TEACHER OPINIONS ON THE APPLICABILITY OF AUGMENTED REALITY (AR) APPLICATIONS IN PRE-SCHOOL PERIOD

Yıl 2022, Sayı: 62, 135 - 157, 01.05.2022

Mehmet Başaran , Erkan Nacar , Gökçen Aksay , Hülya Tüfekci , Ömer Faruk Vural

https://doi.org/10.21764/maeuefd.917745

Cited By: 2

Öz

21st-century technology in an age where technologies completely change our lives; It has taken education out of traditional environments and moved it to a dimension that puts the student in the center. One of these technologies is Augmented Reality (AR) applications. This study examined teachers’ views on integrating AR applications into pre-school education. The case study, one of the qualitative research methods, was used in the research. Within the scope of the research, 45-minute interviews were conducted by asking nine open-ended questions to 12 pre-school teachers and a counselor working in Şanlıurfa in the 2020-2021 academic year. Data were collected with semi-structured interview forms and subjected to content analysis. In the study, researcher triangulation was made, and expert opinions were taken. As a result of the data analysis, the following themes: The benefits of augmented reality in education, its interdisciplinary approach, its role in gaining targeted expected gains and concepts, the application of augmented reality with an interdisciplinary approach, augmented reality activity areas, the limitations, advantages, and disadvantages of augmented reality applications, teachers’ feelings towards augmented reality. The reasons for wanting to use augmented reality applications have been reached. On the other hand, the participants stated that they found AR applications helpful and wanted to use them in their lessons.

Anahtar Kelimeler

Augmented Reality, Pre-School, Education, Interdisciplinary Approach

ARTIRILMIŞ GERÇEKLİK (AG) UYGULAMALARININ OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE UYGULANABİLİRLİĞİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Öz

21.yy. teknolojilerinin hayatımızı tamamen değiştirdiği bir çağda teknoloji; eğitimi geleneksel ortamlardan çıkartıp, öğrenciyi merkeze alan bir boyuta taşımıştır. Bu teknolojilerden biri de Artırılmış Gerçeklik (AG) uygulamalarıdır. Bu çalışmada AG uygulamalarının okul öncesi eğitime entegre edilmesine ilişkin öğretmen görüşleri incelenmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması kullanılmıştır. Araştırma kapsamında 2020-2021 eğitim öğretim yılında Şanlıurfa ilinde çalışan 12 okul öncesi öğretmeni ve bir rehber öğretmene dokuz açık uçlu soru yöneltilerek 45 dakikalık görüşmeler yapılmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formları ile toplanmış ve içerik analizine tabi tutulmuştur. Çalışmada araştırmacı üçgenlemesi yapılmış ve uzman görüşleri alınmıştır. Veri analizi sonucunda şu temalara: Artırılmış gerçekliğin eğitime faydaları, disiplinler arası yaklaşımı, hedeflenen ortak kazanımların ve kavramların kazandırılmasındaki rolü, artırılmış gerçekliğin disiplinler arası yaklaşımla uygulanması, artırılmış gerçeklik etkinlik alanları, artırılmış gerçeklik uygulamalarının sınırlılıkları, avantajları ve dezavantajları, öğretmenlerin artırılmış gerçekliğe yönelik hissettiği duygular, artırılmış gerçeklik uygulamalarını kullanmak isteme sebepleri ulaşılmıştır. Katılımcıların ise AG uygulamalarını yararlı buldukları ve derslerinde kullanmak istediklerini ifade etmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Artırılmış Gerçeklik, Eğitim, Okul öncesi, Disiplinlerarası Yaklaşım

