessment as Part of the Student Group Grading Process. Paper presented at the Western Speech Communication Association Convention, Albuquerque, NM.
• LEWKOWICZ, J. A.,&MOON, J. (1985). Evaluation: A Way of Involving the Learner. In J. C. Alderson (Ed.), Evaluation (pp. 45-80). Oxford: Pergamon Press.
• MAGIN, D. J. (2001). A Novel Technique for Comparing the Reliability of Multiple Peer Assessments with That of Single Teacher Assessments of Group Work. Assessment and Evaluation in Higher Education, 26, 139-152.
• MATTHEOS, N.,NATTESTAD, A, CHRISTERSSON, C., JANSSON, H . &ATTSTROM. R. (2004). “The Effects of an Interactive Software Application on the Self Assessment Ability of Dental Students.” European Journal of Dental Education 8 (3): 97–104.
• MATSUNO, S. (2009). Self-, Peer-, and Teacher-Assessments in Japanese University EFL writing classrooms. Language Testing, 26 (1) 075-100.
• MAY, G. L. &GUELDENZOPH, L. E. (2006). The Effect of Social Style on Peer Evaluation Ratings in Project Teams. Journal of Business Communication, 43, (1): 4-20
• ORSMOND, P.,MERRY, S. &REILING, K. (1997) 'A Study in Self-Assessment: Tutor and Students' Perceptions of Performance Criteria.' Assessment & Evaluation in Higher Education22.4pp. 357- 369
• ORSMOND, P.,MERRY, S., &REILING, K. (2000). The Use of Student Derived Marking Criteria in Peer and Self-Assessment. Assessment and Evaluation in Higher Education, 25, pp. 23–38.
• OSCARSON, M. (1989). Self Assessment of Language Proficiency: Rationale and Applications Language Testing.
• ÖZAN, S. (2008). Öz ve Akran Değerlendirmenin Temel İletişim Becerileri Üzerindeki Etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• PANADERO, E.,ALONSO-TAPIA, J., &HUERTAS, J. A. (2012). Rubrics and Self-Assessment Scripts Effects on Self-Regulation, Learning and Self-Efficacy in Secondary Education. Learning and Individual Differences, 22(6), 806-813.
• PARLAK, B. (2010). Öğrenci Performansının Belirlenmesinde Puanlama Anahtarı ve Dereceli Puanlama Anahtarının Karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi, Yüksek lisans tezi
• POPHAM, J. W. (2000). Modern Education Measurement. Needham: Allyn & Bacon.
• ROGERS, C. R. (2003). Client-Centered Therapy. London, UK: Constable and Robinson.
• SHERRARD, W. R.,&RAAFAT, F. (1994). “An Empirical Study of Peer Bias in Evaluations: Students rating students.” Journal of Education for Business 70 (1): 43.
• TEMİZKAN, M. (2009). Akran Değerlendirmenin Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi Üzerindeki Etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 90-112.
• YURDABAKAN, İ. &OLĞUN, M. (2011). Öz ve Akran Değerlendirmenin Öğrenme ve Bilişüstü Bilgi Üzerindeki Etkisi: Sonuçsal Geçerlik. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications’da sunulan bildiri, Antalya
• ZIMBICKI, D. (2007), “ExaminingThe Effects of Alternative Assessment on Student Motivation and Self- Efficacy”, Doktora Tezi, WaldenUniversity.