Tersine Mentorluk Üzerine Bir Değerlendirme: The Intern (Stajyer) Filmi Örneği

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 137 - 146, 17.04.2020

Samet Özdemir , Kadir Ardıç

https://doi.org/10.18394/iid.596167

Cited By: 1

Öz

Pek çok yönetim uygulaması gibi mentorluk da kendisini değişen şartlara göre yeniden düzenlemektedir. Tersine mentorluk, bilişim teknolojilerinin gelişmesi, çalışma koşullarının farklılaşması, iş hayatına giren yeni kuşakların önceki kuşaklardan farklı beklentilere sahip olması gibi sebeplerle yeni bir mentorluk anlayışı olarak ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada tersine mentorluğa ilişkin izler taşıdığı düşünülen ve 2015 yılında gösterime girmiş olan The Intern (Stajyer) filmi incelenmiştir. Filmin başrolleri arasındaki ilişki tersine mentorluk işlev ve alt işlevleri bağlamında ele alınmıştır. Nitel araştırma yöntemleri benimsenerek yürütülen çalışmada analiz tekniği olarak betimsel analiz tercih edilmiştir. Yapılan analiz ile birlikte; bilgi paylaşımı, açığa çıkarma ve görünürlük, meydan okuma ve zorluklar, sosyal ağlar, kabul ve onaylama, arkadaşlık, cesaretlendirme ve rol model alt işlevlerinin filmde işlendiği sonucuna ulaşılmıştır. Koçluk, yetenek gelişimi ile destek ve geribildirim alt işlevlerinin ise filmde yer almadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Tersine Mentorluk, Mentorluk, Popüler Kültür, Sinema, Stajyer

An Evaluation of Reverse Mentoring: The Intern Movie Case

Öz

Like many management practices, mentoring reorganizes itself according to changing circumstances. Reverse mentoring has emerged as a new mentoring mentality due to the development of information technologies, differentiation of working conditions and the fact that new generations entering the business life have different expectations from previous generations. The Intern (The Intern) as a movie which was thought to have traces of reverse mentoring and was released in 2015, was examined in the study. The relationship between the starring characters of the film is discussed in the context of reverse mentoring functions and sub-functions. Qualitative research methods were adopted and descriptive analysis was used as the analysis technique. With the analysis functions of knowledge sharing, exposure and visibility, challenging ideas, social networks, acceptance and confirmation, friendship, affirmation and encouragement and role model have been concluded in the film. Coaching, support and feedback with skill development functions were not included in the film.

