The Effect of Augmented Reality Training on Teachers’ Individual Innovativeness

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 32 - 44, 30.12.2019

Mustafa Sırakaya , Didem Alsancak Sırakaya

Öz

This study aimed to ascertain the effects of augmented reality training on teachers’ individual innovativeness. The study group which consisted of 35 teachers utilized one group pretest-posttest experimental design. The teachers who volunteered to take part in the study received 40-hour augmented reality training. Individual Innovativeness Scale was used as the data collection tool in the research. For data analysis, descriptive statistics, related samples t-test and Wilcoxon signed-rank test were used. It was found that the majority of teachers was in the “pioneer” category before the training and displayed high level individual innovativeness. Based on post-training measurements, it was concluded that the teachers reached the category of “innovative” in individual innovativeness and there was an increase in the number of highly innovative teachers. It is concluded that augmented reality training positively improves teachers’ individual innovativeness of. As a result of the analyzes, it was found that the individual innovativeness of teachers who were females, over 30 years and taught social subject matters changed significantly while the change in other groups was not significant.

Anahtar Kelimeler

augmented reality, individual innovativeness, teachers

Kaynakça

• Abbak, Y. (2018). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ile yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Adıgüzel, A. (2012). The relation between candidate teachers’ moral maturity levels and their individual innovativeness characteristics: A case study of Harran University Education Faculty. Educational Research and Reviews, 7(25), 543-547.
• Başaran, D. S., Keleş, S. (2015). Yenilikci Kimdir? Ogretmenlerin yenilikçilik duzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 30(4), 106-118.
• Billinghurst, M., & Duenser, A. (2012). Augmented Reality in the Classroom. Computer, 45(7), 56–63. https://doi.org/10.1109/MC.2012.111
• Break, J. (2001). Individual characteristics influencing teachers’ class use of computers. Journal of Educational Computing Research. 25(2), 141-157.
• Bressler, D. M., & Bodzin, A. M. (2013). A mixed methods assessment of students’ flow experiences during a mobile augmented reality science game. Journal of Computer Assisted Learning, 29(6), 505–517.
• Bujak, K. R., Radu, I., Catrambone, R., MacIntyre, B., Zheng, R., & Golubski, G. (2013). A psychological perspective on augmented reality in the mathematics classroom. Computers & Education, 68, 536–544. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2013.02.017
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Çetin, D., Bülbül, T. (2017). Okul yöneticilerinin teknostres algıları ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (3), 1241-1264
• Çuhadar, C., Bülbül, C.. ve Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online ,12(3), 797-807.
• Delello, J. A. (2014). Insights from pre-service teachers using science-based augmented reality. Journal of Computers in Education, 1(4), 295–311. https://doi.org/10.1007/s40692-014-0021-y
• Demirel, Y.ve Seçkin, Z. (2008). Bilgi ve Bilgi Paylaşımının Yenilikçilik Üzerine Etkileri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 189-202.
• Dunleavy, M., Dede, C., & Mitchell, R. (2009). Affordances and limitations of immersive participatory augmented reality simulations for teaching and learning. Journal of Science Education and Technology, 18(1), 7–22. https://doi.org/10.1007/s10956-008-9119-1
• Enyedy, N., Danish, J. A., & DeLiema, D. (2015). Constructing liminal blends in a collaborative augmented-reality learning environment. International Journal of Computer-Supported Collaborative Learning, 10(1), 7–34. https://doi.org/10.1007/s11412-015-9207-1
• Estapa, A., & Nadolny, L. (2015). The effect of an augmented reality enhanced mathematics lesson on student achievement and motivation. Journal of STEM Education: Innovations and Research, 16(3), 40.
• Huang, T.-C., Chen, C.-C., & Chou, Y.-W. (2016). Animating eco-education: To see, feel, and discover in an augmented reality-based experiential learning environment. Computers & Education, 96, 72–82. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2016.02.008
• Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4, 58-65
• Ibáñez, M. B., Di Serio, Á., Villarán, D., & Delgado Kloos, C. (2014). Experimenting with electromagnetism using augmented reality: Impact on flow student experience and educational effectiveness. Computers & Education, 71, 1–13. https://doi.org/10.1016/J.COMPEDU.2013.09.004
• Ivanova, M., & Ivanov, G. (2011). Enhancement of learning and teaching in computer graphics through marker augmented reality technology. International Journal of New Computer Architectures and Their Applications (IJNCAA), 1(1), 176–184.
• Kert, S. B. ve Tekdal, M. (2012). Farklı eğitim fakültelerine devam eden bireylerin yenilikçilik algılarının karşılaştırılması. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(4), 1150-1161.
• Kılıç, H. 2015. İlköğretim Branş Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri (Denizli İli Örneği). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri. (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Kılıçer, K. ve Odabaşı H.F. (2010) Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 39, 150-164.
• Kocasaraç, H. (2018). Fen ve sosyal bilimler lisesi öğretmenlerin yenilikçilik durumlarının değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kocasaraç, H., Karataş, H. (2018). Yenilikçi öğretmen özellikleri: Bir ölçek geliştirme çalışması. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 34-57.
• Konokman, G. Y., Yokus, G., Yelken, T. Y. (2016). Yenilikçi materyal tasarlamanın sınıf öğretmeni adaylarının yenilikçilik düzeylerine etkisi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(3), 857-878.
• Korucu, A., & Olpak, Y. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 109-127.
• Kurbanoğlu, S., Akkoyunlu, B. (2007, May). Öğretmen eğitiminde bilgi okuryazarlığının önemi. International Symposium on Teacher Education Policies and Issues’da sunulmuş bildiri. Azerbaijan State Pedagogical University, Bakü
• Olpak, Y. Z., Arıcan, M. ve Baltacı S. (2018). Öğretmen adaylarının öğrenme yaklaşımlarının ve bireysel yenilikçilik özelliklerinin akran öğretimine yönelik memnuniyetlerine etkisi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal of Education Faculty),15(1), 525-551.
• Örün, Ö., Orhan, D., Dönmez, P., & Kurt, A. A. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri ve teknoloji tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 65-76.
• Özbek, A. 2014. Öğretmenlerin Yenilikçilik Düzeylerinin TPAB Yeterlikleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Öztürk., Z., Y Summak., M.S (2014). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel yenilikçiliklerinin incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport. 1, 844-853.
• Rogers, E. M. (1995). Diffusion of innovations (Fifth Edition). New York: Free Press.
• Rogers, E., M. (2003). Diffusion of innovation. (5th Edition). New York: Free Press.
• Shelton, B. E., & Stevens, R. (2004). Using coordination classes to interpret conceptual change in astronomical thinking. In Proceedings of the 6th international conference for the learning sciences. Lawrence Erlbaum & Associates, Mahweh, NJ.
• Sırakaya, M., & Kılıç Çakmak, E. (2018). The effect of augmented reality use on achievement, misconception and course engagement. Contemporary Educational Technology, 9(3), 297–314.
• Wojciechowski, R., & Cellary, W. (2013). Evaluation of learners’ attitude toward learning in ARIES augmented reality environments. Computers & Education, 68, 570–585. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2013.02.014
• Yılmaz, H. (2018). İlkokul öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik ile mesleki değerlerini yansıtma düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Yi, M. Y., Fiedler, K. D., Park, J. S. (2006). Understanding the role of individual innovativeness in the acceptance of IT‐based innovations: Comparative analyses of models and measures. Decision Sciences, 37(3), 393-426.
• Yilmaz, R. M. (2016). Educational magic toys developed with augmented reality technology for early childhood education. Computers in Human Behavior, 54, 240–248. https://doi.org/10.1016/j.chb.2015.07.040
• Yuan, F., Woodman, R. W. (2010). Innovative behavior in the workplace: The role of performance and image outcome expectations. Academy of management journal, 53(2), 323-342.