2018 Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının SOLO Taksonomisine Göre İncelenmesi

Yıl 2023, Cilt: 24 Sayı: 2, 1155 - 1171, 15.09.2023

Sema Acar , Bilge Peker

https://doi.org/10.17679/inuefd.1220514

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmada “Millî Eğitim Bakanlığı”nın 2018’de yayınlamış olduğu “Ortaokul (5- 8.Sınıflar) Matematik Dersi Öğretim Programı” kazanımlarının SOLO taksonomisine göre incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, nitel araştırma tekniklerinden biri olan doküman incelenmesi tekniği kullanılarak yürütülmüştür. Bu çalışmanın verileri “Millî Eğitim Bakanlığı”nın 2018 yılında yayınladığı “Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programı” ile toplanmıştır. Çalışmada öğretim programında yer alan 215 kazanımın SOLO taksonomisine göre seviyeleri incelenmiştir. Araştırmada toplanan veriler içerik analizi yoluyla analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda kazanımlar genel olarak incelendiğinde tek yönlü yapı ile çok yönlü yapı seviyelerinin ağırlıkta olduğu, onları soyutlanmış yapı seviyesinin takip ettiği görülmüştür. Tek yönlü yapı seviyesinin tüm sınıf düzeylerine göre en fazla temsil edilen seviye olduğu, ilişkisel yapı seviyesinin ise en az temsil edilen seviye olduğu belirlenmiştir. 5. sınıf düzeyinde soyutlanmış yapı seviyesinin daha alt seviyelere göre fazla olması ve 8. sınıf düzeyinde tek yönlü yapı seviyesindeki kazanımların artmış olması istenen bir sonuç değildir. 5. sınıf ortaokula giriş niteliğinde bir sınıf düzeyi olup öğrencilerin temel kavramları oluşturması açısında kritiktir. Bu sebeple soyutlanmış yapı seviyesinin diğer seviyelere göre daha az olması beklenmektedir. Sınıf düzeyi arttıkça ise soyutlanmış yapı seviyesinin artması, tek yönlü yapı seviyesinin azalması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