Anahtar Kelimeler

Reverse Mentoring, Mentoring, Popular Culture, Movie

Kaynakça

• Alakavuklar, N. & Çakar, U. (2012). Örgütsel Açıdan Cinsiyet, Kadınlar ve Yönetsel Kontrole Direnç. 20. Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 24-26 Mayıs, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Allen, T. D. (2003). Mentoring others: A Dispositional and Motivational Approach. Journal of Vocational Behavior, 62(1), 134-154.
• Allen, T. D., Eby, L. T., Poteet, M. L., Lentz, E. & Lima, L. (2004). Career Benefits Associated with Mentoring for Protégés: A Meta-Analysis. Journal of Applied Psychology, 89(1), 127.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. & Yildirim, E. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Barker, E. R. (2006). Mentoring- A Complex Relationship. Journal of the American Academy of Nurse Practicioners, 18, 56-61.
• Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınları.
• Budak, G. (2016). Yetkinliğe Dayalı İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Busen, N. H. & Engebretson, J. (1999). Mentoring in Advanced Practice Nursing: The Use of Metaphor in Concept Exploration. The Internet Journal of Advanced Nursing Practice, 2(2), 10.
• Butler, R. (1997). Stories and Experiments in Social Inquiry. Organization Studies, 18(6), 927-948.
• Buzzanell, P. M. & D’Enbeau, S. (2014). Intimate, Ambivalent and Erotic Mentoring: Popular Culture and Mentor–Mentee Relational Processes in Mad Men. Human Relations, 67(6), 695-714.
• Chaudhuri, S. & Ghosh, R. (2012). Reverse Mentoring: A Social Exchange Tool for Keeping The Boomers Engaged and Millennials Committed. Human Resource Development Review, 11(1), 55-76.
• Crisp, G. & Cruz, I. (2009). Mentoring College Students: A Critical Review of the Literature Between 1990 and 2007. Research in Higher Education, 50.5, 525–545.
• Czarniawska, B. (2009). Distant Reading: Anthropology of Organizations Through Reading Novels. Journal of Organizational Change Management, 22(4) 357-372.
• Çınar, Z. (2010). Coaching ve Mentoring. Paradoks Ekonomi. Sosyoloji ve Politika Dergisi 1.1, 1-25. http://www.makaleler.com/insan-kaynaklari-makaleleri/coaching-ve-mentoring.htm Erişim Tarihi: 06.03.2017.
• Erdemir, E. & Koç, U. (2015) “Legitimacy Work in the Emergence of New Organizational Forms: The Case of Tanpinar’s The Time Regulation Institute”, 110th Annual Meeting of American Sociological Society, 22-25 Ağustos, Chicago, ABD.
• Erdemir, E. (2010). Kurumların Ortaya Çıkışında Meşrulaştırma Stratejilerinin Kullanımı: Saatleri Ayarlama Enstitüsü Örneği. 18. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 20-22 Mayıs, Çukurova Üniversitesi, Adana, 299-306.
• Erkuş, A., Tabak, A. & Çoşkun, E. (2007). Liderlik 7'nci Sanattan Öğrenilebilir mi? Epik Filmlerden Liderlik Analizleri. 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 25-27 Mayıs, Sakarya Üniversitesi, Sakarya, 34-43.
• Finkelstein, L. M., Allen, T. D. & Rhoton, L. A. (2003). An Examination of the Role of Age in Mentoring Relationships. Group & Organization Management, 28(2), 249-281.
• Galbraith, M. W. (2003). Celebrating Mentoring. Adult Learning, 14(1), 2-3.
• Godfrey-Smith, P. (2009). Theory and Reality: An İntroduction to the Philosophy of Science. Chicago: University of Chicago Press.
• Harvey, M., McIntyre, N., Thompson Heames, J. & Moeller, M. (2009). Mentoring Global Female Managers in the Global Marketplace: Traditional, Reverse, and Reciprocal Mentoring. The International Journal of Human Resource Management, 20(6), 1344-1361.
• Hassard J. & Holliday, J. (eds) (1998) Organization-Representation: Work and Organization in Popular Culture. London: SAGE.
• Hayes, E. F. (2005). Aproaches to Mentoring: How to Mentor and Be Mentored. Journal of The American Academy of Nurse Practitioners, 17(11), 442-445.
• Hays, B. A. & Swanson, D. J. (2012). Public Relations Practitioners’ Use of Reverse Mentoring in the Development of Powerful Professional Relationships. PRism: Exploring Power and Public Relations, 9(2).
• Köktürk, M. (2006). Yaşanmış Hikâyelerle Koçluk Mentorluk. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Kram, K. E. (1985). Mentoring at Work: Developmental Relationships in Organizational Life. Administrative Science Quarterly. 30.3, 454-456.
• McCoy, R. C. (2015). Ethical Diversity in Strategic Communications: The Hiring, Training, and Mentoring of Millennial Minorities (Yayımlanmamış Doktora Tezi), West Virginia University, ABD.
• Munro, I. & Huber, C. (2012). Kafka’s Mythology: Organization, Bureaucracy and the Limits of Sensemaking. Human Relations, 65(4), 523-543.
• Murphy, W. M. (2012). Reverse Mentoring at Work: Fostering Cross‐Generational Learning and Developing Millennial Leaders. Human Resource Management, 51(4), 549-573.
• Oktay, A. (2004). Sanat ve Siyaset. İstanbul: Everest Yayınları.
• Phillips, N. (1995). Telling Organizational Tales: On The Role of Narrative Fiction in The Study of Organizations. Organization Studies, 16(4), 625-649.
• Piktialis, D. (2009). How “Reverse Mentoring” Can Make Your Organization More Effective. Encore Careers, January, 26.
• Rhodes, C. (2001). The Simpsons, Popular Culture, and the Organizational Carnival. Journal of Management Inquiry, 10(4) 374-383.
• Rhodes, C. (2002). Coffee and the Business of the Pleasure: The Case of Harbucks vs. Mr. Tweek. Culture And Organization, 8(4) 293-306.
• Shea, G. F. (2002). How to Develop Successful Mentor Behaviors. 3rd Edition. California: Crisp Publications.
• Spoelstera, S. (2009). Organizational Brilliance: On Blinding Visions in Organizations. Journal of Organizational Change Management, 22(4) 373-385.
• Starcevich, M. M. (2001). What is Unique About Reverse Mentoring, Survey Results. Retrieved March, 16, 2002.
• Stone, F. M. (2002). Coaching and Mentoring. Chichester: John Wiley & Sons.
• Taşcı, D. & Erdemir, E. (2010). Kurumlar Nasıl Ortaya Çıkar? Yeni Kurumsal Kuram Perspektifinden Bir Sosyal İnşâ Süreci Olarak Saatleri Ayarlama Enstitüsü. 1. Örgüt Kuramı Çalıştayı, 12-13 Şubat, Başkent Üniversitesi, Ankara, 129-152.
• Tirado, F. J., Alcaraz, J. M. & Domenech, M. (1999). A Change of Episteme for Organizations: A Lesson From Solaris. Organization 6(4), 673-690.
• Tofur, S. (2018)a. Sinematografik Anlatıda Hersey-Blanchard Durumsal Liderlik Modelinin Eğitimde Kullanılabilirliği: Koro Filmi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 11(4), 822-837.
• Tofur, S. (2018)b. Örgüt Kültürünü Oluşturan Unsurlar:" Die Welle (Tehlikeli Oyun)" Filmi Analizi. Electronic Turkish Studies, 13(19).
• Trunk, P. (2007). What Gen Y Really Wants. Time Magazine, 5.
• Tyler, M. & Cohen, L. (2008). Management in/as Comic Relief: Queer Theory And Gender Performativity in The Office. Gender, Work & Organization, 15(2), 113-132.
• Yıldırım, E. (2007). Zaman, Örgüt ve Edebiyat: Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Saatleri Ayarlama Enstitüsü Üzerine Bir İnceleme. 15. Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Yıldız, F. Z., Gündoğmuş, E., Yener Aydın, B. & Atalay, E. (2018). İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örgütsel Davranışın Sinemaya Yansımaları: Örnek Olay Çalışması. 6. Örgütsel Davranış Kongresi, 2-3 Kasım, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta, 864-877.
• Zelditch, M.(1990). Mentor Roles. Proceedings Of The 32nd Annual Meeting of the Western Association of Graduate Schools, Tempe, Arizona.