Kaynakça

• Abdüsselam, M. S., Beşikdüzü, M. Y. O. ve Karal, H. (2012). Fizik öğretiminde artırılmış gerçeklik ortamlarını öğrenci akademik başarısı üzerine etkisi: 11. Sınıf manyetizma konusu örneği. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(20), 170-181.
• Abdüsselam, S. M. (2014). Teachers’ and students’ views on using augmented reality environments in physics education: 11th Grade magnetism topic example. Pegem Journal of Education & Instruction, 4(1), 59-74.
• Akçayır, M. ve Akçayır, G. (2016). Üniversite öğrencilerinin yabancı dil eğitiminde artırılmış gerçeklik teknolojisi kullanımına yönelik görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 1169-1186.
• Akkuş, İ. ve Özhan, U. (2017). Matematik ve geometri eğitiminde artırılmış gerçeklik uygulamaları. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(8), 19-33.
• Akpınar, E ve Urhan, O. (2017). Öğretmen adaylarının eğitimde artırılmış gerçeklik uygulamaları hakkındaki görüşleri. 5th International Instructional Technologies & Teacher Education Symposium, İzmir, Türkiye. https://www.ittes.org.tr/
• Alkhamisi, A. O., Arabia, S. ve Monowar, M. M. (2013). Rise of augmented reality: Current and future application areas. International journal of internet and distributed systems, 1(04), 25.
• Aral, N., Kandır, A. ve Yaşar, C. M. (2002). Okul öncesi eğitim ve okul öncesi eğitim programı. II Baskı. Ankara: Ya-Pa Yayınları.
• Arar, T. ve Yüksel, İ. (2015). How to manage generation Z in business life. Journal of Global Economics, Management and Business Research, 4(4), 195-202.
• Aziz, N.A.A., Aziz, K.A.; Paul, A., Yusof, A.M. ve Noor, N.S.M. (2012). Providing augmented reality based education for students with attention deficit hyperactive disorder via cloud computing: Its advantages. Proceedings of Advanced Communication Technology (ICACT) 14th International Conference, 577-581.
• Azuma, R. T. (1997). A survey of augmented reality. Presence: Teleoperators & Virtual Environments, 6(4), 355-385.
• Azuma, R. (2004). Overview of augmented reality. In ACM SIGGRAPH 2004 Course Notes (pp. 26-es).
• Azuma, R., Baillot, Y., Behringer, R., Feiner, S., Julier, S. ve MacIntyre, B. (2001). Recent advances in augmented reality. IEEE computer graphics and applications, 21(6), 34-47.
• Baltacı, S. ve Yıldız, A. (2015). GeoGebra 3D from the perspectives of elementary preservice mathematics teachers who are familiar with a number of software. Cypriot Journal of Education Sciences, 10(1), 12-17.
• Billinghurst, M., Kato, H. ve Poupyrev, I. (2001). The magicbook-moving seamlessly between reality and virtuality. IEEE Computer Graphics and applications, 21(3), 6-8.
• Cascales, A., Laguna, I., Pérez-López, D., Perona, P. ve Contero, M. (2013a). An experience on natural sciences augmented reality contents for preschoolers. International Conference on Virtual, Augmented and Mixed Reality Bildiri Kitapçığı, 103-112.
• Cascales, A., Pérez-López, D. ve Contero, M. (2013b). Study on parent’s acceptance of the augmented reality use for pre-school education. Procedia Computer Science, 25, 420-427.
• Creswell, J. W., Hanson, W. E., Clark Plano, V. L. ve Morales, A. (2007). Qualitative research designs: Selection and implementation. The Counseling Psychologist, 35(2), 236-264.
• Çakmak, A. (2015). Televizyon, bilgisayar, kitap ve oyuncağın anaokulu çocuklarının yaşamındaki yerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep. Damala, A., Marchal, I. ve Houlier, P. (2007, October). Merging augmented reality based features in mobile multimedia museum guides.
• Demir, N. (2007). Okul öncesi öğrencilerine renk kavramının kazandırılmasında bilgisayar destekli ve geleneksel öğretim yöntemlerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Denzin, N. K., & Lincoln, Y. S. (1994). Handbook of qualitative research. USA-California: Sage
• Di Serio, Á., Ibáñez, M. B. ve Kloos, C. D. (2013). Impact of an augmented reality system on students’ motivation for a visual art course. Computers & Education, 68, 586-596.
• Elmas, R., Kahriman Pamuk, D. ve Pamuk, S. (2020). Artırılmış gerçeklik ve fen etkinlikleri: Okul öncesi öğretmen ve öğretmen adaylarının görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 671-699.
• Ersoy, A. ve Saban, A. (2019). Eğitimde nitel araştırma desenleri. Ankara: Anı Yayınları.
• Gün, E. (2014). Artırılmış gerçeklik uygulamalarının öğrencilerin uzamsal yeteneklerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Gün, E. T. ve Atasoy, B. (2017). The effects of augmented reality on elementary school students’ spatial ability and academic achievement. Egitim ve Bilim, 42(191).
• Güven, D. ve Kartal, G. (2006). Okul öncesi eğitimde bilgisayarın yeri ve önemi. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 23(1): 19-34.
• Ibáñez, M. B., Di Serio, Á., Villarán, D. ve Kloos, C. D. (2014a). Experimenting with electromagnetism using augmented reality: Impact on flow student experience and educational effectiveness. Computers and Education, (71), 1-13.
• Ibáñez, M. B., Di-Serio, Á., Villarán-Molina, D. ve Delgado-Kloos, C. (2014b). Augmented reality-based simulators as discovery learning tools: An empirical study. IEEE Transactions on Education, 58(3), 208-213.