ortaokul, matematik dersi, SOLO Taksonomisi, kazanım, öğretim programı

Kaynakça

• Aksakal, K., Satan, N., Saygı, E. (2022). Kendoku Oyununun Ortaokul Matematik Öğretim Programındaki Kazanımlar Açısından Öğretmen Görüşlerine Dayalı Olarak İncelenmesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 113-127.
• Alsaadi, A. (2001). A comparison of primary mathematics curriculum in England and Qatar: The SOLO taxonomy. Research into Learning Mathematics, 21(3), 1-6.
• Anderson, L. W. (2005). Objectives, evaluation, and the improvement of education. Studies in Educational Evaluation, 31, 102-113.
• Anderson, L. W., & Krathwohl, D. R. (Eds.). (2001). Taxonomy for learning, teaching and assessing: A revision of bloom's taxonomy of educational objectives. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
• Bağdat, O. (2013). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin cebirsel düşünme becerilerinin solo taksonomisi ile incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Biggs, J. (1996). Enhancing teaching throught constuctive alignment. Higher Education, 32, 347-364.
• Biggs, J. B., & Collis, K. (1982). Evaluating the Quality of Learning: the SOLO taxonomy. New York: Academic Pres. Biggs, J. B. (1992). Modes of Learning, Forms of Knowing, and Ways of Schooling.In Demetriou, A., Shayer, M., and Efklides, A. (Eds.), Neo-piagetian theories of cognitive development (pp. 31-51). London: Routledge. Bilen, M. (1999). Plandan uygulamaya öğretim (5. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık. Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative research journal, 9(2), 27-40.
• Bursa, S. (2022). 2018 sosyal bilgiler öğretim programının solo taksonomisine göre incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 1015-1032.
• Bümen, N. T. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: Yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 3-14.
• Çetin, B., & İlhan, M. (2016). SOLO taksonomisi. In E. Bingölbali, S. Arslan, & İ.Ö. Zembat (Ed.), Matematik eğitiminde teoriler (pp. 861–879). Ankara: Pegem Akademi.
• Demirel, Ö. (2017). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem.
• Doğan, A. (2020). İlkokul matematik öğretim programındaki kazanımların SOLO sınıflandırmasına göre incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 9(3), 2305-2325.
• Dönmez, H., & Zorluoğlu, S. L. (2020). Fen bilimleri dersi öğretim programı 6., 7. ve 8. sınıf kazanımlarının SOLO Taksonomisine göre incelenmesi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 85-95.
• Eke, C. (2015). Dalgalar ünitesindeki kazanımların yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Akdeniz Üniversitesi Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 345-353.
• Fensham, P., & Bellocchi, A. (2013). Higher order thinking in chemistry curriculum and ıts assessment. Thinking Skills and Creativity, 10, 250-264.
• Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2000). How to design and evaluate research in education New York: McGraw.
• Gezer, M., & İlhan, M. (2014). 8. sınıf vatandaşlık ve demokrasi eğitimi dersi kazanımları ile değerlendirme sorularının SOLO taksonomisine göre incelenmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 19(32), 193–207.
• Gezer, M., & İlhan, M. (2015). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı kazanımları ile ders kitabı değerlendirme sorularının SOLO taksonomisine göre incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,29, 1 – 25.
• Gezer, M., İlhan, M., Öner Sünkür, M., & Çetin, B. (2014, Mayıs). Sosyal bilgiler dersi sınav sorularının SOLO taksonomisine göre incelenmesi. III. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, Gaziantep Eğitim Fakültesi, Gaziantep, Türkiye.
• Göçer, A., & Kurt, A. (2016). Türkçe dersi öğretim programı 6, 7 ve 8. sınıf sözlü iletişim kazanımlarının SOLO taksonomisine göre incelenmesi. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(3), 215-228.
• Hartman, H. J. (1998). Metacognition in teaching and learning: An introduction, Instructional Science, 26, 1-3. Hewitt, T. W. (2018). Eğitimde program geliştirme-Neyi neden öğretiyoruz. (S. Arslan, Çev.) Ankara: Nobel.
• Imrie, B. W. (1995). Assessment for learning and taxonomies. Assessment & Evaluation in Higher Education, 20(2), 175-189.
• İlhan, M., & Gezer, M. (2017). A comparison of the reliability of the Solo- and revised Bloom's Taxonomybased classifications in the analysis of the cognitive levels of assessment questions. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 7(4), 637-662.
• Kanuka, H. (2011). Interaction and the online distance classroom: Do instructional methods effect the quality of interaction? Journal of Computing in Higher Education, 23(2- 3), 143- 156.
• Korkmaz, F., & Ünsal, S. (2017). Analysis of attainments and evaluation questions in sociology curriculum according to the SOLO taxonomy. Eurasian Journal of Educational Research, 69, 75-92.
• Lake, D. (1999). Helping students togo SOLO: Teaching critical numeracy in the biological sciences. Journal of Biological Education, 33(4), 191-198.
• Lister, R., Simon, B., Thompson, E., Whalley, J. L., & Prasad, C. (2006). Not seeing the forest forthetrees: novice programmers and the SOLO taxonomy. ACM SIGCSE Bulletin, 38(3), 118-122.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd Ed.). Calif: SAGE Publications.
• Padiotis, I., & Mikropoulos, T. A. (2010). Using SOLO to evaluate an educational virtual environment in a technology education setting. Educational Technology & Society, 13(3), 233–245.
• Pegg, J., & Tall, D. (2005). The fundemantal cycles of concept construction underlying various theoretical frameworks. International Reviews on Mathematical Education, 37(6), 468-475.
• Sırmacı, N. & Konyalıoğlu, A.C. (2021). İlköğretim matematik öğretmeni adaylarının öğretim sürecine yönelik özyeterlik inançları. Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi,3(2), 144-155.
• Sönmez, V. (2005). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tutkun, Ö. F., & Okay, S. (2012). Bloom’un yenilenmiş taksonomisi üzerine genel bir bakış. Sakarya University Journal of Education, 1(3), 14-22.
• Üstündağ, T. (1998). Yaratıcı drama eğitim programının öğeleri. Eğitim ve Bilim, 22(107), 28- 35.