• Ivanova, M. ve Ivanov, G. (2011). Enhancement of learning and teaching in computer graphics through marker augmented reality technology. International Journal on New Computer Architectures and Their Applications, 1(1), 176-184.
• Karagözlü, D. ve Özdamlı, F. (2017). Student opinions on mobile augmented reality application and developed content in science class. TEM Journal-Technology Education Management Informatics, 6(4), 660-670. Erişim adresi: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=588939
• Karakaş, M. ve Özerbaş, M. (2020). Fizik dersinde artırılmış gerçeklik uygulamalarının öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 10 (2), 452-468 . DOI: 10.17943/etku.691179
• Kaufmann, H. (2003). Collaborative augmented reality in education. Imagina Konferansı 2003, 3-6 Şubat, Monte Carlo, Monaco.
• Kırıkkaya, E. B. ve Şentürk, M. (2018). Güneş sistemi ve ötesi ünitesinde artırılmış gerçeklik teknolojisi kullanılmasının öğrenci akademik başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1), 181-189.
• Küçük, S., Kapakin, S. ve Göktaş, Y. (2015). Medical faculty students’ views on anatomy learning via mobile augmented reality technology. Journal of Higher Education and Science, 5(3), 316-323.
• Küçük, S., Yılmaz, R., ve Göktaş, Y. (2014). İngilizce öğreniminde artırılmış gerçeklik: Öğrencilerin başarı, tutum ve bilişsel yük düzeyleri. Eğitim ve Bilim, 39(176).
• Kvale, S. (1989). To validate is to question. In S. Kvale (Ed.), Issues of validity in qualitative research (p. 73–92).
• Liarokapis, F., Petridis, P., Lister, P. F. ve White, M. (2002). Multimedia augmented reality interface for e-learning (MARIE). World Transactions on Engineering and Technology Education, 1(2), 173-176.
• Lin, K. C. ve Wang, S. C. (2012). Situated learning for computer fabrication based on augmented reality. Proceedings of 2nd International Conference on Future Computers in Education Lecture Notes in Information Technology, (23-24), 249-254.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. USA-California: Sage.
• Nathanson, A. I., Sharp, M. L., Aladé, F., Rasmussen, E. E. ve Christy, K. (2013). The relation between television exposure and theory of mind among preschoolers. Journal of Communication, 63(6), 1088-1108.
• Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. C. 9. NCB University Press.
• Radu, I. (2012, November). Why should my students use AR? A comparative review of the educational impacts of augmented-reality. In 2012 IEEE International Symposium on Mixed and Augmented Reality (ISMAR) (pp. 313-314). IEEE.
• Plowman, L., McPake, J. ve Stephen, C. (2010). The technologisation of childhood? Young children and technology in the home. Children & Society, 24(1), 63–74.
• Saygıner, Ş. ve Seferoğlu, S. S. (2017) Eğitim Ortamlarında Kullanılan Artırılmış Gerçeklik Yazılımları: Karşılaştırmalı Bir İnceleme, 1. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu, Sivas, 1-33.
• Schrier, K. (2006). 21. yüzyıl becerilerini öğretmek için artırılmış gerçeklik oyunlarını kullanma. In ACM SIGGRAPH 2006 Eğitimciler programı (s. 15-es).
• Selçuk, Z., Palancı, M., Kandemir, M., ve Dündar, H. (2014). Eğitim ve bilim dergisinde yayınlanan araştırmaların eğilimleri: İçerik analizi. Eğitim ve Bilim, 39(173).
• Shahrimin, M. I. ve Butterworth, D. M. (2002). Young children’s collaborative interactions in a multimedia computer environment. Internet and Higher Education, 4, 203-215.
• Shelton, B. E. ve Hedley, N. R. (2002, September). Using augmented reality for teaching earth-sun relationships to undergraduate geography students. In The First IEEE International Workshop Agumented Reality Toolkit, (pp. 8-pp). IEEE.
• Sırakaya, M ve Sırakaya, D.A. (2018) Trends in educational augmented reality studies: A systematic review. Malaysian Online Journal of Educational Technology, (V6/İ2),60-74.
• Soylu, M. S. (2019). Artırılmış gerçeklik uygulamalarına yönelik eğitim programının okul öncesi öğretmen adaylarının tutum ve görüşlerine etkisi. Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.
• Tüzün, Ü. (2002). Gelişen iletişim araçlarının çocuk ve gençlerin etkileşimi üzerine etkisi. Düşünen Adam, 15(1), 46-50.
• Wagner, D., Pintaric, T., Ledermann, F. ve Schmalstieg, D. (2005, May). Towards massively multi-user augmented reality on handheld devices. In International Conference on Pervasive Computing (pp. 208-219). Springer, Berlin, Heidelberg.
• Wojciechowski, R. ve Cellary, W (2013). Evaluation of learners’ attitude toward learning in ARIES augmented reality environments. Computers and Education, 68, 570–585.
• Yen, J. C., Tsai, C. H. ve Wu, M. (2013). Augmented reality in the higher education: Students’ science concept learning and academic achievement in astronomy. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 103, 165–173.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zovko, V. (2016). ICT-Enabled education need for paradigm shift. Croatian Journal of Education, 18(2), 145-155. doi: 10.15516/cje.v18i0.2175